زمینه و هدف : شواهد علمی به ارتباط ظرفیت آنتی‌اکسیدانی با عملکرد ریوی و شدت آسم اشاره می‌کنند. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین هوازی بر ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان و عملکرد ریوی مردان مبتلا به آسم ریوی با شدت خفیف تا متوسط انجام شد.

روش بررسی : در این مطالعه شبه‌تجربی 30 مرد بزرگسال غیرفعال و دارای اضافه وزن مبتلا به آسم با شدت خفیف تا متوسط به صورت غیرتصادفی در دو گروه کنترل (بدون تمرین) و مداخله (تمرین هوازی) قرار گرفتند. شاخص‌های آنتروپومتریک و اسپیرومتری (FVC، FEV1، FEV1/FVC) و سطح ناشتایی ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان در شرایط قبل و پس از یک دوره تمرینات هوازی (12 هفته، 3 جلسه در هفته در دامنه شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب) در هر دو گروه اندازه‌گیری گردید.

یافته‌ها : ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان در گروه مداخله در مقایسه با پیش‌آزمون به‌میزان معنی‌داری بعد از تمرینات هوازی افزایش یافت (P<0.05). تمرینات هوازی در گروه مداخله به افزایش معنی‌دار FVC، FEV1 و FEV1/FVC در مقایسه با گروه کنترل منجر شد (P<0.05).

نتیجه‌گیری : تمرینات هوازی به بهبود ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان و عملکرد ریوی در بیماران آسم منجر می‌شود. بهبود عملکرد ریوی را می‌توان به افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدان ناشی از مداخله هوازی نسبت داد.