---

زمینه و هدف: فرسودگی سندمی است که با خستگی روانی و فقدان کفایت شغلی به روز می کند و شرایط نامساعد فیزیکی و امکانات حرفه ای استرسی را بر پرستار تحمیل می نماید که احتمالا تاثیرگذار بر فرسودگی است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین فرسودگی شغلی پرستاران و رابطه آن با عوامل محیط کار و امکانات تخصصی به عمل آمد.روش بررسی: مطاله حاضر توصیفی و تحلیلی از نوع همبستگی، روی 272 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان گلستان در سال های 84-1383 انجام شد. ابراز تحقیق پرسشنامه مسلاچ (MBI) بود که شامل واکنش عاطفی، خستگی روانی، جسمانی، مسخ شخصیت و احساس عدم موفقیت فردی بود. پرسشنامه دو مربوط به عوامل مربوز به محیط کار و امکانات تخصصی بود.یافته ها: از کل 272 نمونه مورد بررسی، بالاترین سطح فرسودگی در بعد عاطفی بود (8/43 درصد). آزمون آماری بین فرسودگی عاطفی و مسخ شخصیت با شرایط فیزیکی محیط کار رابطه معنی داری را نشان داد (p<0/05) همین طور فرسودگی عاطفی از نظر شدت با امکانات تخصصی حرفه ای محیط کار رابطه معنی دار و با مطلوبیت محیط رابطه معکوسی نشان داد (p<0/05).نتیجه گیری: بیشترین سطح فرسودگی در حیطه فرسودگی عاطفی بود و با شرایط محیط فیزیکی و امکانات حرفه ای بخش رابطه داشت و میزان مطلوبیت فیزیکی و امکانات حرفه ای با میزان فرسودگی رابطه معکوس داشت. پیشنهاد می شود مسئولین به بهبود محیط و امکانات تخصصی بخش ها توجه ویژه ای داشته باشد.