|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای مننژیوما
دکتر وحیده کاظمی نژاد، دکتر محمدرضا محمدی، دوره 3، شماره 1 - ( 1-1380 )
چکیده
انواعی از نواحی خارج جمجمه شامل بینی، احشای مختلف ، پوست، حفره چشم، چشم و بافت های خارج نخاع مستعد مننژیوما توصیف کرده اند. مننژیوم جلدی به طور شایع در پوست سر، نواحی پیشانی یا پاراورتبرال رخ می دهد. ما در این مقاله یک مورد مننژیوم جلدی در ناحیه پیشانی را گزارش می کنیم که با توجه به منابع موجود بسیار نادر می باشد. بیمار ما زن میانسالی بود با توده سمت راست پیشانی از دو سال قبل که در عکس برداری از جمجمه و سی تی اسکن به عمل آمده از بیمار، هیچ ضایعه داخل جمجمه ای دیده نمی شد و فقط گرفتاری استخوان پیشانی به صورت ضخیم شدگی آن وجود داشت. بعد از برداشتن توده به وسیله جراحی و در آزمایش میکروسکوپی نمونه ها، تشخیص هیستوپاتولوژیک، مننژیوم نوع مننگوتلیوماتوس بوده و در مطالعه ایمنوهیستوشیمی، برای پادگان غشای اپی تلیکال واکنش نشان داد. در سیر بالینی، مننژیوم های خارج جمجمه ای به آهستگی بزرگ می شوند و معمولا فقط با برداشتن بهبود می یابند و اما برداشت نا کامل آن می تواند به عود منجر شود؛ چیزی که برای بیمار ما نیز اتفاق افتاد.
دکتر آزیتا آذریان، دکتر طاهر آخوندزاده، دوره 10، شماره 3 - ( 7-1387 )
چکیده
زمینه و هدف : سیتی اسکن مغزی صحت (accuracy) شناخته شدهای در تشخیص تومورهای مغزی دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان هماهنگی تشخیصهای داده شده توسط سیتیاسکن با نتایج آسیبشناسی در ضایعات مغزی مراجعین بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی روی 75 بیمار 5 تا 83 ساله که مشکوک به ضایعه فضاگیر مغزی بودند، در سال 1381 انجام شد. برای این بیماران پس از بستری و معاینه توسط متخصص اعصاب یا جراح مغزواعصاب سیتیاسکن مغزی انجام گردید. سپس برحسب یافتههای سیتیاسکن یک تا سه تشخیص افتراقی برای هر بیمار مطرح گردید. پس از آن بیماران تحت عمل جراحی و انجام بیوپسی قرار گرفتند و تشخیصهای سیتیاسکن با یافتههای آسیبشناسی مقایسه گردید. یافتهها : بیشترین هماهنگی تشخیصهای رادیولوژیک و آسیبشناسی در آدنوم هیپوفیز، نورینوم آکوستیک، کیست اپیدرموئید و کرانیوفارنژیوما دیده شد. همچنین برحسب یافتههای سیتیاسکن، بیشترین حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی مربوط به آدنوم هیپوفیز ، آستروسیتومای با درجه بالا و مننژیوما بود. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که هیچیک از روشهای تصویربرداری حساسیت و ویژگی منحصر به فرد و صددرصد برای تشخیص ضایعات مغزی را ندارند. اگرچه روشهای مختلف هرکدام اطلاعات تکمیلی و مستقل از یکدیگر را ارائه میدهند، سیتیاسکن نیز توانائی متفاوتی در تشخیص انواع مختلف تومورها و ضایعات مغزی را دارد.
|
|
|
|
|
|