|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای نوربخش
فرانک صفدری ده چشمه، تهمینه صالحیان، مهدی صفری، نسرین اکبری، فاطمه دریس، محبوبه نوربخشیان، دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1391 )
چکیده
زمینه و هدف : اعمال جراحی شکمی و از جمله جراحیهای ژنیکولوژیک در بیماران سبب اختلال در حرکات معدی رودهای میشود. تغذیه زودرس و حرکت بیمار از مداخلات غیردارویی هستند که ممکن است در برگشت حرکات روده مفید واقع گردند. شروع زودرس تغذیه پس از سزارین هنوز بهطور روتین در بیمارستانها اجرا نمیشود. این مطالعه به منظور تعیین اثر مایع درمانی خوراکی زودرس بر بازگشت عملکرد روده و رضایتمندی زنان نخستزا پس از عمل سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی انجام شد. روش بررسی : این کار آزمایی بالینی روی 120 زن نخستزا پس از سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی در بیمارستان هاجر شهرکرد طی ششماه اول سال 1387 انجام شد. زنان به صورت تصادفی در دو گروه 60 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله تغذیه زودرس با مایعات شفاف 4 ساعت بعد از عمل، بدون در نظر گرفتن صدای روده و تغذیه جامد پس از سمع صدای روده انجام شد. تغذیه گروه کنترل 12 ساعت بعد از عمل با مایعات آغاز و در صورت تحمل، رژیم نرم و در وعده بعدی غذای معمولی دریافت نمودند. برگشت حرکات روده، زمان شروع حرکت بیمار، رضایتمندی و ترخیص از بیمارستان و عوارض در دو گروه با هم مقایسه گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-15 و آزمونهای آماری کایاسکوئر، تی تست، آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها : میانگین فاصله زمانی سمع صدای روده (1.38±9.5 ساعت در برابر 2.5±12.5)، دفع گاز (3.61±15.7 در برابر 4.1±22.4 ساعت)، زمان احساس حرکات روده (1.99±10.8 در برابر 3.4±15.7 ساعت) و دفع مدفوع (3.65±18.9 در برابر 4.8±23.4 ساعت) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به صورت معنیداری کوتاهتر بود (P<0.05). راهرفتن و پایین آمدن از تخت در گروه مداخله (14.1 ساعت) زودتر از گروه کنترل (18.8ساعت) بود (P<0.05). رضایتمندی گروه مداخله به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). نتیجهگیری : نتایج این مطالعه نشان داد که تغذیه زودرس مایعات بعد از عمل سزارین انتخابی در مقایسه با روش معمول با برگشت سریعتر حرکات رودهای، تحرک سریعتر فرد و افزایش رضایتمندی همراه است.
مریم نادری مزجین، پژواک خاکی، فاطمه نوربخش، دوره 20، شماره 2 - ( تابستان 1397 )
چکیده
زمینه و هدف : سالمونلا به عنوان یک پاتوژن منتقله از غذا در سراسر جهان شناخته شده است. محصولات مرغ بهطور گسترده به عنوان مخزن قابل توجهی برای سالمونلا محسوب میشوند. این مطالعه به منظور تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی سالمونلا انتریکا، مولد بتالاکتامازهای وسیعالطیف (Extended Spectrum Beta Lactamases: ESBL) در طیور انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی 70 سروتیپ سالمونلا انتریکا از جوجههای گوشتی جمعآوری شد. حساسیت آنتیبیوتیکی تمامی جدایههای سالمونلا با روش استاندارد انتشار دیسک کربی- بائر ارزیابی و 29 آنتیبیوتیک در این مطالعه استفاده شد. کلبسیلا پنومونیه (ATCC 700603) به عنوان گونههای کنترل کیفیت استفاده گردید. تعیین سالمونلاهای مولد ESBLs توسط دو روش فنوتیپی و ژنوتیپی انجام شد.
یافتهها : سروتیپهای سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا انتریتیدیس، شایعترین سروتیپها تعیین شدند. همه سروتیپها به جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، ایمیپنم و انروفلوکساسین حساس بودند. بیشترین مقامت نسبت به آنتیبیوتیکهای سفالوکسین (96درصد)، سفازولین (96درصد)، سفالوتین (65درصد) مشاهده شد. مقاومت چنددارویی در 59 جدایه (84 درصد) یافت شد. 47 جدایه (67 درصد) مولد ESBL بودند. با انجام PCR ، 17 جدایه (33.33%) حاوی ژن balaCMY2 بودند.
نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که مقاومت آنتی بیوتیکی در مقابل سالمونلا انتریکا به خاطر تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف در طیور بسیار زیاد است.
|
|
|
|
|
|