[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: معرفي مجله :: آخرين شماره :: آرشيو مقالات :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
آرشیو مقالات::
در باره نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌نامه‌ها::
هیئت تحریریه::
اعضای اجرایی::
ثبت نام::
راهنمای نگارش مقاله::
ارسال مقاله::
فرم تعهدنامه::
راهنما کار با وب سایت::
برای داوران::
پرسش‌های متداول::
فرایند ارزیابی و انتشار مقاله::
در باره کارآزمایی بالینی::
اخلاق در نشر::
در باره تخلفات پژوهشی::
لینکهای مفید::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
Google Scholar

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations71633367
h-index3219
i10-index21785
:: دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1391 ) ::
جلد 14 شماره 3 صفحات 18-10 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر القایی دپرنیل و دی‌متیل‌سولفوکساید بر تکثیر و بقاء سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان
فاطمه طاهری1 ، مریم حاجی قاسم کاشانی* 2، محمدتقی قربانیان3 ، لیلی حسین پور4
1- دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی تکوینی ، دانشکده زیست شناسی ، دانشگاه دامغان
2- استادیار گروه سلولی و مولکولی ، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی ، دانشگاه دامغان ، kashani_tmu@yahoo.com
3- استادیار گروه سلولی و مولکولی ، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی ، دانشگاه دامغان
4- کارشناس ارشد زیست شناسی تکوینی ، گروه سلولی و مولکولی ، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی ، دانشگاه دامغان
چکیده:   (89546 مشاهده)
زمینه و هدف : استفاده از القاگرهای شیمیایی برای تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان بالغ (BMSCs) به سلول‌های عصبی مورد توجه محققین است و در ابتدا لازم است تا اثر سمیت القاگر شیمیایی بر سلول‌های تحت القاء بررسی گردد. بدیهی است افزایش درصد سلول‌های زنده پس از القاء می‌تواند بهترین معیار برای تعین مناسب‌ترین القاء کننده باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثرات القایی دپرنیل و دی‌متیل‌سولفوکساید (DMSO) بر تکثیر و بقاء سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی 20 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار در دانشکده زیست‌شناسی دانشگاه دامغان انجام شد. BMSCs از مغز استخوان موش صحرایی بالغ استخراج و در محیط αMEM حاوی FBS ده درصد کشت داده شدند. در پاساژ سوم تعیین هویت سلولی برای آنتی‌ژن‌های سطحی CD71 و CD90 به روش ایمونوسیتوشیمی و قابلیت چندتوانی BMSCs با تمایز به سلول‌های چربی و استخوان انجام شد. سلول‌ها به مدت 24 ساعت در معرض عوامل القاگر (محیط کشت تکمیل شده با 2درصد دی‌متیل سولفوکساید و محیط کشت تکمیل شده با دپرنیل 10 به توان منفی 8 مولار) قرار گرفتند و بعد از آن به محیط αMEM حاوی FBS ده درصد منتقل شدند. تکثیر و بقاء سلولی پس از 24، 48، 72 و 96 ساعت با روش آزمون MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-18 و آزمون‌های One-Way ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها : سلول‌های چسبنده به فلاسک کشت که از مغز استخوان جداشدند؛ علاوه بر بیان آنتی‌ژن‌های سطحی CD71 و CD90 توانایی تمایز به سلول‌های چربی و استخوان را داشته و نتایج حاصل از آزمون MTT نشان داد که بقاء و تکثیر سلول‌های القاء شده با دپرنیل و دی‌متیل‌سولفوکساید در زمان‌های 48، 72 و 96 ساعت پس از القاء نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی‌داری افزایش داشته است (P<0.05). نتیجه‌گیری : دپرنیل موجب افزایش بقاء و قابلیت تکثیر سلولی در مقایسه با دی متیل سولفوکساید شد و می‌توان این ترکیب را به عنوان القاگر سلولی مورد استفاده قرار داد.
واژه‌های کلیدی: سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، دپرنیل، دی متیل سولفوکساید، MTT
متن کامل [PDF 590 kb] [English Abstract]   (17074 دریافت)    
نوع مطالعه: تجربی | موضوع مقاله: سلول‌های بنیادی
* نشانی نویسنده مسئول: نشانی : دامغان، دانشگاه دامغان، دانشکده زیست شناسی و پژوهشکده علوم زیستی ، کد پستی 3671641167 ، تلفن 5247146-0232 ، نمابر 5247146
ارسال پیام به نویسنده مسئول


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Taheri F, Haji Ghasem Kashani M, Ghorbanian MT, Hosseinpour L. Inductive effect of Deprenyl and Dimethyl sulfoxide on proliferation and survival of the mesenchymal stem cells. J Gorgan Univ Med Sci 2012; 14 (3) :10-18
URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-1416-fa.html

طاهری فاطمه، حاجی قاسم کاشانی مریم، قربانیان محمدتقی، حسین پور لیلی. اثر القایی دپرنیل و دی‌متیل‌سولفوکساید بر تکثیر و بقاء سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغزاستخوان. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان. 1391; 14 (3) :10-18

URL: http://goums.ac.ir/journal/article-1-1416-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان Journal of Gorgan University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4660
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)