زمینه و هدف : بهداشت و خدمات اجتماعی دامنه وسیعی نظیر بهداشت و درمان، مراقبت از کودکان و جوانان، خدمات برای مادران، سازمان‌های شهروندی، مراکز اجتماعی و امکانات عمومی دارد. زیست‌پذیری را می‌توان ویژگی‌های محیط شهری که آن را مکانی جذاب برای زندگی می‌کند؛ دانست. این مطالعه به منظور تحلیل زیست پذیری کلان شهر مشهد بر اساس شاخص سلامت انجام شد.

روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی نقشه‌های مربوط به وضعیت هر کدام از زیر شاخص‌های عینی شامل توزیع فضایی بیمارستان، درمانگاه، پایگاه بهداشت، پایگاه اورژانس و سرویس بهداشتی براساس محدوده مناطق کلان‌شهر مشهد (13 منطقه) با استفاده از نرم‌افزار GIS ترسیم شد. برای شاخص ذهنی بهداشت و سلامت شامل سلامت جسمی، احساس آرامش، خدمات سلامت و رضایت از سلامت از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. حجم نمونه در کل مناطق شهر مشهد برابر با 402 نفر بود.

یافته‌ها : 39 درصد از مناطق شهر مشهد در سطح بسیار نامطلوب از نظر زیست پذیری شهری قرار داشتند. منطقه 13 کلان‌شهر مشهد، بهترین منطقه از نظر شاخص سلامت تعیین شد. پس از منطقه 13، مناطق 8 و 11 به لحاظ شاخص سلامت دارای بهترین شرایط بودند. بدترین منطقه از نظر شاخص سلامت، به ترتیب مناطق 4، 6 و 3 تعیین شدند.

نتیجه‌گیری : زیست پذیری کلان شهر مشهد براساس شاخص سلامت در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. شهر زیست‌پذیر به لحاظ شاخص سلامت با توجه به ابعاد ذهنی و عینی در کنار هم محقق می‌گردد و زیست‌پذیری دارای روندی پویا، یکپارچه و پیوسته است.