[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: معرفي مجله :: آخرين شماره :: آرشيو مقالات :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
آرشیو مقالات::
در باره نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌نامه‌ها::
هیئت تحریریه::
اعضای اجرایی::
ثبت نام::
راهنمای نگارش مقاله::
ارسال مقاله::
فرم تعهدنامه::
راهنما کار با وب سایت::
برای داوران::
پرسش‌های متداول::
فرایند ارزیابی و انتشار مقاله::
در باره کارآزمایی بالینی::
اخلاق در نشر::
در باره تخلفات پژوهشی::
لینکهای مفید::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
Google Scholar

Citation Indices from GS

AllSince 2020
Citations73002952
h-index3317
i10-index21465
:: دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1387 ) ::
جلد 10 شماره 1 صفحات 70-67 برگشت به فهرست نسخه ها
شیوع عفونت روتا، آدنو و آستروویروس در کودکان مبتلا به گاستروآنتریت حاد در بیمارستان کودکان بابل (84-1383)
یوسف یحیی پور*1 ، رحیم سوادکوهی ، کریم الله حاجیان ، سمیه جلیلوند ، رسول همکار
چکیده:   (22762 مشاهده)
زمینه و هدف : گاستروآنتریت حاد ویروسی یکی از مهم‌ترین مشکلات بهداشتی و شایع‌ترین عامل ناخوشی و مرگ و میر کودکان جهان است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی و برخی خصوصیات اپیدمیولوژیک ویروس‌های روتا، آدنو و آسترو به عنوان مهم‌ترین عوامل گاستروآنتریت ویروسی در کودکان مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا بابل انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی از 208 کودک که با علائم گاستروآنتریت حاد از زمستان 1383 تا پاییز 1384 به بیمارستان کودکان امیرکلا بابل مراجعه کردند، نمونه مدفوع تازه گرفته شد و پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعاتی براساس متغیرهای مورد بررسی تکمیل گردید. نمونه‌ها با رعایت زنجیره سرد به آزمایشگاه ویروس‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران منتقل و شناسایی آنتی‌ژن روتا، آدنو و آستروویروس در نمونه‌های مدفوع با استفاده از کیت الایزا انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS-10 انجام شد. از آزمون کای‌اسکوئر و تست دقیق فیشر برای تعیین ارتباط احتمالی عفونت این ویروس‌ها با متغیرهای دموگرافیک استفاده شد. یافته‌ها : شیوع عفونت روتا، آدنو و آستروویروس به ترتیب در 1/61درصد، 9/2درصد و 4/2درصد کودک شناسایی شد. روتاویروس شایع‌ترین عامل گاستروآنتریت بود و بیشترین میزان آن در کودکان زیر 2 سال (70درصد) به ویژه در گروه سنی 12-6 ماه (8/29درصد) مشاهده شد (05/0P<). تمامی این کودکان مبتلا به اسهال بودند و تهوع و استفراغ (7/51درصد) و تب (1/55درصد) شایع‌ترین علائم بود. همچنین شیوع عفونت روتاویروس در فصل زمستان (5/67 درصد) بیشتر از سایر فصول سال بود که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0P<). تفاوت معنی‌دار آماری بین عفونت ویروسی و جنسیت بیماران مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: روتاویروس عامل اصلی گاستروآنتریت حاد کودکان به ویژه اسهال زمستانی در کودکان زیر 2 سال در بیمارستان امیرکلا بابل بود. وفور بالای آن فراهم نمودن واکسن مناسبی برای ایمن‌سازی کودکان موردنظر را ایجاب می‌کند.
واژه‌های کلیدی: روتاویروس، گاستروآنتریت، آدنوویروس، آستروویروس
متن کامل [PDF 213 kb] [English Abstract]   (22299 دریافت)    
نوع مطالعه: تحقيقي | موضوع مقاله: عمومى
* نشانی نویسنده مسئول: yahyapour@sina.tums.ac.ir


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yahyapour Y, Savadkoohi R, Hajian K, Jalilvand S, Hamkar R. Prevalence of rota, adeno and astrovirus in children with acute gastroenteritis in Babol, Iran. J Gorgan Univ Med Sci 2008; 10 (1) :67-70
URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-342-fa.html

یحیی پور یوسف، سوادکوهی رحیم، حاجیان کریم الله، جلیلوند سمیه، همکار رسول. شیوع عفونت روتا، آدنو و آستروویروس در کودکان مبتلا به گاستروآنتریت حاد در بیمارستان کودکان بابل (84-1383). مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان. 1387; 10 (1) :67-70

URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-342-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1387 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان Journal of Gorgan University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.11 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4704
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)