دانشمندان سیستم ردیابی را طراحی کردند که با تعقیب چشم شما امکان جایگزین شدن ماوس شما را دارد.
گوشیهای هوشمند اهمیتی کمنظیر در زندگی آنلاین و آفلاین کاربران دارند و از آنجایی که معمولا کالایی قیمتیاند٬ بهتر است در نگهداری و بهرهگیری از آنها نکات خاصی مد نظر قرار گیرد.
در این مطلب که برگرفته از وبسایت هافینگتونپست است٬ به هشت نکتهای اشاره شده که انجام دادن آن روی آیفون اشتباه است و پرهیز از این اشتباهات میتواند عمر مفید آیفون شما را افزایش دهد.
۱) روشن نگه داشتن وایفای و بلوتوث آیفون
وقتی وایفای و بلوتوث روی آیفون فعال باشد اما گوشی در حال استفاده از یکی یا هر دوی آنها نباشد٬ هدررفت انرژی به شدت افزایش مییابد و باتری گوشی زودتر به نقطه پایان میرسد.
وقتی مشغول کار و زندگی روزانه خود هستید احتمالا در ساعات بسیاری نیاز به فعال نگه داشتن وایفای و بلوتوث ندارید و بنابراین بهتر است این گزینهها را غیرفعال کنید. فقط زمانی وایفای یا بلوتوث را فعال کنید که واقعا قصد استفاده از آن را دارید.
۲) روشن نگه داشتن طولانیمدت گوشی بدون خاموش کردن متناوب
برای افزایش عمر باتری آیفون٬ خاموش کردن متناوب آن ضرورتی است که کمپانی اپل هم بر آن تاکید دارد. در غیر این صورت٬ عمر باتری آن زودتر به پایان خواهد رسید٬ چون روشن نگه داشتن طولانی مدت گوشی فشار زیادی به باتری وارد میکند.
اگر از آیفون برای بیدار شدن استفاده میکنید٬ بهتر است در این کار هم تجدید نظر کنید و بهجای آن یک ساعت زنگدار بخرید تا در زمان خواب بتوانید گوشیتان را با خیال راحت خاموش کنید.
در غیر این صورت بهتر است زمان دیگری در روز را برای خاموش نگه داشتن گوشی انتخاب کنید.
۳) استفاده کردن از آیفون در هوای بسیار گرم یا بسیار سرد
آیفون تاب تحمل گرما و سرمای شدید را ندارد و در دمای بسیار بالا یا پایین بهتر است از آن استفاده نکنید. متخصصان توصیه میکنند در دمای کمتر از صفر درجه و بالاتر از ۳۵ درجه سانتیگراد بهتر است به گوشیتان استراحت بدهید.
حتی ممکن است در سرما یا گرمای شدید آیفون بهصورت اتوماتیک موقتا خاموش شود. در چنین شرایطی٬ بهتر است دستکم گوشی را در جیبتان نگه دارید تا از گرما و سرمای شدید در امان باشد.
۴) وصل کردن آیفون به شارژر در تمام طول شب
وصل کردن گوشی به شارژر در طول شب و در زمان خواب برای شارژ کامل داشتن در صبح روز بعد کاری رایج است که بسیاری از کاربران انجامش میدهند٬ اما این نکته را در نظر داشته باشید که متصل ماندن آیفون به شارژر بعد از آنکه شارژش کامل شد٬ در طول زمان به باتری موبایل آسیبهای جدی وارد میکند و از عمر آن بهطور چشمگیری میکاهد.
سعی کنید زمانهایی را برای شارژ کردن گوشی انتخاب کنید که بتوانید با فاصلهای کوتاه پس از کامل شدن شارژ٬ آن را از شارژر جدا کنید٬ یا از پریزی استفاده کنید که تایمر دارد و پس از مدتی معین شارژر را بهصورت اتوماتیک خاموش میکند.
۵) استفاده از شارژرهایی غیر از شارژرهای ساخت اپل
شارژرهای اصل کمپانی اپل برای آیفون و آیپد ممکن است کمی گران باشند٬ اما استفاده از آنها بهتر از هر شارژر دیگری برای تجهیزات اپل است.
استفاده از شارژرهای متفرقه میتواند به موبایل یا تبلت شما آسیب وارد کند و حتی گزارشهایی از شارژرهای جعلی هم منتشر شده که باعث آتشسوزی و انفجار دستگاه شدهاند. مطمئن باشید پولی که برای شارژرهای اپل میدهید ارزشش را دارد.
۶) تمیز نکردن منظم گوشی
بهتر است به تمیزی گوشی هوشمندتان اهمیت بدهید. بدیهی است که با استفاده از گوشی در طول زمان جرمهایی روی آن مینشیند که نیاز به پاکسازی دارد.
توصیه اپل این است که برای پاک کردن گوشی از دستمالهای «نرم و بدون کرک» استفاده کنید. اگر به اپل استور مراجعه کنید٬ میتوانید دستمالهای مخصوص اپل برای تمیز کردن گوشی و تبلت را هم با قیمتی مناسب بخرید.
۷) بدون پسورد نگهداشتن آیفون
بر اساس آمارهایی که اپل منتشر کرده نزدیک به نیمی از کاربران آیفون پسوردی روی گوشیهای هوشمندشان نگذاشتهاند.
اگر گوشی بدون پسورد شما دزدیده شود٬ همه هویت و داراییهای دیجیتال شما در دسترس دیگران قرار میگیرد و برای دسترسی به دادههای خصوصیتان هیچ مانعی هم بر سر راه آنها نیست. فعال کردن passcode آیفون راهی ساده و ضروری برای حفاظت از حریم خصوصیتان است.
۸) قدم زدن با آیفون در دست
آیفون کالایی محبوب و ارزشمند در بازارهای سیاه است و به خاطر همین دزدان بسیاری در کمیناند تا آن را از دستان شما بربایند. این روزها بیش از ۴۰ درصد از سرقتهای انجام شده در شهرهای بزرگ مربوط به موبایل و تبلت است. بنابراین بهتر است بدانید که قدم زدن با آیفون در دست بهطور بالقوه بسیار خطرناک است.
تقریبا از سال 2009 میلادی همه بخش های اینترنت، شکل امروزی خود را پیدا کردند. البته در آن زمان، برای هر دقیقه استفاده از اینترنت باید پول پرداخت می کردید و هیچ گزینه دیگری نیز وجود نداشت. اما از آنجاکه فناوری به سرعت در حال رشد و پیشرفت است، هزینه های اینترنت نیز کمتر و دسترسی به آن آسان تر شد. اینترنت نیز در فناوری های جدید غرق و روز به روز بهتر شد. یکی از بهترین پیشرفت های آن را می توان ارتباطات دیجیتال بی سیم یا همان وایفای دانست.
این روزها، تقریبا در همه کافی شاپها، رستورانها، کتابخانه، فرودگاه، نمایشگاهها و ... اینترنت بی سیم ارایه می شوند. کافیست اسمارت فون، تبلت یا لپ تاپ داشته باشید تا از سرویس های آنلاین بهره ببرید. استفاده روزانه از اینترنت جزو جدانشدنی زندگی بسیاری از ما شده است. به ویژه خدمات بی سیم ارتباطی، این استفاده را بیش از پیش گسترش داده است. وایفای، فناوری همین 10 سال گذشته است. یعنی کاملا نوپا ولی همه گیر و محبوب است. متاسفانه اینترنت با همه مزایایش، مشکلاتی نیز دارد. از جمله باید به استفاده از وایفای دیگران بدون اجازه اشاره کرد. در واقع همان دزدی وایفای منظورمان است. اگر شما نیز جزو افرادی هستید که تصور می کنند افرادی بدون اجازه از وایفای آنها استفاده می کنند، این مطلب حتما برایتان مفید است.
هنگامی که دزدهای اینترنت، از وایفای شما استفاده می کنند، پهنای باند اینترنت را کاهش می دهند. از همه بدتر اینکه می توانند اطلاعات فردی شما را از کامپیوتر شخصیتان بیرون بکشند یا آن را به ویروس های مخرب آلوده کنند. خیلی نگران نباشید. در اینجا راه های مقابله با این دزدها را در اختیار شما قرار می دهیم.
پیدا کردن دزدهای وایرلس
آیا شبکه بی سیم اینترنت شما کند کار می کند؟ آیا به طور مداوم اتصال به اینترنت شما قطع می شود و دلیل آن را نمی توانید پیدا کنید؟ به احتمال قوی، کسی از سیگنال های وایفای شما بدون اجازه استفاده می کند و شما نمی دانید. البته اگر این مشکلات به طور دایمی برایتان پیش می آید، شاید مشکل از شبکه اینترنتی باشد. اما اگر گاهی وسط استفاده از اینترنت سرعت به طور ناگهانی کم یا بدون دلیل اتصال قطع می شود، احتمال دارد که مورد هجوم یک دزد وایفای قرار گرفته باشید. به ویژه اگر این قطعی ها یا کاهش سرعت ها روزانه و در ساعات مشخصی رخ بدهند، باید مطمئن شوید که فرد دیگری نیز به شبکه وای فای شما وصل است و از آن استفاده می کند.
در اینگونه موارد، نخستین و آسان ترین کاری که باید بکنید، چک کردن شبکه وای فای و اطمینان از امنیت آن است. هنگام نصب روتر، از شما خواسته می شود رمزی برای پروتوکل بی سیم (WEP) خود تعیین کنید. در واقع این رمز، عبارت عبور برای دسترسی به شبکه وای فای اختصاصی هر کاربر است. اگر رمزی برای آن تعیین نکرده باشید، یعنی یک شبکه بی سیم باز ساخته اید که هر فردی به راحتی می تواند به آن وصل و از اینترنت شما استفاده کند.
نداشتن عبارت عبور برای شبکه وای فای به این معناست که به راحتی به هکرها و دزدهای اینترنتی اجازه استفاده رایگان از اینترنت خود را داده اید. آنها حتی می توانند از این طریق از شما سواستفاده نیز بکنند. شاید حتی شبکه شما را هک کنند.
حتی اگر برای شبکه وای فای خود عبارت رمز یا همان کلید WEP نیز تعیین کرده باشید، باز توفیری ندارد. زیرا همسایه شما می تواند با کمی تلاش، رمز آن را به دست بیاورد. برای اینکه بدانید آیا افراد دیگری غیر از شما از اینترنتتان استفاده می کند، باید ثبت وقایع (log) شبکه بی سیم را چک کنید. برای این منظور، به منوی استارت در ویندوز بروید، گزینه My Network Places را انتخاب کنید. سپس روی گزینه View Entire Network کلیک کنید. اگر دستگاه هایی غیر از دستگاه هایی که شما به آنها اجازه دسترسی داده اید از شبکه استفاده کرده اند، یعنی شما دزد اینترنت دارید.
روش مشابه دیگری نیز برای تعیین تعداد کاربران وای فای، از طریق چک کردن جدول کلاینت های DHCP روتر وجود دارد. این فهرست نیز همچون قسمت ثبت وقایع ویندوز، همه دستگاه هایی که از شبکه وای فای استفاده می کنند را برایتان فهرست می کند. اگر متوجه شدید دستگاه هایی غیر از دستگاه های خود شما در شبکه وجود دارند، یعنی صددرصد کسی بدون اجازه از وای فای شما استفاده می کند.
دست دزدها را در حنا بگذارید
نخستین گام برای پیشگیری از دزدی و سواستفاده های راحت، تعیین همان رمز عبور برای اتصال به شبکه وای فای است. البته این رمزگذاری شاید برای افرادی که به طور گذرا قصد اتصال به شبکه وای فای شما را دارند، مفید باشد اما برای افرادی که مصرانه قصد استفاده از اینترنت شما را دارند همچون یک همسایه سمج، چندان گزینه امنی به شمار نمی رود. در این حالت، می توانید از پروتکل های امنیتی همچون «دسترسی حفاظت شده وایفای» (WPA) استفاده کنید. این کانال امنیت بیشتری نسبت به کلید WEP دارد. اما باز ممکن است مورد هدف و حمله دزدهای وای فای قرار بگیرد.
همچنین می توانید برای امنیت بیشتر از DHCP استفاده کنید. برای این منظور، تنظیمات DHCP روتر خود را به حالت دستی دربیاورید و برای هر کدام از کامپیوترهای خود، به صورت دستی آدرس های جداگانه وارد کنید. این کار باعث می شود شبکه اینترنتی شما محدود شود و روتر فقط آن کامپیوترها را تشخیص بدهد.
اگر استفاده از کانال DHCP برای شما به عنوان یک کاربر عادی که علم کامپیوتری چندانی ندارید، مشکل به نظر می رسد، می توانید از ساخت فهرست آدرس های MAC استفاده کنید. این فهرست، اصولا توسط رابط کاربری مرورگر روتر ساخته می شوند. متاسفانه، دزدهای وای فای به راحتی می توانند فهرست نشانی های MAC را نیز به اصطلاح دور بزنند و به شبکه وای فای کاربر دسترسی پیدا کنند. البته اگر این روش، با روش امنیتی دیگری به طور همزمان اجرا شود، برای امنیت یک شبکه خانگی کافیست.
نرم افزار مانیتورینگ اینترنت نیز گزینه مناسبی به شمار می رود. نرم افزار مانیتورینگ یا بازبینی، روشی بسیار ساده برای تحت کنترل داشتن امنیت شبکه وای فای برای افرادی است که به استفاده از روش های یاد شده در بالا علاقه چندانی ندارند. این نرم افزار استفاده آسان و رابط کاربری ساده ای دارد. بعلاوه، این نرم افزار به کاربر کمک می کند تا اتفاقاتی که در شبکه وای فای می افتد را نیز کنترل کند. بعضی از روترهای وای فای ممکن است نرم افزار داخلی برای تحت نظر گرفتن شبکه را داشته باشند. برای دانستن اینکه روتر شما نیز این امکان را دارد، باید به قسمت راهنمای کاربر بروید و ببنید آیا گزینه برای توضیح استفاده از آن وجود دارد یا خیر!
در آخر، SSID رادیویی روتر خود را خاموش کنید. این باعث می شود شبکه وای فای شما در جستوجوهای وای فای نمایش داده نشود. در این حالت، دزدیدن سیگنال های وای فای بسیار دشوار خواهد بود. زیرا دیگران شبکه وای فای شما را در رادارهای خود نمی بینند.
در مورد شبکه وای فای بیشتر بدانیم
شبکه وای فای در واقع اتصالات اینترنتی پهن باند است که از مودم های DSL، کابلی یا ماهواره ای گرفته می شود. کاربر، مودم را به روترهای بی سیم که نقش پخش سیگنال و ایجاد شبکه را دارند، وصل می کند. این چیزی است که به آن LAN – شبکه داخلی – گفته می شود. شبکه داخلی جایی است که شما دستگاه خود همچون لپ تاپ یا دسک تاپ را به آن وصل می کنید. در این حالت روتر شما چیزی به نام DHCP خواهد داشت. به طور خلاصه، جدول DHCP در واقع فهرستی از همه تجهیزات کامپیوتری است که به آنها اجازه دسترسی داده شده است. هر کدام از این دستگاه ها، آدرس کنترل دسترسی به رسانه های(MAC) ویژه خود را دارند.
نشانی های MAC را شرکت های تولیدی تعیین می کنند. اما کاربرها می توانند به دلخواه خود آنها را تغییر دهند. روتر از این نشانی ها برای مشخص کردن پروتکل اینترنت یا آدرس آیپی برای هر کدام از دستگاه های موجود در شبکه استفاده می کند. MAC و نشانی های آیپی دستگاه ها بیشتر زمانی کاربرد دارند که بخواهیم در مورد اینکه کسی بدون اجازه از وای فای ما استفاده می کند، اطلاع کسب کنیم.