زمینه و هدف : مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری سودوموناس ائروژینوزا به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده عفونت‌های بیمارستانی در سال‌های اخیر روند صعودی داشته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی و حساسیت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از بیمارستان طالقانی گرگان بود.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی محیط بی‌جان اطراف بیماران در بخش‌های مختلف بیمارستان طالقانی در تابستان 1385 مورد نمونه‌برداری قرار گرفت. نمونه‌برداری با استفاده از سوآب و گاز استریل انجام شد. برای انجام تست‌های افتراقی و شناسایی سویه‌های به‌دست آمده از محیط‌های کشت BHI ، سیتریماید آگار و TSI استفاده شد و حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش کربی بائر و با استفاده از محیط کشت مولرهینتون آگار تعیین گردید.

یافته‌ها : از 292 نمونه تهیه شده، 55 نمونه از نظر سودوموناس آئروژینوزا مثبت بودند. براساس نسبت نمونه‌های مثبت به کل نمونه‌ها، بخش تالاسمی با 5/38درصد آلوده‌ترین بخش و شیرهای آب با 1/61درصد آلوده‌ترین محل از نظر نمونه‌برداری شناسایی شدند. 20 درصد و 7/32 درصد از نمونه‌ها به ترتیب به سفتازیدیم و پیپراسیلین مقاومت داشتند که 9/10درصد درصد از آنها مقاومت هم‌زمان به هر دو آنتی‌بیوتیک داشتند.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی به سودوموناس آئروژینوزا و وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی از مشکلات مهم این مرکز درمانی می‌ باشد.

زمینه و هدف: آسپیراسیون جسم خارجی علت مرگ در 7 درصد کودکان زیر 4 سال است. کودکان به دلیل نداشتن دندان‌های مولار و در نتیجه جویدن نامناسب غذا و از طرفی انجام فعالیت‌های مختلف از جمله حرف زدن، خندیدن و حتی دور خود چرخیدن حین غذا خوردن بیشتر در خطر آسپیراسیون هستند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آسپیراسیون جسم خارجی در کودکان زیر 10 سال انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 50 کودک (21 پسر و 29 دختر) زیر 10 سال با تشخیص نهایی آسپیراسیون جسم خارجی بستری شده در مرکز آموزشی درمانی طالقانی گرگان از مهر ماه سال 1395 لغایت مهر ماه سال 1396 انجام شد. مشخصات دموگرافیک، نتایج حاصل از معاینه فیزیکی، رادیوگرافی و برونکوسکوپی ثبت شده در پرونده و گزارش رادیولوژی توسط متخصص ریه و رادیولوژی جمع‌آوری شدند.

یافته‌ها: شایع‌ترین سن آسپیراسیون جسم خارجی بین 1 تا 3 سال (58 درصد)، سپس بالای 3 سال (24درصد) و زیر یکسال (18درصد) تعیین شد. علایم بیماران دچار آسپیراسیون جسم خارجی به ترتیب شامل سرفه (64درصد)، خس خس سینه (52 درصد)، تنگی نفس (32 درصد)، دچار خفگی حین تغذیه (30 درصد) بودند. بیشترین یافته بالینی در معاینه به ترتیب شامل سمع ویزینگ (40درصد)، کاهش صدای ریوی (34درصد)، سمع استریدور (20درصد) و سمع رونکای (6درصد) بودند. شایع‌ترین یافته‌های رادیولوژیک به ترتیب شامل پر هوایی ریه راست (24 مورد، 48 درصد)، شیفت مدیاستن به چپ (15 مورد، 30 درصد)، آتلکتازی ریه راست (10 مورد، 20 درصد) و پرهوایی ریه (8 مورد، 16 درصد) تعیین شدند. تنها در یک مورد (2 درصد) جسم رادیو آپاک دیده شد که در ریه راست قرار داشت. در 32 درصد موارد بررسی گرافی نرمال بودند. در 70 درصد موارد بیماران کمتر از 24 ساعت، در 26 درصد بین یک تا 15 روز و در 4 درصد از موارد بیش از 15 روز به مراکز درمانی آورده شده بودند. شایع‌ترین جسم خارجی آجیل (32 درصد) و پس از آن اشیا پلاستیکی (26 درصد) بودند. آسپیراسیون در 14 درصد توسط تخم آفتابگردان و در 10 درصد توسط حبوبات ایجاد شده بود. 18 درصد نیز سایر اجسام خارجی را تشکیل دادند.

نتیجه‌گیری: بیشترین علامت بالینی آسپیراسیون جسم خارجی شامل سرفه، سمع ویزینگ و پر هوایی ریه راست بودند.

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از شایع‌ترین باکتری‌های مسبب کراتیت و کونژونکتیویت است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی فلوروکینولون‌ها بر سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین جداسازی شده از عفونت خارجی چشم انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 187 نمونه جداسازی شده از عفونت خارجی چشم بیماران 2 ماهه تا 61 ساله با علایم کونژونکتیویت و کراتیت بستری یا مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‌های استان‌های گلستان و مازندران طی سال‌های 1401-1399 انجام شد. از تست‌های استاندارد میکروبیولوژیک فنوتیپی و تشخیص مولکولی (PCR) برای ردیابی سویه‌های مقاوم به متی‌سلین استافیلوکوکوس اورئوس (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus: MRSA) استفاده شد. تعیین حساسیت دارویی به کینولون‌ها و حداقل غلظت مهاری آنها در محدوده 0.06-64 میکروگرم برمیلی‌لیتر با تکنیک میکرودایلوشن براث انجام گردید.

یافته‌ها: 52 مورد سویه MRSA چشمی تایید شد که به‌طور معنی‌داری در فصل بهار، جنس زن و محدوده سنی 30-1 سال بیشتر بود (P<0.05). در زمره سویه‌های MRSA عامل کونژکتیویت، بیشترین مقاومت دارویی نسبت به سیپروفلوکساسین به میزان 18 مورد (48.64%) تعیین شد. انوکساسین و افلوکساسن با نرخ یکسان 17 مورد (45.95%) در رتبه‌های بعدی مقاومت قرار گرفتند. حداقل غلظت مهاری جمی فلوکساسین که رشد 90 درصد سویه‌های MRSA حاصل از کونژکتیوتیت را مهار کرد (MIC90=0.25 میکروگرم بر میلی‌لیتر) 32 برابر کمتر از سیپروفلوکساسین تعیین شد.

نتیجه‌گیری: استافیلوکوکوس اورئوس ممکن است تحت تاثیر فصل و گروه سنی شایع‌ترین علل کونژکتیویت و کراتیت باشد. با توجه به پتانسیل ضد باکتریایی بالای جمی فلوکساسین در شرایط آزمایشگاهی نتایج این مطالعه می‌تواند در درمان عفونت‌های چشمی موثر باشد.