فراوانی دیابت و تست تحمل گلوکز بیماران تالاسمی ماژور در تبریز
|
فرزاد نجفیپور* 1، روحانگیز ساری سرخابی ، نویده حاجی آقایی ، معصومه زارعیزاده ، امیر بهرامی |
|
|
چکیده: (25641 مشاهده) |
زمینه و هدف : تالاسمی ماژور یک بیماری ژنتیکی است و تجویز خون در این بیماران حیاتی میباشد. تجویز خون در 2 یا 3 دهه اخیر باعث افزایش طول عمر این بیماران شده است. با افزایش طول عمر، عوارض تجمع آهن در این بیماران بیشتر به چشم میخورد. عوارض غدددرونریز که در گذشته شایع نبود، در حال حاضر یکی از مشکلات شایع در این بیماری میباشد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی دیابت و تست تحمل گلوکز در بیماران تالاسمی ماژور 10 تا 27 ساله در تبریز انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 56 بیمار تالاسمی ماژور 27-10 ساله انجام شد. مشخصات فردی، درمان دارویی، سن شروع تزریق خون، میزان تزریق خون، سن شروع درمان با دسفرال، میزان دسفرال دریافتی، سابقه فامیلی دیابت، میزان آهن، TIBC و فریتین در پیدایش اختلالات تحمل گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص دیابت، گلوکز ناشتای مختل و تست تحمل گلوکز مختل آزمایش FBS و OGTT انجام شد. یافتهها : فراوانی دیابت در این مطالعه 9/8درصد تعیین گردید. همچنین در 6/28 درصد تست گلوکز ناشتای مختل دیده شد. تست تحمل گلوکز مختل در 1/7درصد موارد تعیین شد. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که علیرغم درمان با دسفرال در بیماران تالاسمی ماژور فراوانی دیابت، گلوکز ناشتای مختل و اختلال تحمل گلوکز در بیماران تالاسمی ماژور بالاتر از جمعیت عمومی است. بیماران تالاسمی خصوصاً در سنین بالاتر از 10 سال بایستی به طور منظم تحت بررسی غدد مترشحه داخلی قرار گیرند. |
|
واژههای کلیدی: تالاسمی ماژور، دیابت، اختلال تحمل گلوکز، گلوکز ناشتای مختل |
|
متن کامل [PDF 205 kb]
[English Abstract]
(18214 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقيقي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
* نشانی نویسنده مسئول: نشانی : تبریز: بیمارستان امام رضا (ع) ، بخش غدددرونریز و متابولیسم ، تلفن : 3357850 (0411) ، نمابر : 3357850 ، najafipourf@tbzmed.ac.ir |
|
|
|