اثربخشی آموزش فرزندپروری والدین بر کاهش علایم اختلال سلوک و بهبود سبکهای فرزندپروری
|
فائزه سهرابی* 1، زینب خانجانی2 ، شیرین زینالی3 |
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، مهاباد، ایران ، sohrabi_faeze@yahoo.com 2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز 3- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تبریز |
|
چکیده: (11239 مشاهده) |
زمینه و هدف : حل مشکلات روانشناختی کودکان و نوجوانان نهتنها جنبه درمانی دارد؛ بلکه نوعی پیشگیری محسوب میشود. عمدهترین اختلالات دوران کودکی که باعث مراجعه به متخصصین بهداشت روانی میشود؛ از نوع اختلالات رفتاری بوده و شایعترین آن اختلال سلوک است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی آموزش والدین بر کاهش علایم اختلال سلوک و بهبود سبکهای فرزندپروری والدین نوجوانان 16-14 ساله انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی 32 نوجوان به همراه والدین پس از تشخیص علایم اختلال سلوک به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. از پرسشنامه علایم مرضی (CSI-4) و پرسشنامه شیوههای فرزندپروری Robinson در مراحل پیشآزمون و پسآزمون و برنامه مداخله فرزندپروری نوجوانان (ساندرز، 2006) به عنوان بسته آموزشی استفاده شد. یافتهها : علایم سلوک در پسآزمون پس از تعدیل با نمرات پیشآزمون کاهش آماری معنیداری نشان داد (P<0.05). همچنین در سبک اقتدارمنش فرزندپروری والدین افزایش آماری معنیدار و در سبک سهلگیرانه و استبدادی کاهش آماری معنیداری در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (P<0.05). نتیجهگیری : آموزش فرزندپروری علاوه بر بهبود روابط عاطفی میان والدین و فرزندان به عنوان یک مداخله موثر در درمان اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان مطرح است. |
|
واژههای کلیدی: آموزش فرزندپروری، نوجوانان، اختلال سلوک |
|
متن کامل [PDF 200 kb]
[English Abstract]
(16801 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقيقي |
موضوع مقاله:
روانشناسي باليني
|
* نشانی نویسنده مسئول: مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، مرکز مشاوره دانشگاه ، تلفن و نمابر 42236000-044 |
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|