|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
5 نتیجه برای علی نژاد
شادمهر میردار، علی اکبر رمضان نژاد، اکرم ارزانی، محمد علی نژاد، اکبر حاجی زاده، دوره 16، شماره 1 - ( بهار 1393 )
چکیده
زمینه و هدف:سرب به عنوان آلاینده محیطی موجب تخریب سیستم ایمنی میشود. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین با شدت متوسط و کورکومین بر سطح سرمی ایمنوگلوبولین A در موشهای در معرض استات سرب انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 46 موش صحرایی نر به 6 گروه کنترل، حلال، سرب، تمرین-سرب، کورکومین-سرب و سرب-تمرین-کورکومین تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت 8 هفته (25 تا 64 دقیقه در روز، 15 تا 22 متر در دقیقه و شیب صفر درجه) بر روی نوارگردان به تمرین پرداختند. 20میلیگرم محلول استاتسرب به گروههای سرب، تمرین-سرب، کورکومین-سرب و ترکیبی، 30 میلیگرم حلال اتیلاولئات به گروه حلال و 30 میلیگرم کورکومین به گروههای کورکومین و ترکیبی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته تزریق شد. سطح IgA با استفاده از روش Single Radial Immuno Diffusion تعیین گردید. یافتهها : سرب سبب افزایش معنیدار سطح سرمی مالون دیآلدهید در حیوانات گردید (P<0.05). همچنین تفاوت معنیداری بین سطح سرمیIgA گروههای سرب، سرب-تمرین و سرب-تمرین-کورکومین نسبت به گروه کنترل، حلال و کورکومین – سرب یافت شد (P<0.05). نتیجهگیری : استفاده همزمان از تمرینات ورزشی استقامتی و کورکومین به علت افزایش فعالیت ایمنوگلوبولین A اثرات سودمندی در مقابله با مسمومیت ناشی از سرب داشت.
علی ربیع نژاد، حمیدرضا جوشقانی، امین فرزانه حصاری، حمید آقا علی نژاد، مهیار خوشدل، دوره 16، شماره 2 - ( تابستان 1393 )
چکیده
زمینه و هدف : فعالیتی که با الگوی حرکتی جدید و یا با شدت زیادی انجام شود؛ اغلب منجر به احساس درد و ناراحتی عضلانی میشود که مشخصه آن تاخیر در بروز درد بوده و تحت عنوان کوفتگی عضلانی تاخیری نامیده میشود. این مطالعه به منظور تعیین اثر ویتامین C و E بر شاخص پراکسیداسیون لیپید و کوفتگی عضلانی تاخیری در بازیکنان حرفهای تیم بسکتبال شهرداری گرگان انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی 24 بسکتبالیست حرفهای مرد به صورت تصادفی در چهار گروه مکمل Vitamin C (1000 mg) ، Vitamin E (800 IU) ، Vitamin E (400 IU)+Vitamin C (500 mg) و دارونما (Glucose 500 mg) قرار گرفتند. گروهها مکمل و دارونما را دو ساعت قبل و 22 ساعت بعد از فعالیت پرس پا و اسکوات مصرف نمودند. نمونههای خونی قبل، بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت اندازهگیری و میزان کراتین کیناز، مالون دیآلدهید و ویتامین C و E سرم تعیین شد. میزان درد عضلانی ادراک شده در عضلات ساق و ران تعیین گردید. یافتهها : غلظت مالوندیآلدهید در گروه ویتامین E در دوره زمانی 24 تا 48 ساعت پس از فعالیت کاهش معنیداری را در مقایسه درونگروهی نشان داد (P<0.05). فعالیت کراتینکیناز سرم پس از فعالیت نسبت به سطوح پایه در هرچهار گروه افزایش یافت و این تفاوتها 24 و48 ساعت بعد از فعالیت نسبت به سطوح پایه در هر چهار گروه معنیدار بود (P<0.05). میزان درد عضلانی ادراک شده در هر چهار گروه پس از فعالیت افزایش یافت؛ اما تفاوت معنیداری در بین گروهها مشاهده نشد. نتیجهگیری : مصرف کوتاه مدت مکمل ویتامین C و E چه به تنهایی و چه توام اثری بر کاهش درد و آسیب عضلانی و پراکسیداسیون لیپید حاصل از فعالیت پرس پا و اسکوات ندارد.
سهیلا کاویانی فرد، نسرین حیدریه، فاطمه جمالو، گلسا علی نژاد، محسن علی نژاد، علی محمدعینی، دوره 18، شماره 2 - ( تابستان 1395 )
چکیده
زمینه و هدف : صرع یکی از شایعترین اختلالات سیستم عصبی مرکزی پس از سکته مغزی است. گیاه بارهنگ کبیر (Plantago major) با خواص درمانی گسترده در طب سنتی، حاوی فلاونوئیدها و ویتامین C است و خواص آنتیاکسیدانی قوی دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی بارهنگ بر آستانه تشنج ناشی از پنتلین تترازول (PTZ) در موشهای سوری نر انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه تجربی 50 سر موش سوری نر نژاد NMRI در 5 گروه 8 تایی کنترل و گروههای تجربی قرار گرفتند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی و گروههای تجربی عصاره هیدروالکلی بارهنگ را با دوزهای 5 ، 10 ، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نیمساعت قبل از تزریق PTZ (60 میلیگرم بر کیلوگرم) به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. بلافاصله پس از تزریق PTZ مدت زمان لازم تا بروز تشنج و میزان مرگ و میر ثبت شد.
یافتهها : در گروههای دریافت کننده عصاره هیدروالکلی بارهنگ با دوز 10 ، 25 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری در آستانه تشنج مشاهده شد (P<0.05). همچنین در گروههای دریافت کننده عصاره هیدروالکلی بارهنگ با دوز 10 ، 25 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم کاهش مرگ معنیداری نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (P<0.05).
نتیجهگیری : نتایج نشان داد عصاره گیاه بارهنگ دارای اثر ضدتشنجی است.
مهناز علی نژاد، علیرضا براری، آسیه عباسی دلویی، پروین فرزانگی، دوره 22، شماره 3 - ( پاييز 1399 )
چکیده
زمینه و هدف: استئوآرتریت زانو یا آرتروز یکی از شایعترین دلایل ناتوانی عضلانی اسکلتی محسوب میشود. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرینات استقامتی و مصرف گلوکزآمین بر بیان ژنهای IGF-1 و IGFBP-3 بافت زانوی موشهای صحرایی مبتلا به استئوآرتریت حاد زانو انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام شد. القای استئوآرتریت زانو توسط روش جراحی انجام شد. حیوانات به صورت تصادفی در 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروهها شامل کنترل، سالین، گلوکزآمین، تمرین و تمرین – گلوکزآمین بودند. برنامه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و شامل 29-25 دقیقه دویدن بر روی تردمیل و با سرعت 15 متر در دقیقه برای هفته اول بود و هر هفته یک متر بر دقیقه اضافه شد تا در هفته هشتم به 22متر بر دقیقه رسید. تمام حیوانات به دنبال 12 ساعت ناشتایی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، با تزریق داخل صفاقی کتامین و زایلوزین بیهوش شدند. بیان ژنهای IGF-1 و IGFBP-3 بافت غضروف از طریق روش Real Time PCR اندازهگیری شد.
یافتهها: سطح بیان ژنهای IGF-1 و IGFBP-3 در گروه کنترل نسبت به گروه سالین به ترتیب به مقدار 22درصد و 6 درصد افزایش داشت. همچنین سطح IGF-1 در گروههای تمرین، گلوکزآمین و گروه تمرین - گلوکزآمین افزایش آماری معنیداری در مقایسه با گروه کنترل یافت (P<0.05). بیان ژن IGFBP-3 در گروه تمرین – گلوکزآمین در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنیداری داشت (P<0.05).
نتیجهگیری: احتمالاً کندروسیتها در هنگام آسیب بافتی، مقدار بیشتری IGF-1 ترشح میکنند که موجب سنتز ساختاری کلاژن 2 و پروتئوگلیکانها میگردد و تمرینات استقامتی به همراه مصرف گلوکز آمین سبب افزایش بیان ژن IGFBP-3 میگردد.
زینب علی نژاد، مسعود گلعلی پور، محمدجعفر گلعلی پور، دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از شایعترین اختلالات متابولیسمی و تهدید کننده سلامت جهانی دیابت است. از ژنهای مورد نیاز برای تکوین قلب جنبن ژن TBX20 است که نقص در توالی و بیان این ژن نیز سبب ایجاد نقصهای قلبی میگردد. با توجه به شیوع قابل توجه دیابت بارداری در جمعیت انسانی، این مطالعه به منظور تعیین اثر دیابت بارداری القا شده بر بیان ژن TBX20 در قلب رویان 11.5 روزه موش آزمایشگاهی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 12 سر موش آزمایشگاهی ماده نژاد C57BL/6 انجام شد. پس از القای دیابت به موشهای باردار، در روز 11.5 بارداری، نمونههای قلب رویانهای حاصل از این موشها جدا سازی شدند. پس از استخراج RNA سنتز cDNA از RNA انجام گردید. برای بررسی میزان بیان ژن TBX20 از تکنیک Real-time-PCR استفاده شد. اختلاف بیان ژن TBX20 بین نمونههای کنترل و دیابتی با توجه به روش 2–∆∆CT محاسبه شد.
یافتهها: میزان بیان ژن TBX20 در نمونههای دیابتی نسبت به نمونههای کنترل به میزان 2 برابر افزایش معنیداری نشان داد (P<0.05).
نتیجهگیری: احتمالاً افزایش بیان ژن TBX20 در بافت قلبی رویان 11.5 روزه در اثر القاء دیابت بارداری میتواند سبب ناهنجاریهای قلبی در جنینها گردد.
|
|
|
|
|
|