زمینه و هدف: راه رفتن یک الگوی حرکتی بنیادین است که تحت تاثیر ساختارهای مختلفی قرار دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرینات روی شن بر طیف فرکانس نیروی عکس‌العمل زمین در افراد دارای ترمیم رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت هنگام راه‌رفتن انجام شد.

روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی 28 دانشجوی پسر دارای پای پرونیت و آسیب ACL با دامنه سنی 25-22 سال در دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه 14 نفری کنترل و تمرینات روی شن قرار گرفتند. متغیرهای نیروی عکس‌العمل زمین در پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از دستگاه صفحه نیرو اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: تعداد هارمونی ضروری در مؤلفه گشتاور آزاد در پس‌آزمون گروه کنترل (16.48±4.14)  در مقایسه با پیش‌آزمون (19.11±2.15) 15.95% کاهش یافت (P<0.05). تعداد هارمونی ضروری در راستای داخلی-خارجی نیروی عکس‌العمل زمین در پس‌آزمون گروه تمرین (15.59±3.92) در مقایسه با پیش‌آزمون (19.23±2.66) 23.34% کاهش یافت (P<0.05). همچنین تعداد هارمونی ضروری در راستای قدامی-خلفی نیروی عکس‌العمل زمین در پس‌آزمون گروه تمرین (21.61±2.55) در مقایسه با پیش‌آزمون (14.47±4.11) 33.04% درصد افزایش یافت (P<0.05).

نتیجه‌گیری: تمرین بر روی شن توانست مکانیک راه‌رفتن افراد دارای ترمیم رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت را بهبود دهد.