|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای اپیوم
حسین هراتی پور، بهروز یحیایی، حدیثه جهان پور، دوره 18، شماره 2 - ( 4-1395 )
چکیده
زمینه و هدف : مسمومیت یکی از شایعترین علل مراجعه به اورژانس بیمارستانها در بسیاری از کشورهاست. بروز انواع مسمومیتها براساس ویژگیهای فرهنگی و اقتصادی جوامع مختلف متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل ایجاد کننده مسمومیت در کودکان مراجعه کننده به اورژانس بیمارستانهای شاهرود انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی روی 201 کودک زیر 12 سال مراجعه کننده به بیمارستانهای امامحسین (ع) و فاطمیه و خاتم الانبیاء شاهرود به دلیل مسمومیت از فروردین ماه 1390 تا پایان اسفند ماه 1391 انجام شد. چکلیستی حاوی اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به علت و عامل مسمومیت، علایم بالینی، مدت زمان بستری و نتیجه آن تکمیل شد.
یافتهها : شایعترین ماده مصرفی اپیوم (51.2%) بود و متادون شایعترین ماده مصرفی در میان اپیومها بود. در 180 کودک (89.6%) به طور اتفاقی و در 21 کودک (10.4%) توسط والدین یا اطرافیان تجویز شده بود. 15 کودک (7.5%) فاقد علامت بودند. 11 کودک (5.5%) با علایم عصبی – تنفسی، 93 کودک (46.3%) با علایم بالینی عصبی و 26 کودک (12.9%) با علایم گوارشی، 19 کودک (9.5%) با علایم گوارشی – تنفسی و 22 کودک (10.9%) با ضعف و بیحالی مراجعه کرده بودند و 2 کودک فوت نمودند. ارتباط آماری معنیداری بین علت مسمومیت و سن و نیز بین سطح تحصیلات والدین و نوع مسمومیت و بین نوع مسمومیت و محل سکونت وجود داشت (P<0.05).
نتیجهگیری : شایعترین علت مسمومیت در میان کودکان مصرف مواد اپیوئیدی بود.
سحر علی زاده، یاسمین قلیچی، عبدالحلیم رجبی، وحید شهریاری، دوره 26، شماره 2 - ( 4-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: مصرف مواد ایپومی از شایعترین مشکلاتی است که بار اجتماعی، روانی و اقتصادی زیادی را بر جوامع تحمیل میکند. لذا شناخت عواملی که در درمان مصرف مواد اپیومی نقش دارند؛ امری ضروری بهنظر میرسد. این مطالعه به منظور ارزیابی مهار پاسخ و تکانشگری در بیماران مصرف کننده اپیوم انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 170 بیمار (139مرد و 31زن) مصرف کننده اپیوم مراجعه کننده به مرکز درمان نگهدارنده متادون بهصورت نمونهگیری در دسترس در شهر گرگان طی سال 1401 انجام شد. برای سنجش مهار پاسخ شرکت کنندگان از آزمون تکلیف علامت توقف (Stop Signal Task: SST) و میزان تکانشگری از پرسشنامه بارت (BARRATT) استفاده شد.
یافتهها: میانگین تکانشگری کلی 67.8±11.85 تعیین شد. میانگین پاسخهای صحیح 45.09±5.67، پاسخهای اشتباه 4.51±3.95، تعداد تاخیر 0.96±2.32 بود میانگین زمان پاسخگویی به هر محرک 1290±512.83 میلیثانیه بود. ابعاد میانگین تکانشگری با سن، میانگین پاسخها با سطح تحصیلات و میانگین زمان پاسخ برای مهار پاسخ با سن و سطح تحصیلات ارتباط آماری معنیداری داشتند (P<0.05). ابعاد مختلف مهار پاسخ با ابعاد تکانشگری (تکانشکری شناختی، بیبرنامگی و تکانشگری حرکتی) و تکانشگری کلی همبستگی آماری معنیداری نداشتند.
نتیجهگیری: افراد مصرف کننده مواد اپیومی در کل تکانشگرند. همچنین افراد با سن پایینتر و سطح تحصیلات پایینتر نسبت به سایر افراد تکانشگرترند.
|
|
|
|
|
|