|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
5 نتیجه برای پروبیوتیک
الهه کیائی، دکتر نور امیر مظفری، حسین سمیع الادب، نادر جندقی، دکتر عزت الله قائمی، دوره 8، شماره 1 - ( 1-1385 )
چکیده
زمینه و هدف: پروبیوتیک ها مکمل های غذایی میکروبی هستند که از طریق حفظ تعادل میکروبی روده تاثیرات سودمندی روی سلامت انسان دارند. باکتری های لاکتیک نقش مهمی در تولید و نگهداری مواد غذایی تخمیری و تهیه محصولات پروبیوتیکی ایفا می کنند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد میکروبی باکتری های لاکتیک جدا شده از ماست های محلی استان گلستان بر علیه پاتوژن های شایع دستگاه گوارش انجام گردید.روش بررسی: در این مقاله توصیفی اثر ضد باکتریایی 96 سویه باکتری لاکتیک جدا شده از 34 نمونه ماست محلی بر علیه 7 گونه مهم پاتوژن های گوارشی به خصوص شیگلا دیسانتریه، یرسینیا انتروکولیتیکا، اشرشیاکلی و سالمونلا تیفی موریوم با دو روش انتشار در آگار به کمک دیسک و روش چاهک با استفاده از محلول روئی تهیه شده از محیط کشت باکتری ها بررسی گردید. قطر هاله عدم رشد در اطراف دیسک و چاهک اندازه گیری شد و به منظور کاهش خطا، هر آزمون حداقل سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد روی محیط مولرهینتون آگار اندازه گیری و ثبت شد و خاصیت آنتاگونیستی باکتری های لاکتیک با هم مقایسه گردید.یافته ها: بیشترین اثر بازدارندگی مربوط به گونه های لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوکوکوس لاکتیس در روش چاهک بود و حداکثر میانگین قطر هاله عدم رشد آنها 18 میلی متر ارزیابی شد. بیشترین و کمترین اثر مهاری بر علیه باکتری های پاتوژن به ترتیب روی یرسینیا انتروکولیتیکا و باسیلوس سرئوس مشاهده شد.نتیجه گیری: گونه های هر دو جنس لاکتوباسیلوس و لاکتوکک اثر مهاری مناسبی روی باکتری های بیماری زا روده نشان دادند، ولی لاکتوباسیل های موجود در ماست های محلی استان گلستان نسبت به لاکتوکک ها توانایی بیشتری در مقابله با پاتوژن ها از خود نشان دادند و این اثر مهاری روی یرسینیا انتروکولتیکا مشهودتر بود.
سیدرضا هاشمی، هما داودی، دوره 13، شماره 4 - ( 10-1390 )
چکیده
استفاده از آنتیبیوتیکها در حیوانات اهلی، به عنوان محرک رشد و سلامت (AGPs) از اواسط دهه 1950 به بعد مورد توجه قرار گرفت. این آنتیبیوتیکها به عنوان افزودنیهای خوراکی در مقادیر بسیار پایین (5 تا 20 قسمت در میلیون) برای ممانعت از رشد جمعیت میکروبی بیماریزا موجود در دستگاه گوارش و بهبود رشد و عملکرد حیوانات اهلی مورد استفاده قرار گرفتند. مصرف نسبتاً گسترده و جهانی آنتیبیوتیکها در صنعت دامپروری، باعث ایجاد مقاومتهای آنتیبیوتیکی در باکتریها، واکنشهای آلرژیک در افراد حساس و خطرات مسمومیت مستقیم با این داروها و تهدید سلامت مصرفکنندگان شده است. ممنوعیت استفاده از آنتیبیوتیک از سال 2006 به عنوان محرک رشد و سلامت باعث گردید تا محققان جهان همواره به دنبال جایگزین مناسبی برای آنتیبیوتیکها باشند. تحقیقات گسترده در مورد این جایگزینها از دهه قبل آغاز گردیده است و میتوان به بعضی از این جایگزینها از قبیل پروبیوتیکها، پربیوتیکها، سینبیوتیکها، یونوفرها، اسیدی فایرها و اسیدهای آلی و جدیداً به گیاهان دارویی و فایتوژنیکها اشاره کرد. مطالعه حاضر به ارزیابی این ترکیبات بهویژه گیاهان دارویی و مکانیسم عمل آنها به عنوان محرکهای جدید رشد و سلامت در حیوانات اهلی پرداخته است.
محمد مهدی سلطان دلال، مریم کشت ورز، ثمین زمانی، لیلا شیرازی، دوره 18، شماره 1 - ( 1-1395 )
چکیده
زمینه و هدف : پروبیوتیکها ارگانیسمهای مفیدی هستند که اثرات درمانی خود را با جایگزین کردن فلور میکروبی ایفا میکنند. اشریشیاکلی، شیگلا و سالمونلا انتریکا شایعترین ارگانیسمهای عامل عفونتهای رودهای هستند که در نوزادان و کودکان در سراسر دنیا منجر به مرگ و میر میشوند. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس روتری علیه باکتریهای انتروپاتوژن به دو روش آزمایشگاهی و مدل حیوانی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی اثر درمانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 و لاکتو باسیلوس روتری ATCC 23272 روی باکتریهای شیگلا سونئی ATCC 9290، اشریشیا کلی ATCC 25922 و سالمونلا انتریکا BAA-708 به دو روش in vitro (چاهک آگار) و in vivo (موش BALB/c) انجام شد. همچنین اثر این باکتریها روی بهبود وزن و طول عمر در موشها تعیین گردید. یافتهها : ارزیابی in vitro و in vivo نشان داد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس روتری دارای اثر پیشگیری کننده بر باکتریهای بیماریزای رودهای هستند. در مدل حیوانی نیز استفاده از پروبیوتیکها باعث افزایش بقا و وزن و کاهش میزان کلونیزاسیون پاتوژنها گردید (P<0.05). نتیجهگیری : مصرف لاکتوباسیلوس روتری و اسیدوفیلوس دارای اثر ضدمیکروبی بوده و میتوان از آنها در پیشگیری و درمان بیماریهای گوارشی استفاده نمود.
پرستو رضایی، رویا واحدی شاهاندشتی، روحا کسری کرمانشاهی، دوره 18، شماره 3 - ( 7-1395 )
چکیده
زمینه و هدف : فرآوردههای پروبیوتیکی حاوی باکتریهای مفیدی هستند که اثرات مفیدی در سلامتی مصرف کننده برجای میگذارند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر ضدمیکروبی پروبیوتیکها در حضور پریبیوتیکها علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی پروبیوتیکهای لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس رامنوسوس در حالت ترکیب با پریبیوتیکهای رافینوز، لاکتولوز، اینولین و تریهالوز (به میزان یک درصد) در محیط MRS براث به مدت 24ساعت در دمای 30 درجه سانتیگراد در شرایط بیهوازی کشت داده شدند. سپس با روش چاهک پلیت اثر ضدمیکروبی مایع شناور آنها روی دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز ارزیابی شد.
یافتهها : پروبیوتیکها در حضور پریبیوتیکها اثر ضدمیکروبی بالاتری نسبت به حالت بدون افزودن پریبیوتیک نشان دادند (P<0.05). این یافته در رابطه با اثر ضدمیکروبی لاکتوباسیلوس کازئی به همراه رافینوز یک درصد علیه لیستریا منوسایتوجنز بسیار مشهود بود. به طوری که در حالت بدون حضور پریبیوتیک قطر هاله عدم رشد 11.75 میلیمتر و در حضور رافینوز یک درصد به حد 14.66 میلیمتر رسید.
نتیجهگیری : اثر ضدمیکروبی پروبیوتیکها در حضور پریبیوتیکها نسبت به حضور پروبیوتیک به تنهایی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز بیشتر بود.
کیمیا خندستان، بهاره پاکپور، مریم تاج آبادی ابراهیمی، دوره 22، شماره 3 - ( 7-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که به علت از بین رفتن نورونهای دوپامینرژیک در بخش متراکم جسم سیاه ایجاد میشود. مهمترین علایم این بیماری شامل کندی حرکت، عدم حرکت، لرزش و عدم تعادل است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف خوراکی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پاراکازیی بر موشهای صحرایی نر در مدل حیوانی بیماری پارکینسون انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 48 راس موش صحرایی نر در 6 گروه استفاده شد. برای ایجاد مدل حیوانی بیماری پارکینسون، بخش متراکم جسم سیاه در حیوانات با تزریق 6هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) (0.5 میلیگرم بر کیلوگرم وزن موش) بهطور یکطرفه توسط دستگاه استریوتاکس تخریب شد. پس از 3 هفته ریکاوری موشها بهمنظور ارزیابی میزان تخریب، موشهای صحرایی به صورت درون صفاقی آپومورفین دریافت کردند. تست چرخشی آپومورفین به منظور سنجش پارکینسون انجام گردید. در آزمایش اول موشهای صحرایـی بهصورت تصادفی به دو گـروه Sham و گـروه پـارکیـنسونـی شـده (آسیبدیده) تقسـیم شـدند. گـروه Sham فقط آب و غذا و گـروه آسیبدیده 6 هیدروکسی دوپـامیـن دریـافـت کردند. در آزمایش دوم موشهای صحرایـی به 4 گـروه 8 تایـی تقسـیم شـدند، هر 4 گروه تحت تاثیر 6-هیدروکسی دوپامین قرار گرفتند و 21 روز بعد تحت آزمایش سنجش آپومورفین قرار گرفتند و نتایج ثبت گردید. سپس به مدت 28 روز گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و تحت تیمار قرار نگرفت. گـروه دوم سالیـن، گـروه سوم شیـر و گـروه چهـارم شیر به همراه پـروبیوتیـک به صورت گاواژ دریـافـت کردند. در انتهای روز 28 دوباره هر گروه تحت آزمون چرخش آپومورفین قرار گرفتند و میزان چرخشها ثبت شدند.
یافتهها: آزمونهای رفـتاری به تـرتیـب در گروههای سالیـن، شیـر، شیـر + پـروبیوتیـک نشان داد کـه گـروه دریافت کننده شیـر همـراه پـروبیوتیـک لاکتوباسیلوس پاراکائی بهصورت معنیداری چرخش آپومـورفیـن کـمتـری نسبت به گـروه دریافت کننده سالیـن داشتند (P<0.05).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد که پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پاراکازیی منجر به بهبود بیماری پارکینسون میشود.
|
|
|
|
|
|