|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
4 نتیجه برای پلی‌مورفیسم
هما داودی، سیدرضا هاشمی، هنگ فنگ سیااو،
دوره 15، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
زمینه و هدف : گیرنده‌های شبه Toll (TLRs) به عنوان مهم‌ترین گیرنده‌ها در ایمنی ذاتی شناخته شده‌اند. گیرنده TLR4 به عنوان گیرنده اصلی در شناسایی لیپوپلی‌ساکارید (LPS) باکتری‌های گرم منفی عمل می‌کند. دو پلی‌مورفیسم rs4986790) D299G (SNP و (SNP rs4986791) T399I در ژن این گیرنده موجب کاهش پاسخ‌دهی به LPS می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین میزان بیان پلی‌مورفیسم‌های مختلف ژن TLR4 در رده سلولی سرطان کولورکتال HT29 ، HCT116 و CaCo2 به روش فلوسایتومتری انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی انتقال پلاسمید حاوی ژن واریته‌های مختلف شامل Flag-tagged-TLR4وحشی، Flag-tagged D299G و Flag-tagged T399I موتان به سلول‌های HCT116 توسط معرف Turbofect صورت گرفت. راندمان انتقال ژن توسط پلاسمید GFP ارزیابی شد. میزان بیان واریته‌های مختلف TLR4 در سلول‌های دریافت کننده ژن‌ها از طریق فلوسایتومتری بررسی شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-11.5 و آزمون Chi-Square تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها : رده‌های سلولی HT29 و CaCo2گیرنده TLR4 را در سطح پایینی بیان کردند. در حالی که سلول‌های HCT116 قبل از انتقال پلاسمید، ژن TLR4 را در سطح قابل ردیابی به روش فلوسایتومتری بیان نکردند. راندمان انتقال ژن GFP به داخل سلول‌های HCT116 به‌وسیله آنالیز میکروسکوپی و فلوسایتومتری حدود 80 درصد اندازه‌گیری شد. براین اساس میزان بیان TLR4و پاسخ‌دهی به LPS در سلول‌هایی که ژن واریته وحشی TLR4 را دریافت کردند؛ به‌طور معنی‌داری بیشتر از سلول‌هایی بود که ژن واریته موتان را دریافت کردند (P<0.05). نتیجه‌گیری : سطح پایین بیان TLR4 روی سلول‌های دارای نوع موتان گیرنده نشان داد که این پلی‌مورفیسم‌ها روی بیان گیرنده در سلول‌های سرطان کولون اثر دارند.
مصطفی یوسفی، زیور صالحی، فرهاد مشایخی، محمدهادی بهادری،
دوره 17، شماره 2 - ( 4-1394 )
چکیده
زمینه و هدف : علی‌رغم پیشرفت‌های حاصله در شناخت فیزیولوژی تولیدمثل انسان؛ دلایل اصلی ناباروری مردان در 50 درصد موارد ناشناخته باقی مانده که به آن ناباروری ایدیوپاتیک اطلاق می‌گردد و در حدود 5-7% از جمعیت مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. محصول ژن ApE1 یک پروتئین چند عملکردی است که در مسیر ترمیم با برداشت باز (BER) نقش مهمی دارد. پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی T>G در اگزون شماره 5 منجر به جانشینی Asp>Glu در کدون 148 (Asp148Glu) می‌گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط پلی‌مورفیسم Asp148Glu ژن ApE1 و ناباروری ایدیوپاتیک در مردان انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه مورد- شاهدی نمونه‌های خون 90 مرد مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک و 90 مرد سالم جمع‌آوری و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده، با روش Allele-Specific PCR مورد بررسی قرار گرفتند و ارتباط بین فراوانی ژنوتیپی و اللی در گروه‌های مورد و شاهد تعیین گردید. یافته‌ها : بین پلی‌مورفیسم کدون 148 ژن ApE1 و ناباروری ایدیوپاتیک مردان در گروه‌های مورد مطالعه ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری : نتایج حاکی از عدم ارتباط بین پلی‌مورفیسم Asp148Glu با ناباروری ایدیوپاتیک مردان بود.
هانیه کریمی روزبهانی، فرهاد مشایخی، حمید سعیدی ساعدی،
دوره 18، شماره 4 - ( 10-1395 )
چکیده
زمینه و هدف : سرطان پستان یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان سراسر جهان است. عامل رشد اندوتلیال رگی (vascular endothelial growth factor: VEGF) یکی از مهم‌ترین عوامل پروآنژیوژنیک است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط پلی‌مورفیسم +405C/G ژن عامل رشد اندوتلیال رگی و خطر ابتلا به سرطان پستان در جمعیتی از زنان استان گیلان انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه مورد – شاهدی روی 50 نمونه از زنان با ابتلا به سرطان پستان و 50 نمونه از زنان بدون ابتلا به سرطان پستان انجام شد. DNA ژنومی از سلول‌های خونی محیطی استخراج گردید. برای تعیین ژنوتیپ پلی‌مورفیسم +405C/G ژن VEGF از روش PCR-RFLP استفاده شد.
یافته‌ها : فراوانی ژنوتیپی GG ،CG و CC پلی‌مورفیسم +405C/G ژن VEGF در نمونه‌های گروه مورد به ترتیب 22 درصد، 46 درصد و 32 درصد و در نمونه‌های گروه شاهد به ترتیب 42 درصد، 48 درصد و 10 درصد تعیین شد (P<0.05). الل +405C به عنوان یک عامل افزایش خطر در سرطان پستان ارزیابی گردید (P<0.05).
نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد پلی‌مورفیسم +405C/G ژن VEGF در بیماران مبتلا به سرطان پستان مورد مطالعه نقش دارد.
یوسف خنجری، علیجان تبرائی، مرتضی اولادنبی، نفیسه عبدالهی،
دوره 20، شماره 1 - ( 1-1397 )
چکیده
زمینه و هدف : پلی‌مورفیسم‌های تک‌نوکلئوتیدی در ژن مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی که به میزان بالا در سطح سلول‌های T بیان می‌شود؛ نقش مهمی دارند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی پلی‌مورفیسم ژن PDCD1.3 در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوس منتشر (systemic lupus erythematosus: SLE) انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی 76 بیمار مبتلا به SLE و 56 فرد غیرمبتلا به SLE انجام شد. پس از استخراج DNA ژنومی، فراوانی پلی‌مورفیسم PDCD1.3 به‌وسیله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز و روش توالی‌یابی ارزیابی شد.
یافته‌ها : بین فراوانی آلل‌ها و ژنوتیپ‌ها در rs11568821 ناحیه یاینترون 4 ژن PDCD1.3 در دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی‌داری یافت شد (P<0.05). آلل A و ژنوتیپ AG در گروه مورد (5.9%) نسبت به گروه شاهد (0.09%) فراوانی بیشتری نشان داد (P<0.05). بین یافته‌های آزمایشگاهی و بالینی با فراوانی ژنوتیپ‌ها ارتباط آماری معنی‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری : پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی در ناحیه یاینترون 4 ژن PDCD1.3 و rs11568821 می‌تواند به عنوان یک عامل ژنتیکی در ابتلا به SLE نقش داشته باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
