از این رو، وجود معیاری برای ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها مهمبه نظر می‌رسد و بر همین اساس در دهه اخیر نظام‌های متعدد و متنوع رتبه‌بندیدانشگاهی طراحی، اجرا و پیاده‌سازی شده‌اند. با توجه به اهمیت جذب دانشجو و بودجه،‌روسای اغلب دانشگاه‌ها در دنیا به دنبال بهبود رتبه خود در این نظام‌های رتبه‌بندیدانشگاهی بوده و مرتبا جایگاه دانشگاه خود را در این نظام‌ها پایش و رصد می‌کنند. در این میان نظام‌های مختلفی به موضوع رتبه‌بندیدانشگاه‌های جهان پرداخته‌اند و از روش‌ها و شیوه‌های مختلف و متفاوتی برایارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاهی استفاده نموده‌اند. از میان شاخص‌های مورد استفاده،تقریبا همه نظام‌های رتبه‌بندی از شاخص‌های کمی و کیفی ارزیابی وضعیت آموزشی،پژوهشی، رفاهی و نیز وضعیت دانش‌آموختگان دانشگاه مربوطه استفاده می‌کنند. مجموعهاین شاخص‌ها نمادی از کیفیت موسسات و دانشگاه‌ها بر اساس مواردی از جمله ترکیبی ازداده‌های مبتنی بر تجربه، برونداد پژوهشی و استنادات صورت گرفته به آن‌ها و نظراتگروه‌های متفاوت متخصص شامل دانشجویان، دانش آموختگان، فن‌آوران و کارفرمایان میباشد. نظام رتبه‌بندی ویژه‌ای نیز در کشور، برای دانشگاه‌های علوم پزشکی وجود داردکه براساس آن این دانشگاه‌ها سالیانه ارزیابی و رتبه‌بندی می‌شوند.