زمینه و هدف: تولید آنزیم‌های بتالاکتامازی یکی از شایع‌ترین مکانیسم‌های مقاومت باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام است. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی ژن‌های AmpC در ایزوله‌های اشرشیاکلی (E.coli) بیماران سرپایی انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 67 ایزوله E.coli مولد عفونت ادراری از بیماران سرپایی بزرگترین مرکز پزشکی در کرمانشاه بررسی شد. تعیین حساسیت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفوکسیتین و ایمی‌پنم به روش انتشار در دیسک انجام شد. آزمایش فنوتیپی غربالگری AmpC با روش دیسک ترکیبی (سفوکسیتین همراه و بدون برونیک‌اسید) انجام شد. پس از استخراج ژنوم باکتری‌ها، ژن‌های MOX، CIT، DHA، ACC، EBC و FOX با روش PCR Multiplex مورد آزمایش قرار گرفتند.

یافته‌ها: مقاومت67 ایزوله E.coli به سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و سفوکسیتین به‌ترتیب 49.2% ، 49.2%، 37.3% و 25.3% تعیین شد. 100درصد ایزوله‌ها به ایمی‌پنم حساس بودند. 17 ایزوله (25.3%) و 9 ایزوله (13.4%) به‌ترتیب به‌صورت فنوتیپی و ژنوتیپی تولیدکننده AmpC بودند. فراوانی ژن‌هایCIT ، MOX، FOX،DHA و EBC به‌ترتیب 7.4% ، 5.9% ، 4.4% و 2.9% تعیین شد؛ اما ژن ACC در ایزوله‌ها یافت نشد. به‌جز ارتباط آماری معنی‌دار بین فنوتیپ AmpC و ژن MOX (P<0.05) هیچ ارتباط آماری معنی‌دار دیگری بین فنوتیپ و ژنوتیپ AmpC یافت نشد. بین فنوتیپ AmpC و آنتی‌بیوتیک سفتازیدیم ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (P<0.05). بین ژن CIT با EBC و FOX ارتباط آماری معنی‌داری یافت شد (P<0.05).

نتیجه‌گیری: جدایه‌های E.coli تولید کننده AmpC سبب مقاومت قابل توجهی به سفالوسپورین‌ها می‌شوند. یکی از گزینه‌های درمانی کنونی استفاده از کرباپنم‌ها است. با این حال شیوع نسبتاً بالا و حضور همزمان ژن‌های AmpC در بیماران سرپایی، یک نگرانی بزرگ و بیانگر این واقعیت است که این ایزوله‌ها در جامعه در حال شیوع هستند.