|
|
|
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_icon_rtl.gif) |
جستجو در مقالات منتشر شده |
![::](./templates/tmpl_green/images/cnt_bar_arrow_rtl.gif) |
|
2 نتیجه برای مقدس زاده
مجید مقدس زاده، ابراهیم فتاحی، محمدرضا بنیادی، مهدی شیرزاده، دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1391 )
چکیده
زمینه و هدف : سندرم روده تحریکپذیر یکی از شایعترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که با علایم درد یا احساس ناراحتی در شکم به همراه اختلال در دفع (تواتر دفع یا قوام مدفوع) تظاهر پیدا میکند. اگرچه علت دقیق و اصلی این بیماری هنوز مشخص نشده؛ ولی عواملی از قبیل عوامل روحی- روانی و آلرژی به برخی مواد غذایی مطرح هستند. این مطالعه به منظور تعیین اثر حذف آلرژن غذایی بر علایم بیماری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی 100 بیمار (66 زن و 34 مرد) مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر ارجاع شده به کلینیک گوارش مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز در سال 1390 انجام شد. آلرژی غذایی و نوع آن بررسی و اثر قطع آلرژن بهمدت یکماه روی کیفیت زندگی بیماران، شدت درد و علایم بیماری بررسی شد. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-16 ، student’s t-test، Chi-Square و Fisher’s exat test تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها : بیماران در محدوده سنی 43-15 سالگی قرار داشتند. آنتیبادی اختصاصی علیه ماده غذایی آلرژن در 31 نفر (31 درصد) مثبت بود و بیشترین آلرژی غذایی به بادام زمینی در 5 بیمار (16.1%) مشاهده شد. میانگین طول مدت بیماری در بیماران با آلرژی غذایی 2.6±4.5 سال و در گروه بدون آلرژی 2.9±3.5 سال بود که تفاوت آن از لحاظ آماری معنیدار نبود. تغییرات مربوط به کیفیت زندگی بیماران با آلرژی بعد از یکماه پرهیز از غذای آلرژن از نظر آماری معنیدار بود (P<0.05)؛ ولی تغییرات مربوط به علایم بیماری از قبیل شدت دفع بلغم و گاز معنیدار نبود. نتیجهگیری : با توجه به فراوانی نسبتاً بالای آلرژی غذایی در سندرم روده تحریکپذیر و وجود تفاوت معنیدار از نظر تغییرات کیفیت زندگی و شدت درد شکمی بعد از یکماه پرهیز از عامل آلرژن بهنظر میرسد که انجام تست آلرژی غذایی در همه مبتلایان مفید باشد.
زهره صناعت، کریم شمس، بابک نجاتی، علی اکبر موثق پور، ویدا ایمانی، مجید مقدس زاده، دوره 16، شماره 4 - ( زمستان 1393 )
چکیده
زمینه و هدف : لوسمی حاد میلوییدی یک بیماری بدخیم بافت خونساز است که با تجمع سلولهای غیرطبیعی و تمایزنیافته بهنام سلولهای بلاستیک میلوئیدی در مغز استخوان و اختلال تولید سلولهای طبیعی خونی مشخص میشود. این مطالعه به منظور تعیین جهش ژنی FLT3 و NPM1 و یافتههای آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوییدی در شمال غرب ایران انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 40 بیمار (24 مرد و 16 زن) با قومیت آذری مبتلا به لوسمی حاد میلوییدی تازه تشخیص انجام شد. جهش ژنتیکی NPM1 و FLT3-ITD به روش PCR در 25 بیمار و یافتههای فلوسیتومتری در نمونه مغز استخوان، میزان لکوسیتوز و سطح LDH 40 نفر از بیماران قبل از شروع شیمیدرمانی استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها : در 15 نفر (60 درصد) جهش ژنی FLT3-ITD و در 9 نفر (36 درصد) جهش ژنی NPM1 مشاهده شد. در مجموع جهش ژنی NPM1+، FLT3- تنها در 4 نفر (16 درصد) از بیماران دیده شد. از نظر میزان لکوسیتوز، LDH و کلاسهای مختلف لوسمی حاد میلوییدی تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه بیماران با NPM1+ ، FLT3- و بیماران با سایر وضعیتهای جهش ژنی وجود نداشت. نتیجهگیری : در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوییدی جهش ژن FLT3-ITD تقریباً سه برابر جهش ژن NPM1 بود.
|
|
|
|
|
|