|
|
|
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_icon_rtl.gif) |
جستجو در مقالات منتشر شده |
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_arrow_rtl.gif) |
|
5 نتیجه برای پرهاکلامپسی
دکتر پرویز امری مله، دکتر یاسر تقوی، سیده صدیقه سلیمانیان، دوره 14، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
آسپیراسیون محتویات معده در طی عمل نادر است؛ ولی به طور واضح باعث افزایش مورتالیتی و موربیدیتی میشود. زن باردار 21 ساله بهدلیل پرهاکلامپسی تحت سزارین اورژانسی با بیحسی داخل نخاعی قرار گرفت. 18 ساعت پس از عمل دچار تشنج استاتوس شد. یک روز پس از کنترل تشنج پنومونیت آسپیراسیون تشخیص داده شد که با تهویه مکانیکی و PEEP (Positive End Expriration Pressure) درمان شد. در بیمارانی که سابقه کاهش سطح هوشیاری داشتهاند؛ باید عوارض آسپیراسیون محتویات معده را در نظر داشت و عوارض آن به خصوص پنومونیت و پنومونی آسپیراسیون را با رادیوگرافی قفسهسینه پیگیری نمود. همچنین در صورتی که هرکدام از این عوارض رخ داده باشد PEEP یا CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) به همراه سایر روشهای تهویه مکانیکی توصیه میشود.
افسانه تابنده، رامین آذرهوش، مهدی قاسمی، دوره 15، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : اندروژنها از جمله عوامل ایجاد کننده پرهاکلامپسی است. این مطالعه به منظور مقایسه سطح سرمی تستوسترون توتال، تستوسترون آزاد و دهیدرواپی اندروسترون سولفات و پروژسترون در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و زنان دارای بارداری طبیعی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی 30 زن باردار مبتلا به پرهاکلامپسی بستری شده در مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان و 30 زن باردار سالم انجام شد. معیار تشخیص پرهاکلامپسی فشارخون بیشتر یا مساوی 140/90 mmHg و پروتئینوری بیشتر یا مساوی 1+ در تست نواری ادرار در سه ماهه سوم حاملگی بود. مقادیر پروژسترون، تستوسترون آزاد، تستوسترون توتال و دهیدرواپی آندروسترون سولفات به روش ELISA اندازهگیری شد. یافتهها : میزان تستوسترون توتال در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 1.3±1.8 ng/ml و 0.9±1.3 ng/ml بود که اختلاف آماری معنیداری نداشتند. میزان پروژسترون در گروه مورد (46.9±95 ng/ml) از گروه شاهد (75±165.4 ng/ml) کمتر بود (P<0.01). میزان تستوسترون آزاد و دهیدرواپی آندروسترون سولفات به ترتیب در گروه مورد 2.3±5.6 ng/ml و 0.5±1 ng/ml از گروه شاهد به ترتیب 1.5±3.2 ng/ml و 0.4±0.7 ng/ml بیشتر بود (P<0.045). نتیجهگیری : این مطالعه نشاندهنده تغییرات افزایشی تستوسترون آزاد و دهیدرواپی آندروسترون سولفات و تغییرات کاهشی پروژسترون در مبتلایان به پرهاکلامپسی است.
شمسی پرویزی، مرضیه اسفندیاری، سوده شهسواری، دوره 15، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : زنان باردار دارای تست چالش گلوکز غیرطبیعی (glucose challenge test) علیرغم طبیعی بودن تست تحمل گلوکز (oral glucose tlerance test) در معرض خطر افزایش ماکروزومی جنین ، پرهاکلامپسی و افزایش میزان سزارین هستند. این مطالعه به منظور تعیین پیامدهای بارداری در زنان باردار دارای تست چالش گلوکز غیرطبیعی و تست تحمل گلوکز طبیعی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد شاهدی روی 60 زن باردار (سن بارداری 28-24 هفته) دارای تست چالش گلوکز غیرطبیعی (>130 mg/dl) با تست تحمل گلوکز طبیعی و 67 زن باردار با تست چالش گلوکز طبیعی (<130 mg/dl) در بیمارستان حضرت معصومه (س) کرمانشاه در سال 1389 انجام شد. یافتهها : زایمان با وکیوم، پلی هیدرامینوس ، پرهاکلامپسی، پیلونفریت و وزن کم زمان تولد نوزاد در گروه مورد به صورت معنیداری بیشتر از شاهد بود (P<0.05). بین دو گروه مورد و شاهد از نظر مردهزایی، ناهنجاری نوزاد، دیسترس تنفسی و دیستوشی شانه تفاوت آماری معنیداری یافت نشد. نتیجهگیری : در زنان باردار با GCT مختل و OGTT طبیعی، پلیهیدرآمنیوس، پرهاکلامپسی و پیلونفریت در مقایسه با زنان با بارداری طبیعی بیشتر است.
مریم آل رسول دهکردی، لعبت جعفرزاده، اکبر سلیمانی، علی حاجی غلامی، سعید آل رسول، دوره 16، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : ترومبوفیلی حالت افزایش انعقادپذیری خون است. این حالت سبب ایجاد مشکلات بارداری از جمله پرهاکلامپسی، مردهزایی، سقط مکرر و جداشدگی جفت میگردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط کمبود فاکتورهای انعقادی prs ، prc و آنتیترومبین3 با بروز پرهاکلامپسی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی 142 زن باردار مبتلا به پرهاکلامپسی و 142 زن باردار غیرمبتلا به پرهاکلامپسی مراجعه کننده به درمانگاه مامایی و بخش زایمان بیمارستان هاجر شهرکرد انجام شد. میزان prs ، prc سرم با استفاده از روش ELISA و آنتیترومبین3 به روش سنجش کروموژنیک اندازهگیری شد. یافتهها : کمبود prs در 2 مادر (1.4%) از گروه مورد و 6 مادر (4.2%) از گروه شاهد تعیین گردید و این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود. موردی از کمبود فاکتورهای انعقادی prc و آنتیترومبین3 در گروههای مورد مطالعه مشاهده نگردید. نتیجهگیری : کمبود فاکتورهای انعقادی prs ، prc و آنتیترومبین3 نقشی در بروز پرهاکلامپسی نداشت.
سارا استوار، علیرضا نوروزی، الهام مبشری، غلامرضا روشندل، سیما بشارت، دوره 20، شماره 3 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف : معمولاً در بارداریهای طبیعی، تستهای کبدی طبیعی بوده و یا در محدوده طبیعی اندکی افزایش مییابد. تستهای کبدی غیرطبیعی در 3 درصد بارداریها دیده میشود و بایستی سریعاً ارزیابی شوند. تشخیص زود هنگام و درمان به موقع کلید موفقیت در درمان است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی اختلالات آنزیمهای کبدی و پیامد بارداری در گرگان انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 73 زن باردار بستری به دلیل اختلال آنزیمهای کبدی از 6680 مورد زایمان در مرکز آموزشی درمانی شهیدصیاد شیرازی گرگان طی ششماه اول سال 1394 انجام شد. اطلاعات فردی و نیز اطلاعات بالینی شامل تستهای آزمایشگاهی، تشخیص نهایی و عوارض مشاهده شده پس از زایمان جمعآوری و پیامد بارداری تعیین شد.
یافتهها : شایعترین علت بستری بهخاطر اختلال آنزیمهای کبدی، پرهاکلامپسی (16 مورد، 21.9%) بود که در سه ماهه سوم اتفاق افتاده بود. سندرم همولیز همراه با افزایش آنزیمهای کبدی و کاهش تعداد پلاکت (HELLP) در 9 مورد (12.3%) از بیماران در تریمستر سوم و 3 مورد (4.1%) اکلامپسی در سه ماهه سوم رخ داده بود.
نتیجهگیری : نتایج این مطالعه نشاندهنده شیوع بالای پرهاکلامپسی و سندرم HELLP در زنان با اختلال آنزیم کبدی بود. لذا ارزیابی دقیق بیماران بهویژه در سه ماهه سوم بارداری ضروری است.
|
|
|
|
|
|