|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای تحریک تخمدان
دکتر فاطمه وحید رودسری، دکتر صدیقه آیتی، دکتر حبیب الله اسماعیلی، دوره 9، شماره 3 - ( 7-1386 )
چکیده
زمینه و هدف : عدم تخمکگذاری یکی از شایعترین علل نازایی است و داروهای محرک تخمدان برای درمان این بیماران استفاده روزافزونی پیدا کرده است. هدف از این مطالعه مقایسه پیامد نوزادی در حاملگیهای ناشی از تحریک تخمکگذاری با حاملگیهای خودبخود بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی روی 398 حاملگی صورت گرفت. افراد مورد مطالعه طی آبان 1383تا فروردین 1384 به بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند. در این بررسی میزان حاملگیهای چندقلو، سن حاملگی، وزن تولد، آپگار دقایق اول و پنجم، ناهنجاریهای ظاهری مادرزادی، مرگ زودرس نوزادی و روزهای بستری نوزاد در NICU محاسبه و در دو گروه از حاملگیهای ناشی از تحریک تخمدان و حاملگیهای خودبخودی با استفاده از آزمونهای کایدو و تیاستودنت مورد مقایسه قرارگرفت. ارزش P کمتر از 05/0 از نظر آماری معنیدار تلقی گردید.
یافتهها : از تعداد 398 مورد حاملگی، 95 حاملگی ناشی از تحریک تخمدان و 303 حاملگی خودبخودی بود. دو گروه از نظرچندقلوزایی، آپگار دقایق اول و پنجم، تغییرات دورسر و تعداد روزهای بستری نوزاد در NICU تفاوت معنیداری داشتند (05/0P<). همچنین نتایج نشان داد که تحریک تخمدان و چندقلوزایی میتواند بر زایمان زودرس موثر باشند. مرگ زودرس نوزادی و نقایص مادرزادی ظاهری در دو گروه تفاوت قابل ملاحظهای نداشت.
نتیجهگیری: نتایج نوزادی در حاملگیهای با تحریک تخمدان در مقایسه با حاملگی بدون تحریک، نامطلوبتر است که این یافته احتمالاً مربوط به چندقلوزایی، زایمان زودرس و علل نازایی زمینهای مادر میباشد.
منیره عامریون، کامران حیدری، دوره 15، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : استرادیول اثرات مثبتی در فولیکوژنز و مراحل تکوینی رویان دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی کمی در تکوین رویانهای موش سوری حاصل از لقاح آزمایشگاهی تخمکهای بالغ بهدست آمده از تحریک تخمدان با استفاده از ترکیب HMG و استرادیول والرات(E2) انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 40 سر موش سوری بهطور تصادفی در دو گروه 20 تایی قرار گرفتند. گروه کنترل HMG به میزان 10IU/mouse به تنهایی دریافت نمود و به گروه آزمایشی HMG 10IU/mouse و استرادیول والرات 1µg/mouse به صورت داخل صفاقی تزریق شد. پس از القای تخمکگذاری توسط HCG تخمکهای حاصله از نظر مورفولوژی ارزیابی شدند. تخمکهای بالغ MΙΙ به منظور انجام IVF به محیط کشت لقاح حاوی اسپرمهای ظرفیتگیری شده منتقل شدند. سپس رویانهای حاصله از نظر میزان تکوین تا مرحله بلاستوسیست ارزیابی شدند. یافتهها : اختلاف بین میانگین کل تخمکهای حاصل از القای تخمکگذاری پس از تحریک تخمدان و درصد تخمکهای سالم در گروههای کنترل و آزمایش از نظر آماری معنیداری نبود. در میان تخمکهای لقاحیافته، درصد تکوین و رسیدن به مرحله دوسلولی در گروه کنترل 21.87±34.22 و در گروه آزمایش 20.68±36.83 تعیین شد. درصد رویانهایی که به مرحله بلاستوسیست رسیدند در گروه کنترل 26.5±49.41 و در گروه آزمایش 30.17±62.02 به دست آمد. اختلاف آماری معنیداری در بین دوگروه مشاهده نشد. نتیجهگیری : اضافه نمودن استرادیول به HMG به عنوان عامل تحریک تخمدان اثر فزایندهای بر کمیت تخمکها و رویانهای حاصله ندارد.
|
|
|
|
|
|