---

زمینه و هدف: نگهداری داروهای اضافی به هر دلیل امروزه معضل مهمی است که در کشورهای جهان سوم و به خصوص کشور ما رایج است. به لحاظ این که کشور ما در زمره پرمصرفترین کشورها از لحاظ دارو به حساب می آید شاید با این مساله بی ارتباط نباشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی داروهای مانده مصرف نشده در شهر یاسوج انجام گردید.مواد و روشها: در این پژوهش که به صورت توصیفی و مقطعی طراحی شده است تعداد 257 خانوار در شهر یاسوج به صورت تصادفی در قالب 25 خوشه مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از پرسشنامه، داروهای مانده مصرف نشده قابل مصرف و تاریخ گذشته براساس شکل دارو، خانواده دارویی ارزش ریالی بررسی شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که 83 درصد خانوارها در منزل دارو نگهداری می کنند و میانگین تعداد دارو در هر خانوار 11.02 قلم دارو به ارزش ریالی 13580 می باشد. در میان داروهای تاریخ دار مانده مصرف نشده، بیشترین اشکال دارویی به ترتیب قرص، کپسول، شربت و آمپول می باشد و از نظر دسته دارویی به ترتیب داروهای گوارشی، مسکن، آنتی بیوتیکها، داروهای اعصاب و آنتی هیستامینها نگهداری می شوند. 80.5 درصد خانوارها تحت پوشش سازمانهای بیمه گر و 19.5 درصد فاقد پوشش هر گونه بیمار بودند. میانگین جمع ریالی داروهای مانده مصرف نشده تاریخ دار برای هر خانوار 8869 ریال محاسبه شد که در قیاس سطح کلان در کشور حجم ریالی بسیار بالایی به خود اختصاص داده است، به طوری که احتمال دارد حداقل معادل یک سوم بودجه دارویی کل کشور داروی مصرف نشده تاریخ دار در خانه ها مانده باشد در صورتی که مجموع داروهای تاریخ دار و تاریخ گذشته محاسبه شود حداقل معادل نصب بودجه دارویی کل کشور در سال دارو در خانه ها مانده است.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه افزایش آگاهی مردم در زمینه چگونگی مصرف و نگهداری داروها می تواند از به هدر رفتن هزینه بسیار بالایی جلوگیری نماید.

---

زمینه و هدف: لیستریا مونوسیتوژنز یک پاتوژن داخل سلولی منتقله از غذا است که باعث مننژیت، مننگوانسفالیت و سقط جنین می‌گردد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آلودگی نمونه‌های غذایی به گونه‌های لیستریا به‌ویژه لیستریا مونوسیتوژنز، تعیین سروتایپینگ و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 150 نمونه غذایی از سوپرمارکت‌ها، فروشگاه‌ها و غذاهای آماده در مناطق مختلف تهران طی فروردین لغایت شهریور 1397 تهیه گردید. همه جدایه‌های مشکوک از نظر تست‌های بیوشیمیایی مورد آزمایش قرار گرفتند. جدایه‌های لیستریا مونوسیتوژنز با استفاده از آزمون‌های حساسیت ضدمیکروبی و سروتایپینگ ارزیابی شدند.

یافته‌ها: از مجموع 150 نمونه مورد بررسی، 30 نمونه (20درصد) از نظر گونه‌های لیستریا و 9 نمونه (6درصد) از نظر لیستریا مونوسیتوژنز (سبزی 4جدایه 44.44%، پنیر 2 جدایه 22.22% و گوشت 3 جدایه 33.33%) مثبت بودند. از 9 جدایه لیستریا مونوسیتوژنز، 5 جدایه (55.55%)،3 جدایه (33.33%) و یک جدایه (11.11%) به‌ترتیب متعلق به سرووارهای 4b، 1/2b و 1/2a بودند. لیستریا مونوسیتوژنزهای جدا شده به آنتی‌بیوتیک‌های تری‌متوپریم، سولفامتوکسازول، تتراسایکلین، استرپتومایسین، کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند؛ به پنی‌سیلین G، جنتامایسین، استرپتومایسین و آمپی‌سیلین حساس بودند و نسبت به سیپروفلوکساسین مقاومت بینابینی داشتند.

نتیجه‌گیری: میزان آلودگی نمونه‌های گوشت، به‌ویژه سبزی و پنیر به لیستریا مونوسیتوژنز به علت مصرف خام حایز اهمیت است. باتوجه به پتانسیل آلودگی نمونه‌های مورد بررسی به لیستریا ضرورت پایش مستمر و تدوین یک برنامه دقیق برای شناسایی این باکتری در تهران و کل کشور وجود دارد.

---

زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا پاتوژنی فرصت طلب، عامل عمده مرگ و میر در بیماران با ضعف سیستم ایمنی است. کوروم سنسینگ یکی از عوامل مهم در بیماریزایی و مقاومت به مواد ضدمیکروبی در این باکتری است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مورین بر بیان ژن‌های کوروم سنسینگ در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 60 نمونه زخم سوختگی جمع‌آوری شده از بیماران بستری در بیمارستان‌های تهران انجام شد. نمونه‌ها با استفاده از روش‌های کشت و بیوشیمیایی تعیین هویت شد. DNA ایزوله‌ها استخراج شد. سپس با استفاده از روش میکروبراث دایلوشن خاصیت ضد میکروبی مورین علیه سودوموناس آئروژینوزا سنجیده شد. همچنین حضور ژن‌های اختصاصی کوروم سنسینگ سودموناس آئروژینوزا با استفاده از Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده Real time PCR و روش سایبرگرین در مجاورت مورین کاهش و یا افزایش بیان ژن lasI در باکتری سودوموناس آئروژینوزا بررسی شد.

یافته‌ها: با استفاده از روش Multiplex-PCR 12 نمونه (20 درصد) باکتری سودوموناس آئروژینوزا جداسازی شدند که 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasI ، 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasR و 3 ایزوله (25 درصد) حامل ژن rhlI بودند. خاصیت ضدمیکروبی مورین علیه یک ایزوله سودموناس آئروژینوزا دارای هر سه ژن تولید QS نشان داد که این ماده دارای خاصیت ضدمیکروبی علیه سودموناس آئروژینوزا بوده و حداقل غلظت مهاری آن 125 میکروگرم بر میلی‌لیتر تعیین شد. غلظت Sub-MIC مورین در باکتری سودوموناس آئروژینوزا سبب کاهش بیان ژن lasI در سودموناس آئروژینوزا گردید (P<0.05).

نتیجه‌گیری: مورین خاصیت ضدمیکروبی اثربخش و قابل توجهی علیه سودوموناس آئروژینوزا داشت.