|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای سفتریاکسون
دکتر اکرم شفیعی، دوره 10، شماره 1 - ( 1-1387 )
چکیده
زمینه و هدف : پیلونفریت یک بیماری شایع دوران بارداری است. این مطالعه به منظور بررسی سفتریاکسون با اثرات درمانی سفازولین در پیلونفریت حاد بارداری در بیماران بستری بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 120 بیمار مبتلا به پیلونفریت حاد که به طور تصادفی در دو گروه درمانی مختلف (60نفری) قرار گرفته بودند، انجام شد. در یک گروه سفازولین 2 گرم وریدی (mg/kg 50) هر 6 ساعت و در گروه دیگر سفتریاکسون 1گرم وریدی (mg/kg 50) روزانه تزریق شد. درمان تا محو شدن علایم بالینی ادامه یافت و در صورت محو نشدن علایم بعد از 72 ساعت، بررسی از نظر انسداد انجام شد. در صورت عدم وجود علائم انسدادی داروی دوم جنتامایسین اضافه گردید. سپس هر دو گروه با آنتیبیوتیک خوراکی که بر اساس حساسیت آنتیبیوتیک مشخص شده بود، به مدت 10-7 روز مرخص شدند. بیماران 10-7 روز بعد از اتمام دوره درمان خوراکی برای پیگیری و انجام آزمایش آنالیز ادرار و کشت ادرار مراجعه کردند. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-10 و آزمونهای آماری t-test و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها : نتایج نشان داد که میزان پاسخ درمانی در گروه درمانی سفازولین 7/86 درصد، موارد عود 3/13 درصد، بهبودی و در گروه سفتریاکسون بهبودی در 3/83 درصد و موارد عود در 7/16 درصد بود. از نظر آماری تفاوت معنیداری بین دو نوع درمان دارویی وجود نداشت. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که در درمان پیلونفریت حاد بارداری اثرات درمانی سفتریاکسون مشابه اثرات درمانی سفازولین است.
دکتر حسن بزم آمون، دکتر ایرج صدیقی، دکتر حسین اصفهانی، دوره 14، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف : سفتریاکسون به طور نسبتاً گسترده در درمان عفونتهای کودکان بهکار میرود و استفاده از آن ممکن است با عوارضی همراه باشد. این مطالعه به منظور تعیین تغییرات سونوگرافیک کیسه صفرا به دنبال مصرف داروی سفتریاکسون در کودکان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 60 کودک بستری یک ماهه تا 12 ساله (10 پسر و 50 دختر)، در بخش کودکان بیمارستان بعثت همدان طی سال 1386 انجام گرفت. سونوگرافی اولیه قبل از شروع سفتریاکسون و سونوگرافی مجدد پنج روز پس از شروع درمان انجام شد. در صورت وجود یافتههای غیرطبیعی (sludge یا سنگ صفراوی)، سونوگرافیهای مجدد هفتهای 2 بار در 2 هفته اول و سپس هر هفته یک بار تا از بینرفتن این تغییرات انجام شد. یافتهها : از 60 بیمار مورد مطالعه در10 نفر (16.5 درصد) تغییرات کیسه صفرا مشاهده شد. تمام بیماران با تغییرات صفراوی فاقد علائم بالینی بودند. 8 مورد از تغییرات (80 درصد) شامل سنگ و 2 مورد (20 درصد) شامل sludges صفراوی بود. طولانیترین زمان از بینرفتن این عارضه، 16 روز بعد از ایجاد آن بود. نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که میزان بروز سنگ یا sludge صفراوی در جریان درمان با سفتریاکسون حدود 16.5 درصد و تقریباً مشابه سایر مطالعات میباشد.
|
|
|
|
|
|