مقایسه اثر رفتاردرمانی، دارودرمانی و روش توأم رفتار و دارودرمانی بر کاهش علایم اختلال نقص توجه / بیش فعالی کودکان
|
منصور حکیم جوادی*1 ، مسعود غلامعلی لواسانی2 ، حمیدرضا شکوری3 ، عباس عبدالهی فر4 ، فاطمه مومنی4  |
1- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان ، hakimjavadi@yahoo.com 2- دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشگاه تهران 3- متخصص روانپزشکی، مرکز آموزشی درمانی 5 آذر، دانشگاه علوم پزشکی گلستان 4- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان |
|
چکیده: (12495 مشاهده) |
زمینه و هدف : نقص توجه / بیش فعالی اختلالی شایع در دوران کودکی با شیوع 5-3 درصد است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر رفتاردرمانی، دارودرمانی و روش توأم رفتار و دارودرمانی بر کاهش علایم اختلال نقص توجه / بیش فعالی کودکان انجام گردید. روش بررسی : این مطالعه شبهتجربی روی 40 دانشآموز پسر دوره ابتدایی شهر گرگان در سال تحصیلی 90-1389 انجام شد. کودکان بهطور غیرتصادفی در چهار گروه کنترل، رفتاردرمانی، دارودرمانی (ریتالین، 10 میلی گرم سه بار در روز) و روش توأم رفتار و دارودرمانی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از مقیاس درجهبندی کانرز فرم والدین (منزل) و فرم معلم (مدرسه) جمعآوری شد. اثربخشی مداخله در پیشآزمون و پسآزمون طی هشت هفته مورد مقایسه قرار گرفت. یافتهها : علایم اختلال نقص توجه / بیش فعالی بهطور معنیداری در هر سه گروه رفتاردرمانی، دارودرمانی و روش توأم رفتار و دارودرمانی کاهش یافت (P<0.05)؛ اما این کاهش علایم در گروه دارودرمانی و روش توأم رفتار و دارودرمانی بیش از گروه رفتاردرمانی بود. نتیجهگیری : دارودرمانی و ترکیب رفتار و دارودرمانی اثر مشابهی در کاهش علایم اختلال نقص توجه / بیش فعالی کودکان دارند. |
|
واژههای کلیدی: اختلال نقص توجه / بیش فعالی، رفتاردرمانی، ریتالین |
|
متن کامل [PDF 264 kb]
[English Abstract]
(19987 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقيقي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي
|
* نشانی نویسنده مسئول: رشت، پردیس دانشگاه گیلان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه روانشناسی، تلفن 6690274–0131، نمابر 6690280 |
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|