|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای تکوین قلب
فاطمه قاسمزاده، مسعود گلعلیپور، کامران حیدری، زهرا نظری، محمدجعفر گلعلیپور، دوره 20، شماره 3 - ( 7-1397 )
چکیده
زمینه و هدف : دیابت بارداری (gestational diabetes mellitus:GDM) یک بیماری بهطور معمول ناشی از تولید ناکافی انسولین در زنان باردار است. GDM سبب رشد غیرطبیعی جنین میگردد. این مطالعه به منظور بیان ژنهای BMP2 و BMP4 در تکوین قلب رویان موشهای C57BL/6 مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه تجربی 8 سر موش 8 هفتهای باردار نژاد C57BL/6 بهصورت تصادفی در دو گروه 4 تایی کنترل و تجربی قرار گرفتند. حیوانات گروه تجربی در روز یک بارداری میزان mg/kg/bw 150 استرپتوزوتوسین (STZ) را به صورت تک دوز و داخل صفاقی دریافت نمودند. 72 ساعت پس از تزریق STZ سطح گلوکز سرم سنجیده شد و موشهای باردار با گلوکز سرم بالای 250 میلیگرم بر دسیلیتر بهعنوان دیابتی در نظر گرفته شدند. بعد از گذشت 11.5 روز از بارداری رویانهای هر دو گروه جراحی و بافت قلب آنها استخراج شد. سپس RNA total بافت قلب توسط ترایزول استخراج و میزان بیان ژنهای BMP2 و BMP4 در قلب هر دو گروه توسط Real-time PCR برآورد شد.
یافتهها : بیان ژنهای BMP2 و BMP4 در قلب رویانهای 11.5 روزه گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت آماری معنیداری نشان نداد.
نتیجهگیری : دیابت بارداری بر بیان ژنهای BMP2 و BMP4 در تکوین قلب رویان موشهای C57BL/6 اثرگذار نبود.
سارا پاسبان بوانلو، مسعود گلعلی پور، کامران حیدری، محمدجعفر گلعلی پور، دوره 20، شماره 4 - ( 10-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت بارداری (Gestational Diabetes Mellitus: GDM) یک اختلال متابولیک است که به دلیل نقص در ترشح کافی انسولین ایجاد میشود. GDM خطر سقط و یا تولد نوزادانی با نقایص مادرزادی قلب را افزایش میدهد. برخی از این نقایص ممکن است مربوط به اختلال در بیان برخی از ژنهای مهم ساختاری قلب باشد. ژنهای ساختاری کلاژن و دسموکولین نقش مهمی به ترتیب در اتصالات بین سلولی در نواحی دسموزوم و صفحات بینابینی در ساختار قلب دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر دیابت بارداری بر بیان ژنهای Col5a2 و Dsc2 در قلب رویان موشهای آزمایشگاهی نژاد C57BL انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 12 سر موش ماده نژاد C57BL (8-10 هفته) و 6 سر موش نر بالغ از همین نژاد با میانگین وزن 22-24 گرم استفاده گردید. پس از جفتگیری حیوانات ماده و رویت پلاک واژینال روز صفر بارداری تعیین شد و بهصورت تصادفی به دو گروه دیابتی و کنترل تقسیم شدند. القاء دیابت بارداری در موشهای باردار گروه دیابتی بهوسیله تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز 150 mg/kg/bw در روز یک بارداری (GD1) انجام شد. در حالی که در گروه کنترل تنها بافر سیترات در روز یک بارداری تزریق شد. در روز 11.5 بارداری جراحی سزارین انجام و قلب رویانها با استفاده از استرئو میکروسکوپ خارج شد. سپس به ترتیب استخراج total RNA ، سنتز cDNA و اندازهگیری کمی میزان RNA با استفاده از روش Real Time-PCR انجام گردید و میزان بیان ژنهای Col5a2 و Dsc2 در رویانهای گروه دیابتی و کنترل اندازهگیری شد.
یافتهها: الفاء دیابت بارداری در موش های باردار سبب افزایش بیان ژن های Col5a2 و Dsc2 در رویانهای 11.5 روزه در مقایسه با گروه کنترل شد که در رابطه با دسموکولین این تغییرات از نظر آماری معنیدار بود (P<0.05).
نتیجهگیری: القاء دیابت در دوره بارداری سبب افزایش بیان ژن های Col5a2 و Dsc2 در یکی از مسیرهای مهم ساختاری تکامل قلب در رویانهای حاصل میگردد.
|
|
|
|
|
|