|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
5 نتیجه برای صوفی زاده
ایوب صوفی زاده، دکتر یاور راثی، مهندس محمدرضا عباسی، دکتر محمدعلی عشاقی، دکتر رسول صلاحی، سینا رفیع زاده، دکتر مهدی محبعلی، دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 1388 )
چکیده
زمینه و هدف : بیماری لیشمانیوز یک بیماری زئونوتیک میباشد که به وسیله پشهخاکی به انسان منتقل میشود. این مطالعه به منظور بررسی برخی خصوصیات اکولوژیک ناقلین بیماری لیشمانیوز در شهرستان کلاله (استان گلستان) طی سالهای 86-1385 انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی 6 روستا با توجه به توزیع جغرافیایی روستاها و تعداد موارد مثبت بیماری در سالهای گذشته انتخاب شدند. برای صید پشه خاکی از تلههای چسبان استفاده شد. در هر روستا سه مکان انتخاب و در هر مکان 20عدد تله نصب گردید. کل نمونههای صید شده جمعآوری و برای تعیین گونه از کلیدهای تشخیص استفاده شد. همچنین تعداد موارد انسانی تایید شده مبتلا به لیشمانیوز به تفکیک ماههای سال ثبت گردید. یافتهها : از 6آبادی تحت مطالعه در مجموع 4900 پشه خاکی تعیین گونه گردید و وجود 12 گونه پشه خاکی مشخص شد. این گونهها عبارت از P.papatasi ، P. mongolensis ، P. caucasicus ، P. caucasicus group ، P. sergenti ، P.alexandri ، P. kazeroni ، P. brevis ، P.(adlerius)sp ، S. sintoni ، S. clydei و S. sogdiana بودند. P.papatasi گونه غالب در اماکن داخلی (1/46درصد) و S.sintoni گونه غالب در اماکن خارجی (7/37درصد) بود. فعالیت فصلی پشههای خاکی از نیمه دوم اردیبهشتماه شروع و در دهه اول آبانماه خاتمه یافت. پشههای خاکی دارای دو پیک فعالیت در اواخر تیرماه و در نیمه شهریورماه بودند. پیک بیماری در انسان در نیمه دیماه اتفاق افتاد. از میان گونههای یافت شده P.brevis ، P.kazeruni ، P. (Adlerius)sp و S.sogdiana برای اولین بار از این شهرستان گزارش گردید. نتیجهگیری: بر طبق نتایج این مطالعه P.papatasi به عنوان گونه غالب پشه خاکی منطقه شناخته شد. پیک دوم فعالیت پشه خاکی از لحاظ انتقال بیماری مهم و دوره کمون بیماری 4 ماه بود.
علی باقری، ایوب صوفی زاده، عبدالهادی قزل، محمدرضا قنبری، ابراهیم فدائی، محمود یاپنگ غراوی، منیره چرابین، دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1392 )
چکیده
زمینه و هدف : بیماری لیشمانیوز یکی از مهمترین بیماریهای ناقل زاد مشترک بین انسان و حیوان است که توسط پشهخاکی به انسان و دیگر حیوانات انتقال مییابد. این مطالعه به منظور تعیین خصوصیات اکولوژیک پشهخاکیها در شهرستان علی آباد انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی سه روستا با توجه به توزیع جغرافیایی روستاها و تعداد موارد مثبت بیماری در سالهای گذشته در شهرستان علیآباد از استان گلستان طی سالهای 89-1387 انتخاب شدند. برای صید پشهخاکی از تلههای چسبان استفاده شد. در هر روستا سه مکان انتخاب شد و در هر مکان 10 عدد تله در اماکن داخلی و 10 عدد تله در اماکن خارجی نصب و گونه پشهخاکی تعیین شد. یافتهها : در مجموع 299 عدد پشهخاکی (160 عدد از اماکن داخلی و 139 عدد از اماکن خارجی) تعیین گونه گردید و 7 گونه از پشهخاکی مشخص شد. 4 گونه از جنس Phlebotomus و 3 گونه از جنس Sergentomyia بودند. Ph.papatasi گونه غالب در اماکن داخلی (55 درصد) و S.sintoni گونه غالب در اماکن خارجی (51 درصد) بودند. فعالیت فصلی پشهخاکی در اماکن داخلی و خارجی از اوایل خرداد ماه شروع و در نیمه دوم مهرماه خاتمه یافت. پشهخاکی دارای یک پیک فعالیت در اوایل شهریور ماه بود. از میان گونههای یافت شده S.hodgsoni برای اولین بار از استان گلستان گزارش گردید. نتیجهگیری : گونه Ph.papatasi در منطقه علی آباد کتول استان گلستان به عنوان گونه غالب شناخته شد.
آمان گزل کوسه غراوی، حمیدرضا شرکا، ایوب صوفی زاده، حسن ایمانی کتولی، دوره 18، شماره 1 - ( بهار 1395 )
چکیده
زمینه و هدف : شاخص مرگ نوزادی به عنوان یکی از شاخصهای مهم سطح بهداشت در هر جامعه است. بنابراین دانستن علل عمده مرگ نوزادی در برنامهریزی صحیح برای تقویت سیستمهای مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه بسیار موثر است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر مرگ و میر در نوزادان فوت شده و زنده در شهرستان مراوه تپه در استان گلستان انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه مورد - شاهدی بر اساس مرگ یا زنده بودن در روز 28 بعد از تولد، 52 کودک فوت شده در گروه مورد و 201 کودک زنده در گروه شاهد قرار گرفتند. پرسشنامه جمعآوری دادهها تنظیم و برای همه نوزادان مورد مطالعه تکمیل شد. یافتهها : میزان مرگ نوزادی در سالهای 1390، 1391 و 1392 به ترتیب 11.76 و 13.36 و 6.46 در هزار تولد زنده بود. بهطور کلی پنج علت اصلی مرگ به ترتیب عبارت از نارسی، سوانح و حوادث، ناهنجاری مادرزادی، دیسترس تنفسی و سپسیس بود. بین مرگ با نارسی، وزن تولد و جنسیت ارتباط آماری معنیداری یافت شد (P<0.05). وزن هنگام تولد با نسبت شانس برابر 29.6 بیشترین ارتباط را با مرگ و میر نوزادی نشان داد. نتیجهگیری : نارسی و وزن کم بدو تولد مهمترین علت مرگ نوزادی بود.
مصطفی قربانی، فاطمه چراغعلی، ایوب صوفی زاده، عبدالحلیم یاپنگ غراوی، منیره چرابین، محمود یاپنگ غراوی، دوره 19، شماره 2 - ( تابستان 1396 )
چکیده
بیماری لیشمانیوز احشایی (کالاآزار) یکی از مهمترین بیماریهای تکیاختهای ناقلزاد است که بهوسیله پشهخاکیها به انسان منتقل میشود. در این مقاله هفت مورد بیماری کالاآزار در شهرستان مراوهتپه در استان گلستان طی سالهای 1386 لغایت 1394 گزارش میگردد. با استفاده از Geographical Information System (GIS) روستاهایی که موارد مثبت بیماری از آنها گزارش شده بود؛ مکانیابی شد. مختصات جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و شرایط جغرافیایی آنها استخراج شد و روستاهای دارای شرایط مشابه این روستاها، بهعنوان روستاهای در معرض خطر انتقال بیماری کالاآزار در نظر گرفته شد. همگی بیماران مبتلا دارای سن زیر 6 سال بوده و دارای تب، بزرگی طحال و کمتر از حد طبیعی بودن میزان هموگلوبین و پلاکت بودند. این موارد از 6 روستا در سه دهستان شهرستان گزارش شده بودند. همگی این روستاها در مناطق گرم و خشک شهرستان قرار داشته و از لحاظ توپوگرافیک بیشتر آنها دارای شرایط کوهپایهای یا نیمه کوهستانی با ارتفاع بالاتری نسبت به بقیه روستاها بودند. تعداد 52 روستای شهرستان، به عنوان روستاهای مستعد گزارش بیماری کالاآزار معرفی شدند. بیماری کالاآزار به صورت اسپورادیک در شهرستان مراوهتپه در جریان بوده و بیماریابی مداوم روستاهای این شهرستان برای تشخیص و درمان بهموقع مبتلایان ضروری است.
احسان الله کلته، ایوب صوفی زاده، عبدالحلیم یاپنگ غراوی، قربان محمد ازبکی، حمیدرضا کمالی نیا، علی باقری، جلال سارلی، دوره 21، شماره 1 - ( بهار 1398 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری لیشمانیوز یکی از مهمترین بیماریهای ناقلزاد است که توسط پشه خاکیها به انسان و دیگر حیوانات منتقل میشود. این مطالعه به منظور تعیین اثر کنترل جوندگان صحرایی در کاهش لیشمانیوز جلدی نوع روستایی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، عملیات کنترل جوندگان با استفاده از سم فسفردوزنگ 2.5% در ماههای اردیبهشت، تیر و شهریور سال 1395 در 45 روستای شهرستان گنبدکاووس استان گلستان انجام گردید. مراحل اجرای عملیات در هر یک از روستاها امتیازبندی شد. به طوری که به هر یک از مراحل لانهکوبی (یک مرحله) و طعمهگذاری (سه مرحله) 25 امتیاز در نظر گرفته شد. بروز بیماری گزارش شده در هر یک از روستاها نیز استخراج شد. در نهایت ارتباط بین امتیاز جوندهکشی در هر یک از روستاها با بروز بیماری مورد مقایسه قرار گرفت.
یافتهها: لانههای فعال جوندگان در اطراف 45 روستا وجود داشت. پس از اتمام عملیات کنترل جوندگان، هفده روستا امتیاز صفر تا 25، هشت روستا امتیاز 26 تا 50، شانزده روستا امتیاز 51 تا 75 و چهار روستا امتیاز 76 تا 100 را کسب کردند. میانگین میزان بروز بیماری در این روستاها به ترتیب 3466.9±2473.5، 2828±1929.1، 4515.4±3478.4 و 636.3±546.6 تعیین شد. بین اجرای عملیات جوندهکشی و بروز بیماری سالک ارتباط آماری معنیدار یافت شد. بهطوری که بروز بیماری در روستاهای دارای امتیاز جوندهکشی 76 تا 100 نسبت به روستاهای دارای امتیاز 51 تا 75 و 26 تا 50 کاهش آماری معنیداری نشان داد (P<0.05).
نتیجهگیری: با توجه به کاهش بروز بیماری لشمانیوز جلدی در روستاهای با امتیاز بالای جوندهکشی در شهرستان گنبدکاووس، اجرای عملیات کنترل جوندگان صحرایی به صورت اصولی ضروری بهنظر میرسد.
|
|
|
|
|
|