|
تعیین ساختار ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به روش MIRU-VNTR
|
مهدی احمدی1   ، کیوان تدین* 2، نادر مصوری3 ، علی‌اصغر فرازی4 ، محمد ارجمندزادگان5 ، روح اله کشاورز6 ، رضا بنی‌هاشمی7 ، محمد سخاوتی7 ، داریوش حامدی8 ، مریم ارم آبادی8 ، منصوره جباری اصل9 ، رایناک قادری6 ، سیدداوود حسینی10 ، شجاعت دشتی‌پور11 |
1- کارشناس ارشد واکسن، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، شعبه اراک
2- استادیار، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج ، k.tadayon@rvsri.ac.ir
3- استادیار، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج
4- دانشیار، گروه بیماری‌های عفونی و گرمسیری، دانشگاه علوم پزشکی اراک
5- دانشیار، گروه میکروب شناسی و ایمنی شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اراک
6- دامپزشک، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج
7- کارشناس ارشد واکسن، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج
8- کارشناس ارشد میکروب‌شناسی، دانش‌آموخته مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج
9- پزشک عمومی، مرکز بهداشت و کارشناس سل استان مرکزی، دانشگاه علوم پزشکی اراک
10- استادیار، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، اراک
11- کارشناس واکسن، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کرج |
|
|
چکیده: (14681 مشاهده) |
| زمینه و هدف : روش MIRU-VNTR به یکی از فراگیرترین روش‌های استاندارد شده ژنوتایپینگ مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کمپلکس تبدیل شده است. این مطالعه به منظور تعیین ساختار ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به روش MIRU-VNTR و نیز تعیین نقش اعضای دیگر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کمپلکس در ایجاد بیماری سل انجام گردید. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی 53 جدایه حاصل از کشت باکتریایی نمونه‌های خلط و لاواژ معدی بیماران مشکوک به بیماری سل انجام شد. به منظور تعیین هویت جدایه‌ها در ابتدا از آزمون‌های 16S rRNA و Rv Typing و در مرحله بعد از آزمون RD typing استفاده شد. سپس با به‌کارگیری 12 لوکوس شناخته شده MIRU-VNTR typing ژنوتایپ جدایه‌ها مشخص گردید. یافته‌ها : در مجموع 44 تیپ ژنتیکی مورد شناسایی قرار گرفت. به‌طوری که 13 جدایه در 4 تیپ ژنتیکی به‌صورت مشترک یک ژنوتیپ را از خود نشان دادند و 40 تیپ ژنتیکی هر کدام فقط توسط یک جدایه نمایش داده شدند. در مقایسه میان لوکوس‌های 12 گانه MIRU-VNTR از نظر قدرت تفریق مشخص گردید MIRU-26 با 7 آلل قدرتمندترین توان افتراق میان جدایه‌ها را از خود نشان داده است. به طوری که Simpson’s diversity index در این لوکوس عدد 0.767 بود. به‌جز یک جدایه با هویت مایکوباکتریوم بوویس، 52 جدایه دیگر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بودند. هیچ‌یک از نمونه‌ها به سایر اعضای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کمپلکس آلوده نبودند. همچنین آلودگی همزمان نمونه‌ها به بیش از دو سویه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری : اگرچه 42 تیپ ژنتیکی MIRU-VNTR در میان 53 جدایه تحت مطالعه شناسایی شد؛ اما دستکم در 19 مورد تفاوت میان این تیپ‌ها، فقط در مورد یک لوکوس از 12 لوکوس به‌کاررفته مشاهده گردید. بدین ترتیب در مجموع جمعیت ژنتیکی نسبتاً همگنی از جدایه‌ها مشاهده گردید. اگرچه شناسایی 13 جدایه اپیدمیک در قالب 4 تیپ ژنتیکی می‌تواند به عنوان نشانه انتقال بیماری در میان مبتلایان باشد؛ اما در مجموع انتقال بیماری در بیماران تحت بررسی چندان گسترده به‌نظر نمی‌رسد. |
|
| واژه‌های کلیدی: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کمپلکس، مایکوباکتریوم بوویس، RD typing، Rv typing، MIRU-VNTR genotyping |
|
|
متن کامل [PDF 611 kb]
[English Abstract]
(17273 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: تحقيقي |
موضوع مقاله:
میکروب شناسی
|
| * نشانی نویسنده مسئول: کرج، حصارک، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، کدپستی 3197619751، تلفن 34502892-026 |
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
