|
|
|
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_icon_rtl.gif) |
جستجو در مقالات منتشر شده |
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_arrow_rtl.gif) |
|
2 نتیجه برای باسیلوس سرئوس
سالار حافظ قرآن، حسین میقانی، پونه ابراهیمی، دوره 16، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
زمینه و هدف:با توجه به تنوع ژنتیکی ایجاد شده در عوامل بیماریزای میکروبی و پیدایش سویههای مقاوم و همچنین عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای شیمیایی، جایگزین کردن آنها با داروهای ضدباکتریایی با منشاء گیاهی از اهمیت ویژهای برخوردار است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصارههای کلروفرمی، اتیلاستاتی و هیدروالکلی پیاز گیاه سنبل کوهی بر روی دو باکتری گرم مثبت و یک باکتری گرم منفی به روش دیسک دیفیوژن و روش رقت لولهای انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی عصاره کلروفرومی، اتیلاستاتی و هیدروالکلی پیاز گیاه سنبل کوهی تهیه و خواص ضدمیکروبی و نیز حداقل غلظت مهارکنندگی باکتری (MIC) و میکروبکشی (MBC)، با روش دیسک دیفیوژن (تعیین هاله عدم رشد) و نیز رقت لولهای (Macro-dilution)، بر باکتریهای اشریشیاکلی (گرم منفی)، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس (گرم مثبت) مورد سنجش قرار گرفت. از دیمتیلسولفوکسید بهعنوان شاهد منفی و از آمپیسیلین و نالیدیکسیکاسید بهعنوان شاهدهای مثبت استفاده شد. یافتهها : هاله عدم رشد عصاره اتیلاستاتی به ترتیب روی استافیلوکوکوس 0.1±26.3 mm ، اشریشیاکلی 0.3±23.7 mm و باسیلوس 0.4±19.5 mm تعیین شد. هاله عدم رشد عصاره کلروفرمی بهترتیب روی استافیلوکوکوس 0.2±16.4 mm و باسیلوس 0.3±14.9 mm مشاهده گردید. نتیجهگیری : اثر ضدمیکروبی عصارههای کلروفرمی و اتیلاستاتی پیاز گیاه سنبل کوهی بر روی اشریشیاکلی، استافیلوکوکوس و باسیلوس بیشتر از نالیدیکسیکاسید و مشابه آمپیسیلین در شرایط آزمایشگاهی بود.
شیما ندافی، محمد مهدی سلطان دلال، علیرضا پرتوآذر، زهرا درگاهی، دوره 22، شماره 2 - ( 4-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: پیدایش گونههای باکتری گرم مثبت و گرم منفی که در برابر آنتیبیوتیکها مقاوم هستند؛ در سرتاسر جهان یک تهدید برای عموم بهشمار میرود. این مطالعه به منظور تعیین فعالیت ضدباکتریایی نانو ذره اکسید روی بر سویههای استاندارد، جدایه سالمونلا اینتریتیدیس و باسیلوس سرئوس از مواد غذایی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی، نانو ذره اکسید روی از زئولیت تهیه گردید و مقدار آن با استفاده از XRF تعیین شد. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (Minimum Inhibitory Concentration: MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (Minimum Bactericidal Concentration: MBC) با استفاده از روش انتشار دیسک تعیین شدند.
یافتهها: مقدار MIC نانو ذره اکسید روی برای همه باکتریهای مورد آزمایش 4 میلیگرم بر میلیلیتر و مقادیر MBC این ماده برای سویه استاندارد و جدایه سالمونلا اینتریتیدیس به ترتیب برابر با 16 و 8 میلیگرم بر میلیلیتر و برای سویه استاندارد و جدایه باسیلوس سرئوس 16 میلیگرم بر میلیلیتر محاسبه گردید.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که میتوان از نانو ذره اکسید روی برای مهار جدایه سالمونلا اینتریتیدیس و باسیلوس سرئوس از مواد غذایی استفاده نمود و پتانسیل مناسبی برای جایگزینی مواد نگهدارنده برای جلوگیری از فساد مواد غذایی است.
|
|
|
|
|
|