|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای هسته انگور
دکتر محمدعلی تخشید، دکتر جعفر آی، دکتر علیرضا توسلی، لیدا ابراهیمی، داریوش مومن زاده،
دوره 12، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف : کولیت اولسراتیو بیماری مزمن التهابی کولون است که رادیکال‌های آزاد نقش مهمی در ایجاد آن دارند. رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا 3- و مواد آنتی‌اکسیدانت در درمان این بیماری موثر است. عصاره هسته انگور حاوی مواد آنتی‌اکسیدانت قوی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر محافظتی رژیم غذایی غنی از روغن ماهی و عصاره هسته انگور بر کولیت القا شده توسط اسیداستیک در موش‌های صحرایی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 50سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه (F) روغن ماهی 6.1 میلی‌لیتر روغن ماهی، گروه (G) عصاره هسته انگور 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره هسته انگور در یک میلی‌لیتر آب مقطر و گروه (FG) روغن ماهی + عصاره هسته انگور 1.6 میلی‌لیتر روغن ماهی و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره هسته انگور به صورت گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. موش‌ها در گروه‌های کنترل (C) و گروه کولیت (Co) حجم یکسانی از آب مقطر دریافت داشتند. پس از 30روز در گروه‌های آزمایشی ، تیمار با عصاره هسته انگور ، تیمار با روغن ماهی و گروه تیمار با روغن ماهی و عصاره هسته انگور با تزریق درون رکتومی یک میلی‌لیتر اسیداستیک (4درصد) کولیت ایجاد گردید. گروه کنترل تزریق درون رکتومی سالین دریافت داشتند. دوروز بعد از ایجاد کولیت ، درجه آسیب‌های بافتی و التهاب با نمرات آسیب میکروسکوپی و آسیب‌شناسی بافتی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها : تزریق درون‌رکتومی اسیداستیک موجب ایجاد زخم ، التهاب و آسیب شدید کریپت‌ها در بافت مخاطی کولون موش‌ها گردید. شدت آسیب‌های ماکروسکوپی ، میکروسکوپی و التهاب در گروه تیمار با مصرف توأم روغن ماهی و عصاره هسته انگور در مقایسه با گروه کولیت کاهش معنی‌داری را نشان داد (P<0.05). در صورتی که تغذیه موش‌ها با عصاره هسته انگور به تنهایی و روغن ماهی موجب بهبودی معنی‌داری در نمرات آسیب‌های میکروسکوپی و ماکروسکوپی نگردید. نتیجه‌گیری : این مطالعه نشان داد که مصرف توأم روغن ماهی و عصاره هسته انگور قبل از ایجاد کولیت القاء شده توسط اسیداستیک دارای نقش محافظتی در برابر آسیب‌های ماکروسکوپی ، میکروسکوپی و التهاب کولون موش‌های صحرایی‌می باشد.
مستوره کوهی رستمکلایی، غلامحسین واعظی، حسین عباسپور،
دوره 16، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : هورمون آنتی‌دیورتیک از بخش هیپوفیز خلفی در پاسخ به افزایش اسمولالیتی پلاسما آزاد شده و با اثر بر روی کلیه‌ها باعث جذب آب و حفظ مایعات بدن می‌گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف خوراکی عصاره هیدروالکی هسته انگور قرمز (Vitis vinifera L.) بر ترشح هورمون آنتی‌دیورتیک موش‌های صحرایی نر بالغ انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی در 5 گروه 6 تایی قرار گرفتند. گروه کنترل یک میلی‌لیتر آب معمولی (گاواژ) و گروه کنترل مثبت 12 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از فوروزماید را به مدت 4 روز به صورت تزریق درون‌صفاقی دریافت کردند. در گروه‌های تجربی اول تا سوم، گاواژ عصاره هیدروالکی هسته انگور قرمز در مقادیر 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن بعد از گذشت یک ساعت از تزریق فوروزماید (12 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به مدت 4 روز انجام شد. در پایان روز چهارم خونگیری از قلب انجام شد و میزان هورمون آنتی‌دیورتیک سرم به روش ELISA اندازه‌گیری شد. یافته‌ها : میزان هورمون آنتی‌دیورتیک (pmol/L) گروه‌های دریافت کننده 100 ، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره هیدروالکی هسته انگور قرمز به ترتیب با مقادیر 2.5±21 ، 1.24±19 و 2±14 در مقایسه با گروه کنترل (3±40.5) کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (P<0.05). نتیجه‌گیری : مصرف خوراکی عصاره هیدروالکی هسته انگور قرمز سبب کاهش هورمون آنتی‌دیورتیک گردید.
هاله لولاآور، عبدالحسین شیروی، ویدا حجتی،
دوره 19، شماره 2 - ( 4-1396 )
چکیده
زمینه و هدف : یکی از عوارض دیابت زخم‌های دیابتی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر پماد ترکیبی عصاره آبی هسته انگور (Vitis Vinifera) توام با اوسرین بر ترمیم زخم‌های دیابتی موش صحرایی انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 4 گروه 12 تایی کنترل و سه گروه تجربی تقسیم شدند. موش‌ها (به‌جز گروه کنترل) با استرپتوزوتوسین (55 mg/kg/bw) دیابتی شدند. در گروه‌های تجربی زخمی به مساحت 3 سانتی‌مترمربع در سمت چپ ناحیه کمری ایجاد شد. گروه کنترل سالم بوده و فقط بافر سیترات درون صفاقی دریافت نمود. گروه تجربی یک شامل موش‌های دیابتی بود که ترمیم زخم بدون استفاده از هیچگونه تیماری ارزیابی شد. محل زخم گروه تجربی 2 توسط پماد اوسرین (یک گرم روزی دوبار) به مدت 21 روز تیمار گردید. محل زخم گروه تجربی 3 توسط پماد ترکیبی عصاره آبی هسته انگور توام با اوسرین روزی دو بار (نسبت عصاره به اوسرین یک به سه) به مدت 21 روز تیمار گردید. روند ترمیم زخم به صورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی ارزیابی شد.
یافته‌ها : میزان مساحت زخم و درصد سطح زخم پس از تیمار 21 روزه در گروه‌های تجربی دوم و سوم نسبت به گروه دیابتی بدون تیمار، کاهش آماری معنی‌دار و درصد بهبودی افزایش آماری معنی‌داری نشان داد (P<0.05). در ارزیابی میکروسکوپی روند کلاژن‌سازی گروه تجربی سوم نسبت به سایر گروه‌ها افزایش نشان داد.
نتیجه‌گیری : تیمار پماد ترکیبی عصاره آبی هسته انگور توام با اوسرین می‌تواند سبب افزایش قابل توجه بهبودی زخم پوستی موش‌های صحرایی دیابتی گردد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
