12 نتیجه برای قارچ
صباح میاهی، بیتا موسوی، دکتر محمدتقی هدایتی، معصومعلی موحدی، دکتر طاهره شکوهی،
دوره 13، شماره 4 - ( 10-1390 )
چکیده
زمینه و هدف : قارچها با پراکندگی بسیار وسیع در طبیعت منابع مختلف و متنوعی را برای زیست خود انتخاب مینمایند. اگرچه هوا شایعترین مکان حضور آنها در طبیعت و بالطبع اصلیترین راه تماس با انسان است؛ ولی منابع دیگر ازجمله آب در اکولوژی قارچها نقش بااهمیتی دارند. این مطالعه به منظور تعیین فلور قارچی آب شرب شهر ساری انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی 60 نمونه 100میلیلیتری از آب آشامیدنی لولهکشی پنج ناحیه شمالی، جنوبی، غربی، شرقی و مرکزی شهر ساری در بطریهای استریل طی سال 1388 جمعآوری شدند. قارچهای نمونه آب توسط فیلتر استریل 0.4 میکرومتر فیلتراسیون و جداسازی شدند. فیلترها در شرایط کاملاً استریل در محیط مالت اکستراکت آگار جاگذاری شدند. پلیتهای حاوی محیط کشت در دمای 27 درجه سانتیگراد به مدت 7-3 روز انکوبه شدند. شناسایی قارچها به کمک روشهای استاندارد قارچشناسی براساس کشت روی لام با استفاده از محیطهای اختصاصی انجام شد. یافتهها : از مجموع 468 کلنی قارچی رشدیافته؛ 8 جنس مختلف قارچ شناسایی شد. بهطور کلی میانگین CFU قارچهای جداشده برای نمونههای هر 100 میلیلیتر آب 8.4 بود. شایعترین قارچهای جدا شده آسپرژیلوس (37.4 درصد)، پنیسیلیوم (27.3 درصد) و کلادوسپوریوم (17.3 درصد) بودند. کمترین کلنی جدا شده مربوط به رایزوپوس (0.6 درصد) بود. از بین گونههای مختلف آسپرژیلوس، گونه فلاووس (23.7 درصد) بیشترین میزان فراوانی را داشت. نتیجهگیری : نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آب آشامیدنی شهر ساری حاوی قارچهای مختلف میباشد. لذا پیشنهاد میگردد در پایشهای منظم سیستم آب شهری از نظر آلودگیهای میکروبی؛ قارچها نیز به عنوان یکی از میکروارگانیسم مهم بررسی شوند.
دکتر حسین نوروزی، دکتر شهربانو علوی، دکتر علی کاظمی، دکتر ابراهیم رزم پا، دکتر مسعود امامی، دکتر مژگان عشاقی،
دوره 14، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف : وقوع عفونتهای قارچی به خصوص سینوزیت قارچی در ایران رو به افزایش است و تعیین عوامل مسبب آن در زمینه کنترل و درمان ضروری میباشد. این مطالعه به منظور تعیین شیوع سینوزیت قارچی پارانازال در بیماران بدون نقص ایمنی مراجعه کننده به بیمارستانهای امیر اعلم و امام خمینی (ره) تهران انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 108 بیمار مبتلا به سینوزیت مزمن (73مرد، 35 زن) با محدوده سنی 68-9 سال و میانگین سنی 7.1±29.6 سال مراجعه کننده به بیمارستانهای امیراعلم و امامخمینی (ره) تهران از فروردین 1385 تا فروردین 1386 انجام شد. تایید وجود سینوزیت در این بیماران با تصاویر رادیولوژی به اثبات رسید. به منظورآگاهی بیشتر از وضعیت بیماران پرسشنامهای شامل اطلاعات جنس، شغل، وجود بیماریهای زمینهای همچون دیابت و مصرف یا عدم مصرف داروهای سرکوبگر ایمنی پرگردید. نمونهگیری با روش شستشوی سینوس و بیوپسی به دو طریق عمل فنستراسیون وعمل کالدول لوک انجام گرفت. نمونهها در محیطهای سابورودکستروزآگار، سابورودکستروز آگار+ کلرآمفنیکل و بلاد آگار کشت و در دمای 30 و 37 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. همچنین آزمایش مستقیم ،گسترش نازک و لام فیکساتیو برای بررسی هیستولوژی به عمل آمد و برای تأیید کلونیها کشت روی لام انجام شد. یافتهها : سینوزیت قارچی در 8 بیمار (7.4 درصد) گزارش شد که براساس نوع قارچ 6 مورد آلترناریا، 1 مورد پسیلومایسس و 1 مورد آسپرژیلوس فلاووس بود. برحسب گروه سنی بیشترین سینوزیت قارچی (5 مورد) در محدوده 39-30 سال مشاهده گردید. نتیجهگیری : با توجه به شیوع 7.4 درصدی سینوزیت قارچی و جداشدن قارچ پسیلومایسس که در نوع خود کمنظیر است؛ انجام مطالعات بیشتر و تکمیلی توصیه میگردد.
حسین نوروزی، علی کاظمی، سامیا افشار، پروانه عدیمی،
دوره 14، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
زمینه و هدف : عفونتهای بیمارستانی یکی از دلایل عمده مرگ و میر در بیماران بستری در بیمارستانها میباشند. این مطالعه به منظور تعیین کارایی ضدعفونی کنندههای تجاری فرمالدهید، گلوتارآلدهید، میکروتن، الکل 70 و ساولن الکل بر عوامل قارچی ساپروفیت جدا شده از محیطهای بیمارستانی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی 33 نمونه قارچ جدا شده به روش پلیتگذاری از محیط بیمارستانهای آموزشی و درمانی شهر تهران در سالهای 89-1388 انجام شد. نمونهها به صورت تصادفی انتخاب و تعیین هویت شدند. سوسپانسیونهای قارچی استاندارد از هر قارچ با میزان سلول نیم الی پنج ضرب در ده به توان چهار micro g/cfu در یک میلیلیتر با اسپکتروفوتومتر در طول موج 530 نانومتر تهیه گردید. به منظور ارزیابی فعالیت ضدقارچی ضدعفونی کنندههای تجاری فرمالدهید، گلوتارآلدهید، میکروتن، الکل 70 و ساولن الکل، 0.25cc از سوسپانسیون قارچی استاندارد با 3.75cc از محلول ضدعفونی کننده با رقت مشخص مخلوط و در دمای 25 درجه سانتیگراد به مدت 15 ، 30 و 60 دقیقه نگهداری شدند. سپس محیطها از لحاظ رشد قارچ تا 8 هفته بررسی شدند. یافتهها : عوامل قارچی جدا شده شامل آسپرژیلوس (39.4%) ، پنیسیلیوم (36.4%) ، فوزاریوم (12.1%) ، رایزوپوس (6.1%) ، آلترناریا (3 درصد) و سیرسینلا (3 درصد) بودند. فرمالدهید 8 درصد و گلوتارآلدهید 8 درصد به ترتیب با فعالیت علیه 63.6% و 39.3% قارچهای مورد مطالعه موثرترین ضدعفونی کنندهها در زمان 15 دقیقه بودند. فرمالدهید 8 درصد با فعالیت علیه 74.8% قارچها موثرترین ضدعفونی کننده در زمان 30 دقیقه بود. گلوتارآلدهید 8 درصد و فرمالدهید 8 درصد با 100درصد ممانعت از رشد قارچ در زمان 60 دقیقه موثرترین ضدعفونی کنندهها بودند. نتیجهگیری : فرمالدهید 8 درصد و گلوتارآلدهید 8 درصد بیشترین اثرات ضدقارچی را نشان دادند. عامل زمان در کنار عامل غلظت ضدعفونی کننده، اثرات همافزایی در فعالیت قارچکشی ضدعفونی کنندههای تجاری دارند.
دکتر حمیدرضا خضرایی، دکتر بهمن خلیلی، دکتر فروزان گنجی، دکتر حسن مقیم،
دوره 15، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : شناسایی آلرژنهای شایع در هر منطقه برای پیشگیری و درمان بیماریهای آلرژیک ضروری است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی عوامل قارچی در افراد مبتلا به رینیت آلرژیک در شهرکرد انجام شد. روش بررسی : این مطالعه موردی - شاهدی روی 62 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و 62 بیمار با علل غیررینولوژی در دامنه سنی 5-60 سال مراجعه کننده به کلینیک آموزشی گوش، حلق و بینی بیمارستان آیتاله کاشانی شهرکرد در سال 1388 انجام شد. از بیماران نمونههای خون و ترشحات بینی گرفته شد. سپس میزان IgE نمونههای خون با روش ELISA اندازهگیری شد. اسمیر مستقیم و کشت از ترشح بینی در محیط کشت سابوره برای وجود و یا عدم وجود قارچ انجام شد. سپس خصوصیات ظاهری کلنی و نیز خصوصیات بیوشیمیایی نوع قارچ مشخص گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-16 و آزمونهای کایاسکوئر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها : از مجموع 62 بیمار گروه مورد 30 نفر مرد (48.3%) و 32 زن (51.7%) و از مجموع 62 بیمار گروه شاهد 27 مرد (43.6%) و 35 نفر زن (56.4%) بودند. از گروه مورد در 15 نفر (24%) و از گروه شاهد در 5 نفر (8%) پس از کشت ترشحات بینی، قارچ جدا گردید (P<0.05). بیشترین قارچ جدا شده از گروه مبتلا به رینیت آلرژیک 5 مورد (8%) آسپرژیلوس و پس از آن 4 مورد (6.5%) پنیسیلیوم بود. در اسمیر مستقیم بررسی قارچ، در 14 نفر (23%) از گروه مورد (6 مرد و 8 زن) و 5 نفر (8%) از گروه شاهد (2 مرد و 3زن) عناصر قارچی دیده شد (P<0.05). بین جنس و درصد رشد قارچ نمونههای کشت داده شده در دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنیداری یافت نشد. میزان IgE در 19نفر (31%) از افراد مبتلا به رینیت آلرژیک بالاتر از 100 IU/mLit بود و این میزان در 3 نفر (4.8%) از گروه شاهد مشاهده شد (P<0.05). نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که قارچها میتوانند از عوامل ایجاد کننده رینیت آلرژیک باشند.
منیژه کدخدایی الیادرانی، علی محمد ملک عسکر، مراد رستمی، محمد آبرومند، علیرضا خیراله،
دوره 15، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : نیتریک اکسید سنتاز (NOS) آنزیمی است که در تولید نیتریک اکسید (NO) نقش دارد. علیرغم اثرات مفید NO در سیستمهای مختلف بدن، تولید بیش از حد آن به خاطر تولید گونههای نیتروژن فعال (RNS) و نیتروزیلاسیون پروتئینها، دارای اثرات سمی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دی متیل آرژینین نامتقارن (ADMA) و ان جی- مونو متیل آرژینین (L-NMMA) بر مهار فعالیت نیتریک اکسید سنتاز انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی آنزیم NOS طی مراحل هموژنیزاسیون، رسوب با سولفات آمونیوم اشباع و کروماتوگرافی روی ستونهای DEAE-32 Cellulose و 2',5'-ADP-agarose از 500 گرم بافت تازه کلیه گوسفند جدا گردید. طی مراحل جداسازی میزان پروتئین به روش برادفورد و فعالیت آنزیم NOS به روش گریس اندازهگیری شد و اثرات مهار کنندگی ADMA و L-NMMA در غلظت 25 میکرومولار بر فعالیت NOS تعیین گردید. یافتهها : فعالیت ویژه و بازده خالصسازی NOS به ترتیب 0.6 واحد بر میلیگرم پروتئین و 0.9% بهدست آمد. وزن ملکولی آنزیم با استفاده از SDS-PAGE ، KD 54 حاصل شد. ADMA وL-NMMA در غلظتهای 25 میکرو مولار موجب کاهش فعالیت آنزیم به ترتیب در حدود 76 درصد و 61.2% گردید. میزان Km آنزیم NOS در غیاب و در حضور ADMA و L-NMMA به ترتیب 5.32 میکرومول، 31.25 میکرومول (P<0.001) و 14.29 میکرومول (P<0.001) به دست آمد و در Vmax آنزیم NOS در غیاب و یا در حضور این ترکیبات تغییری ایجاد نشد. نتیجهگیری : ADMA و L-NMMA دارای اثر بازدارندگی رقابتی بر فعالیت آنزیم NOS بوده و ADMA در مقایسه با L-NMMA دارای قدرت بازدارندگی بیشتری است.
حسین نوروزی، علی کاظمی، مسعود تشفام، شهرام تیموریان، پروانه عدیمی، محسن بشاشتی،
دوره 15، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : اشعه اولتراویوله (UV) به عنوان یک ضدعفونی کننده قوی مطرح است. عفونت ناشی از گونههای مختلف مقاوم قارچی در بیماران منجر به برگشت بیماری با شدت بیشتر میشود. این مطالعه به منظور ارزیابی تست حساسیت دارویی سویههای مختلف قارچ کاندیدا قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله نسبت به داروهای ایتراکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین B انجام شد. روش بررسی : این مطالعه آزمایشگاهی روی 12 سوش قارچ کاندیدا جدا شده از بیمار طبق روش (NCCLS M27-A) انجام شد. نمونهها با سالین استریل به صورت سوسپانسیون درآمدند و جذب نوری با اسپکتروفوتومتر در طول موج 530 نانومتر خوانده شد. رقتهای سریالی 16-0.0313 میکروگرم بر میلیلیتر برای ایتراکونازول و آمفوتریسین B و 128-0.0313 میکروگرم بر میلیلیتر برای فلوکونازول تهیه گردید و حداقل میزان مهارکنندگی (MIC) بعد از 48 ساعت انکوباسیون در دمای 35 درجه سانتیگراد تعیین شد. اشعه UV به مدت 1 ، 2 ، 5 ، 10 ، 60 ، 90 ، 120 ثانیه در فاصله یک متری به قارچها تابانده شد و MIC تعیین گردید. یافتهها : بیشترین MIC قبل از تابش UV در استفاده از فلوکونازول با میزان بیش از 128µg/ml مشاهده شد. بعد از تابش UV میزان MIC برای سه داروی مورد مطالعه کاهش یافت؛ به طوری که بعد از 10 ثانیه MIC برای داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین B بیش از 0.0313 µg/ml تعیین شد. MIC فلوکونازول بعد از 60 ثانیه تابش اشعه اولتراویوله بیش از 0.0313 µg/ml بود. با مقایسه MIC قبل و بعد از تابش اشعه اولتراویوله، داروهای مختلف سبب کاهش آماری معنیداری نسبت به قبل از تابش UV گردید (P<0.05). نتیجهگیری : اشعه UV باعث کاهش MIC سویههای قارچی کاندیدا نسبت به داروهای ایتراکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین B میگردد.
عادل ابراهیم زاده، سیدمحمد موسوی،
دوره 16، شماره 3 - ( 7-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : اتومایکوزیس یک عفونت قارچی شایع در مناطق حاره است که به صورت مزمن و حاد در کانال خارجی گوش دیده میشود. عفونت مزمن گوش میانی (اوتیتمدیا) با علایمی مثل کاهش شنوایی، سرگیجه، اختلال در تعادل، خروج ترشحات چرکی از گوش، درد و پاره شدن پرده گوش همراه است. این مطالعه به منظور تعیین فلور قارچی کانال خارجی گوش در مبتلایان به اوتیتمدیا مزمن انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی 63 فرد مبتلا به اوتیتمدیا مزمن و 63 فرد غیرمبتلا به التهاب گوش انجام شد. نمونهگیری با استفاده از سوآپ استریل از کانال خارجی گوش انجام و در محیطهای CMA، SCC و S کشت داده شد. اسمیرهای لازم تهیه و تشخیص جنس و گونه نهایی با استفاده از روشهای اختصاصی اسلایدکالچر و روش سرمی جرم تیوپ انجام شد. یافتهها : کشت قارچی مثبت کانال خارجی گوش در گروههای مورد و شاهد به ترتیب 77.78% و 17.46% تعیین شد (P<0.05). آلودگی کانال خارجی گوش از کل موارد کشت قارچی مثبت شامل ساپروفیتها (57.33%)، مخمرها (20.59%) و درماتوفیتها (17.32%) به ترتیب با زیرگروههای آسپرژیلوس نیجر (41.66%)، کاندیدا SPP (53.85%) و ترایکوفایتون منتاگروفایتیس (36.37%) بود. نتیجهگیری : میزان کشت قارچی مثبت کانال خارجی گوش افراد مبتلا به اوتیتمدیا مزمن بهطور معنیداری از گروه شاهد بیشتر بود.
حسین نوروزی، دلارام کاظمی، علی کاظمی، لیلا خاجی،
دوره 16، شماره 4 - ( 10-1393 )
چکیده
زمینه و هدف : عفونتهای قارچی بیمارستانی در دهه اخیر در اثر افزایش بیماران دارای نقص ایمنی، افزایش چشمگیری داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضدقارچی آمفوتریسین B و فلوکونازول علیه قارچهای جدا شده از محیط بیمارستان انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی 33 نمونه قارچی جدا شده از بخشهای مختلف بیمارستان امام خمینی (ره) تهران طی 8 ماه در سال 1392 انجام شد. نمونههای قارچی با استفاده از سوآپ استریل تهیه شدند و نوع آنها با روش اسلاید کالچر تعیین شد. رقتهای دارویی از µg/ml 0.25-128و سوسپانسیون قارچی با محدوده سلولی 0.5-5×105 cfu/ml تهیه شد. میزان MIC داروها طبق استاندارد NCCLS-M38P تعیین گردید.
یافتهها : آسپرژیلوس با فراوانی 13 مورد (39.4%) بیشترین و آلترناریا و سیرسینلا هر کدام با فراوانی یک مورد (3 درصد) کمترین قارچ جدا شده بودند. محدوده MIC داروی فلوکونازول 64-128 µg/ml برای تمام سویهها و محدوده MIC آمفوتریسین بی 16-64 µg/ml تعیین شد. محدوده MIC آمفوتریسین B نسبت به فلوکونازول به طور معنیداری کاهش نشان داد (P<0.05).
نتیجهگیری : سویههای قارچی جدا شده از محیط بیمارستان نسبت به دو داروی آمفوتریسین B و فلوکونازول مقاوم بودند.
سمیرا نادری نژاد، شهره باباصفری، فاطمه حقیرالسادات،
دوره 20، شماره 3 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف : اسانس آویشن به دلیل دارا بودن موادی نظیر فنلیک تیمول و کارواکرول دارای اثر ضدقارچی، ضدانگلی و ضدباکتریایی قوی است. به منظور افزایش حلالیت، حفاظت در مقابل اکسیداسیون و تبخیر و بهبود اثربخشی اسانس از درونگیری استفاده میشود. این مطالعه به منظور ارزیابی تجربی فرمولاسیون زیست سازگار فسفولیپیدی پگیله حاوی اسانس دو گونه گیاه آویشن شیرازی و دنایی و تعیین خاصیت ضدقارچی سامانه نانویی گونه آویشن شیرازی انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی لیپوزومهای حاوی اسانس دو گونه گیاه آویشن با روش هیدراتاسیون فیلم نازک تهیه شدند و بعد از کاهش اندازه، ذرات از نظر مورفولوژی، اندازه، پتانسیل زتا و برهمکنش شیمیایی مشخصهیابی شدند. اثر نوع فسفولیپید، اثر میزان کلسترول و نوع گونه آویشن بر روی بازده بارگذاری بررسی شد. در نهایت خاصیت ضدقارچی سامانه حاوی اسانس گونه آویشن شیرازی از نظر سه شاخص حداقل غلظت کشندگی، حداقل غلظت بازدارندگی و قطر هاله عدم رشد بر روی قارچ تریکوفیتون منتاگروفیتس مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها : اسانس آویشن با بازده بیش از 80 درصد درون لیپوزوم بارگذاری شد. فرمولاسیون بهینه متشکل از 10 درصد کلسترول و 90درصد فسفولیپید فسفاتیدیل کولین سویا به همراه 3 درصد پلی اتیلن گلیکول و اسانس آویشن با غلظت 0.5mg/ml بود. ذرات، آنیونی و دارای ساختار کروی با اندازه کمتر از 100 نانومتر بودند. هیچگونه فعل و انفعال شیمیایی بین لیپوزوم و اسانس یافت نشد. فرمولاسیون تهیه شده از نظر شیمیایی پایدار بوده و به طور کلی اسانس ماهیت خود را درون سامانه حفظ نمود. سامانه دارویی- نانویی گونه آویشن شیرازی در مهار رشد قارچ تریکوفیتون منتاگروفیتس موثر بود.
نتیجهگیری : تهیه فرمولاسیون بهینه لیپوزومی حاوی اسانس آویشن تحت تاثیر نوع و مقدار فسفولیپید و کاملاً مستقل از نوع گونه آویشن مورد استفاده بود. همچنین درونگیری باعث افزایش خاصیت ضدقارچی اسانس گونه آویشن شیرازی گردید.
سید مجید علوی مهر، امیرعلی جعفرنژادگرو، مهدی مجلسی،
دوره 21، شماره 1 - ( 1-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: از شاخص عدم تقارن راهرفتن میتوان برای درمانهای کلینیکی استفاده کرد. این مطالعه به منظور تعیین اثر آنی و طولانی مدت ارتز پا بر شاخص عدم تقارن طیف فرکانس نیروهای عکسالعمل زمین در کودکان دارای کف پای صاف حین راهرفتن انجام شد.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 15 کودک 9 تا 12 ساله پسر دارای کف پای صاف بهطور تصادفی در سه گروه عدم استفاده از ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز قرار گرفتند. برای ثبت دادههای کینماتیکی و کینتیکی طی سه شرایط راهرفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت به ترتیب از سیستم تحلیل حرکتی و صفحه نیرو استفاده شد.
یافتهها: شاخص عدم تقارن مؤلفه داخلی - خارجی طیف فرکانس حین راهرفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز در متغیرهای فرکانس میانه و پهنای باند بیشتر از 4 درصد تعیین شد. هیچ اختلاف آماری معنیداری در شاخص عدم تقارن مؤلفههای طیف فرکانس نیروهای عکسالعمل زمین، شاخص عدم تقارن تعداد هارمونیهای ضروری، شاخص عدم تقارن مجموع توان هارمونیهای ضروری و شاخص عدم تقارن شماره هارمونی پایه در سه محور عمودی، قدامی - خلفی و داخلی - خارجی بین سه شرایط راهرفتن بدون ارتز، اثر آنی و همچنین اثر طولانی مدت ارتز مشاهده نشد. با اینحال شاخص عدم تقارن مجموع توان هارمونیهای ضروری محور داخلی - خارجی اثر آنی ارتز حین راهرفتن با ارتز تمایل به کاهش را در مقایسه با راهرفتن بدون ارتز نشان داد که از نظر آماری معنیدار نبود.
نتیجهگیری: علیرغم بالا بودن شاخص عدم تقارن مؤلفه داخلی - خارجی طیف فرکانس نیروی عکسالعمل زمین حین راهرفتن بدون ارتز، اثر آنی و طولانی مدت ارتز در متغیرهای فرکانس میانه و پهنای باند، ارتز مورد استفاده اثر معنیداری را بر بهبود شاخص عدم تقارن مؤلفههای طیف فرکانس نیروی عکسالعمل زمین نشان نداد.
معصومه احمدپور ترکی، مجتبی رنجبر، مصطفی گواهی، مجید تفریحی،
دوره 24، شماره 3 - ( 7-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: ارزش دارویی قارچ دم بوقلمون (Trametes versicolor) مهمتر از ارزش غذایی آن است. این قارچ دارای فعالیتهای دارویی متنوعی است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و خواص ضدمیکروبی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون انجام شد.
روش بررسی: در ایﻦ مطالعه توصیفی - تحلیلی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون تهیه شد. فعالیت آنتیاکسیدانی این قارچ به روشهای دی فنیل پیکریل (DPPH) و قدرت احیاء کنندگی (RP)، میزان فلاونوئید به وسیله کلرید آلومینیوم و فنل کل به وسیله سنجش سیوکالتیو ارزیابی شدند. فعالیت ضدباکتریایی و ضدقارچی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون بر روی باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و قارچ فوزاریوم تاپسینوم به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT)، سیپروفلوکساسین و آمفوتریسین B به ترتیب به عنوان کنترل مثبت فعالیت آنتیاکسیدانی، سویههای باکتریایی و قارچی به کار برده شدند.
یافتهها: مقدار فنل کل 0.38±27.6 میلیگرم گالیک اسید بر گرم و مقدار فلاونوئید کل 0.04±4.2 میلیگرم گوئرستین بر گرم بودند. برپایه فعالیت مهار رادیکال DPPH ، عصاره آبی قارچ دم بوقلمون فعالیت مهار خوبی به میزان 1.2±93.8% با IC50 برابر با 0.8±103.9 میکروگرم بر میلیلیتر را در مقایسه با BHT استاندارد (IC50 برابر با 0.6±30.0 میکروگرم بر میلی لیتر) نشان داد. علاوه بر این مشاهده شد که با افزایش غلظت عصاره آبی قارچ دم بوقلمون، میزان قدرت کاهندگی آهن نیز افزایش مییابد. منطقه مهار اطراف عصاره دامنهای از 0.65±13 میلی متر در فوزاریوم تاپسینوم در غلظت 75 میلیگرم بر میلی لیتر تا 0.73±21 میلی متر در استافیلوکوکوس اورئوس در غلظت 300میلیگرم بر میلیلیتر بودند (P<0.05).
نتیجهگیری: عصاره آبی قارچ دم بوقلمون حاوی مقادیر قابل توجهی ترکیبات فنلی و دارای خاصیت ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی بالایی است.
محمد عباس زاده، وحید تنهایی مرند، حسن ملکی نژاد،
دوره 26، شماره 1 - ( 1-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: نانوسلولز باکتریایی به عنوان یک حامل بالقوه برای طیف وسیعی از ترکیبات بیولوژیک از جمله ترکیبات ضدباکتریایی و ضدقارچی مطرح است. این مطالعه به منظور تعیین اﺛﺮ ﻧﺎﻧﻮﺳﻠﻮﻟﺰ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ ﺣﺎوی ﻧﺎﺗﺎﻣﺎﻳﺴﻴﻦ و آﻣﻔﻮﺗﺮﻳﺴﻴﻦ B روی آسپرژیلوس فلاوس (Aspergillus flavus) و پنیسیلیوم سیترینوم (Penicillium citrinum) در ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮونﺗﻨﻲ انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی قارچهای Aspergillus flavus- PTCC:5006 و Penicillium citrinum- PTCC:5304 از کلکسیون قارچی گروه میکروبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه تهیه گردید. حداقل غلظت مهار کنندگی (Minimum Inhibitory Concentration: MIC) و حداقل غلظت کشندگی (Minimum Fungicidal Concentration: MFC) ناتامایسین و آمفوتریسین B علیه Aspergillus flavus و Penicillium citrinum به روش میکرودایلوشن ارزیابی گردید. نانوسلولز باکتریایی با استفاده از باکتری کوماگاتی گزیلینوم تهیه و ناتامایسین و آمفوتریسین B در سه غلظت 0.01 ، 0.05 و 0.1 درصد به روش غوطهوری به فیلم مرطوب و لیوفلیز شده نانوسلولز اضافه شدند. سپس اثرات ضدقارچی فیلم حاوی ترکیبات فوق بر علیه قارچهای مورد مطالعه به روش انتشار در آگار بررسی شد. کاغذ پارچمنت به عنوان کنترل برای مقایسه استفاده گردید. خصوصیات طیفی فیلم نانوسلولز حاوی ترکیبات ضد قارچ به روش FTIR ارزیابی شد.
یافتهها: MIC و MFC ناتامایسین برای Aspergillus flavus به ترتیب 3.9 و 7.81 میکروگرم در میلیلیتر و در Penicillium citrinum به ترتیب 7.81 و 15.62 میکروگرم در میلیلیتر تعیین شدند. MIC و MFC آمفوتریسین B برای Aspergillus flavus به ترتیب 7.81 و 15.62 میکروگرم در میلیلیتر و در Penicillium citrinum به ترتیب 15.62 و 31.25 میکروگرم در میلیلیتر تعیین شدند. افزایش غلظت اثر آماری معنیداری در خصوصیات ضدقارچی تمامی فیلمها داشت (P<0.05). بهترین اثرات ضدقارچی فیلم مربوط به فیلم حاوی ناتامایسین بود.
نتیجهگیری: ﻧﺎﻧﻮﺳﻠﻮﻟﺰ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ ﺣﺎوی ﻧﺎﺗﺎﻣﺎﻳﺴﻴﻦ نسبت به آﻣﻔﻮﺗﺮﻳﺴﻴﻦ B علیه Aspergillus flavus و Penicillium citrinum اثرات ضدقارچی قویتری در محیط برون تنی نشان داد.