6 نتیجه برای نشانگان
الهام خوری، دکتر محمد جعفر گلعلی پور، کامران حیدری،
دوره 2، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده
نشانگان نوار آمنیونی مجموعه ای از ناهنجاری هاست که به دنبال پارگی زودرس کیسه آمنیون رخ داده و تقریبا در حدود 1 در هر 1200 الی 1 در هر 15000 تولد زنده روی می دهد. نوزاد مبتلای گزارش شده حاصل یک باروری دوقلویی دو تخمی به دنبال مصرف کلومیفن از یک مادر 34 ساله در اولین زایمان به طریق سزارین بود. نوزاد در معاینه ظاهری نواقصی چندگانه به صورت آنانسفالی، آنوفتالمی، شکاف کام، شکاف لب و بدشکلی بینی و ناهنجاری های اندام را نشان می داد. با توجه به شدت ناهنجاری ها و زیادی اندام های گرفتار، نوزاد اندکی پس از تولد فوت شد. نادر و شدید بودن علائم این نشانگان در نوزاد و وقوع آن در یکی از قل های یک بارداری دوقلویی ما را بر آن داشت نمونه را گزارش نماییم.
دکتر سیدمنصور رایگانی، دکتر داود شفیعخانی، دکتر محمدحسن بهرامی،
دوره 4، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده
یکی از راه های افزایش حساسیت در تشخیص نشانگان تونل مچ دستی در الکترودیاگنوزیس تعیین اختلاف بین نهفتگی حرکتی انتهایی (DML) اعصاب اولنار و مدیان می باشد. در مطالعات قبلی DML عصب اولنار از ناحیه هیپوتنار ثبت و با DML عصب مدیان مقایسه می شد. در این مطالعه در نظر است با حفظ حساسیت در مطالعه و برای کاهش زمان عملیات الکترودیاگنوزیس، DML عصب اولنار از ناحیه تنار و با DML عصب مدیان مقایسه شود. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تشخیصی بوده که در آن 42 نفر آزمودنی طبیعی و 64 بیمار مبتلا به نشانگان تونل مچ دستی (CTS) مراجعه کننده به بخش طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان شهدا تجریش در پاییز و زمستان سال 1379 شرکت داشتند. نتایج با استفاده از آزمون تی- استودنت تجزیه و تحلیل آماری شدند. داده ها نشان دادند مقدار DML عصب اولنار با ثبت از ناحیه تنار در افراد طبیعی 3.52±0.51 و حداکثر اختلاف بین DML اعصاب اولنار و مدیان با ثبت از ناحیه تنار ms 1.23 بوده که با P<0.0001 قابل توجه است. این یافته، نشانگر این موضوع است که روش مزبور می تواند در تشخیص نشانگان تونل مچ دستی مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر نساء اصنافی، دکتر رضوانه پوررضا، دکتر سیدمحمد میری،
دوره 6، شماره 2 - ( 7-1383 )
چکیده
مقدمه و هدف: تولد پیش از موعد موجب افزایش بروز عوارض نوزادی از جمله نشانگان زجر تنفسی جنین (RDS) می گردد که از علل اصلی مرگ این نوزادان می باشد. هدف این مطالعه بررسی پیامد حاملگی و نیز اثر دگزامتازون در پیشگیری از بروز این نشانگان، در سنین حاملگی 37-34 هفته است.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور روی 100 زن باردار 37-34 هفته با شکایت درد زایمان یا پارگی مامبران در فاصله سال های 80-1378 انجام شد. مادران به دو دسته تقریبا مساوی گروه مورد و شاهد تقسیم شده و گروه مورد دگزامتازون 5 میلی گرم هر 6 ساعت تا زمان زایمان (حداکثر 4 دوز) دریافت کردند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون های تی و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین وزنی نوزادان با تشخیص نشانگان زجر تنفسی??? ± ????بود. 76 درصد مادران زایمان طبیعی داشتند. متوسط وزن نوزادان???±???? گرم و متوسط سن حاملگی 35.4 هفته بود. بین دریافت دگزامتازون و ابتلا به نشانگان زجر تنفسی، رابطه آماری معنی داری مشاهده نگردید و نوزادان هر دو گروه به طور مساوی دچار نشانگان زجر تنفسی گردیدند.نتیجه گیری: فراوانی ابتلا به نشانگان زجر تنفسی در 37-34 هفته، حدود 4 درصد بود که تجویز یک یا چند دوز دگزامتازون تاثیری در کاهش آن نداشت.
دکتر نرگس بیگم میربهبهانی، دکتر مهناز فولادی‌نژاد،
دوره 7، شماره 2 - ( 7-1384 )
چکیده
نشانگان تار معمولا در بدو تولد با دو مشخصه اصلی عدم وجود رادیوس و ترومبوسیتوپنی مطرح می گردد. دو تظاهر اساسی این نشانگان، کاهش پلاکت ناشی از کم کاری مغز استخوان و عدم تشکیل رادیوس دو طرفه است. سایر تظاهرات فتوتیبیک گستردهبوده و با ناهنجاری هایی در استخوان، پوست، دستگاه گوارش و سیستم قلبی – عروقی همراهند. از آنجایی که تعداد معدودی از این نشانگان وجود داشته و تظاهرات فنوتیپیک همراه آن به غیر ز دوکراتیری آن، متغیر است. در این مقاله یک بیمار را با نشانگان تار بدون ناهنجاری همراه معرفی می گردد.
داریوش فرهود، غلامعلی افروز، فاطمه نصرتی،
دوره 14، شماره 3 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف : نشانگان داون، ترکیبی از ویژگی‌ها و نارسایی‌های خاص جسمانی و عقب‌ماندگی ذهنی است که به‌علت اختلال شمارشی در کروموزوم 21 به‌وجود می‌آید. این نشانگان از شایع‌ترین و شناخته‌ترین اختلال کروموزومی در انسان محسوب می‌شود که منجر به مشکلات ذهنی متوسط تا شدید، به همراه علائم فیزیکی، حسی و حرکتی می‌گردد. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مرتبط با تولد نوزاد مبتلا به نشانگان داون انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 913 مادر دارای فرزند یا جنین مبتلا به نشانگان داون مراجعه کننده به مرکز مشاوره کلینیک ژنتیک تهران در سال 1389 انجام شد. تشخیص اختلال نشانگان داون در کودکان از طریق انجام کشت کروموزوم در کلینیک انجام شد. اطلاعات مربوط به متغیرهای سن مادر، سن شروع قاعدگی، گروه خونی، تعداد سقط، نسبت فامیلی والدین و تعداد فرزندان از طریق تکمیل پرسشنامه جمع‌آوری و فراوانی نشانگان داون براساس متغیرهای مطالعه توصیف گردید. یافته‌ها : از مجموع 913 کودک مبتلا به نشانگان داون بررسی شده 493 پسر (54 درصد) و 420 نفر دختر (46 درصد) بودند و نسبت جنسی پسر به دختر 1.17 بود. تولد نوزاد مبتلا به نشانگان داون در 32.4% از مادران در سنین 30-25 سال رخ داده بود. 384 نفر (42 درصد) از والدین کودکان مبتلا به نشانگان داون نسبت فامیلی دور و نزدیک داشتند. تعداد سقط در مادران از عدم سقط (96.7%) تا 5 سقط مکرر (0.1%) متغیر بود. تعداد فرزندان از تک فرزندی (15.1%) تا 13-11 فرزند (1.3%) متغیر بود و بیشترین ابتلاء با تعداد 4 فرزند (16.5%) مشاهده گردید. نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه نشان‌دهنده فراوانی بیشتر تولد نوزاد مبتلا به نشانگان داون در مادران با سنین 30-25 سال بود.
کاویان قندهاری، آتنا شریفی رضوی، امیر مقدم احمدی، محمود طاهری هروی، سحر فدایی، سمانه سادات دستغیب، سعید ابراهیم زاده،
دوره 16، شماره 2 - ( 4-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : تعیین ارزش تشخیصی نشانگان بالینی عصبی به منظور تعیین توپوگرافی ضایعات سیستم اعصاب مرکزی می‌تواند در مواردی از انجام غیرضروری MRI بیماران کاسته و هزینه انجام اقدامات تشخیصی را در مواردی کاهش دهد. این مطالعه به منظور تعیین ارزش تشخیصی معاینات بالینی در تعیین محل ضایعات تحت چادرینه‌ای بیماران مبتلا به نشانگان عروقی مغز انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی 200 بیمار مبتلا به نشانگان عروقی مغز بستری در بخش اورژانس اعصاب مرکز آموزشی درمانی قائم (عج) مشهد طی سال 1390 انجام شد. با توجه به معاینات بالینی، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و دقت تشخیصی برای هریک از علایم بالینی در مقایسه با MRI به عنوان روش استاندارد تعیین توپوگرافی ضایعات تعیین گردید. یافته‌ها : دقت تشخیصی تتراپارزی و سندرم‌های متقاطع برای توپوگرافی تصویری ضایعه در ساقه مغز به ترتیب 79 درصد و 83 درصد تعیین شد. دقت تشخیصی همی‌آتاکسی برای توپوگرافی تصویری ضایعه در نیمکره مخچه همان‌طرف 98درصد بود. دقت تشخیصی نشانگان والنبرگ برای توپوگرافی تصویری ضایعه در لترال بصل النخاع 98 درصد تعیین شد. نتیجه‌گیری : با استفاده از مهارت‌های بالینی و انجام معاینه عصبی دقیق برای مشخص نمودن نشانگان بالینی عصبی، می‌توان در مواردی توپوگرافی ضایعات عروقی علامت‌دار مغز را با دقت بالا تعیین نمود و از انجام غیرضروری MRI در بیماران کاست.
