1- فوق تخصص روماتولوژی، استادیار گروه داخلی ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، simasedighy@yahoo.com 2- پزشک عمومی ، کارشناس پژوهشی واحد حمایت از توسعه تحقیقات بالینی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان 3- فوق تخصص روماتولوژی ، دانشیار گروه داخلی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد 4- متخصص مغز و اعصاب، استادیار گروه بیماری‌های مغز و اعصاب ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد 5- فوق تخصص روماتولوژی، استادیار گروه داخلی ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان 6- متخصص اپیدمیولوژی و آمار ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده: (24789 مشاهده)
زمینه و هدف : لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری التهابی چند سیستمی با علت ناشناخته می‌باشد. در بیماران مبتلا به لوپوس بیماری قلبی و عروقی علت اصلی افزایش مرگ و میر و ناتوانی محسوب می‌شود. HsCRP یک عامل التهابی تحت بالینی بوده و نقش یک عامل پیش‌آگهی کننده غیروابسته برای آترواسکلروزیس را در این بیماران ایفا می‌کند و افزایش هموسیستئین نیز می‌تواند باعث بیماری عروق کاروتید و انفارکتوس قلب و ترومبوز وریدهای عمقی شود. این مطالعه به منظور تعیین میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی و عروقی و فعالیت بیماری انجام گردید.
روش بررسی : این مطالعه مورد شاهدی روی 60 بیمار (55 زن و 5 مرد) مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و 30 فرد سالم (26 زن و 4 مرد) طی سال‌های 87-1386 انجام شد. میزان هموسیستئین و HsCRP اندازه‌گیری شد. میزان LDL ، تری‌گلیسیرید، پرفشاری خون و نمایه توده بدنی برای افراد مورد مطالعه تعیین گردید. فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک توسط فرم‌های SLEDAI ارزیابی شد و بیمارانی که اسکور بیشتر یا مساوی 10 داشتند؛ به عنوان بیماری فعال درنظر گرفته شدند.
یافته‌ها : متوسط سن در گروه مورد و شاهد به ترتیب 10.3±28.8سال و 9.13±33.8 سال بود. میانگین HsCRP در گروه شاهد 2.1±1.58 میلی‌گرم در دسی‌لیتر در مقایسه با گروه مورد با میزان 2.42±3میلی‌گرم در دسی‌لیتر تعیین شد که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. میانگین هموسیستئین در گروه شاهد 1.93±12.3 میکرومول در دسی‌لیتر در مقایسه با گروه مورد با میزان 8.13±24 میکرمول در دسی‌لیتر تعیین گردید (P<0.001). بیماری غیرفعال در 44بیمار (73.3%)و بیماری فعال در 16 بیمار (26.8%)دیده شد. فعالیت بیماری SLE بر مبنای متوسط ScoreSLEDAI معادل 15.37بود و رابطه خطی معنی‌داری بین میزان هموسیستئین و HsCRP با فعالیت بیماری SLE یافت نشد. میزان LDL ، تری‌گلیسیرید و پرفشاری خون از گروه مورد از عوامل خطر قلبی و عروقی با هموسیستئین ارتباط آماری معنی‌داری داشت (P<0.05). HsCRP با BMI و افزایش تری‌گلیسیرید ارتباط آماری معنی‌داری داشت (P<0.05).
نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط خطی معنی‌داری بین میزان هموسیستئین و HsCRP با فعالیت بیماری SLE وجود نداشت؛ اما بین عوامل خطر قلبی و عروقی با هموسیستئین و HsCRP ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت.
Sedighy S, Sadani S, Rezaii Yazdi Z, Hatef MR, Tavakoli Afshar J, Azarpazhoh MR, et al . Homocysteine and high sensitivity C –reactive protein in patients with systemic lupus erythematosus, and their relation with diseases activity and cardiovascular risk factors. J Gorgan Univ Med Sci 2011; 13 (1) :44-50 URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-966-fa.html
صدیقی سیما، سدنی سمیه، رضایی یزدی زهرا، هاتف محمدرضا، توکلی افشار جلیل، آذرپژوه محمودرضا، و همکاران.. میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان. 1390; 13 (1) :44-50
