تلفن همراه :
طبق تحقیقات سازمان های اطلاعاتی کشور های مختلف ثابت گردیده است که تلفن های همراه ساخته شده توسط کارخانه های مختلف دارای یک حافظهی مخفی با ظرفیت بالا جهت ضبط مکالمات و یک وسیله ای شبیه سیم کارت به صورت مخفی جهت ارائه اطلاعات گوشی مورد نظر به کشور های سازنده در مواقع خاص است و تلفن های همراه دارای نوعی باطری بسیار ریز با عمر دست کم 50 ساله است که در مواقع حساس و مورد نیاز برای کشور ها و سیستم های اطلاعاتی ناظر بر ساخت این گوشی ها اطلاعات ارسال خواهد نمود.
شاهد مثال این قضیه نیز زمانی است که به هر دلیل گوشی خود را گم کرده و از مخابرات تقاضای یافتنش را داشته باشید، که با رعایت جمیع شرایط، گوشی شما در صورت خاموش بودن نیز پیدا خواهد شد.
راه های امنیتی جهت کنترل و کم کردن خطرات احتمالی سوء استفاده از گوشی تلفن همراه:
1) از همه کد ها و رمز ها و قفل ها استفاده گردد.
2) از شماره گیری سریع استفاده نشود.
3) توصیه می شود از تلفن هایی با حافظهی کمتر استفاده گردد (مثلاً گوشی های ساده و ارزان قیمت)
4) در هیچ موقع با دکمه و مربع بازی نکنید. چرا که کنجکاوی مخاطب (سازمان های اشاره شده در بالا) را در این،که احتمال ورود صاحب تلفن همراه به رمز یا کدی که جنبه سری و اطلاعتی دارد را جلب خواهد نمود.
5) هر از چندگاهی سیم کارت از گوشی جدا گردد و با یک فاصله زمانی مجدداً استفاده گردد.
6) بهتر است شماره های مهم و حساس را در گوشی موبایل ذخیره نکنید و سایر شماره ها را به اسامی که خودتان متوجه می شوید ذخیره کنید. دست کم از اسامی به جای نام فامیلی استفاده کنید.
7) سعی کنید تلفن همراهتان را به کسی جهت تماس قرض ندهید، در صورت الزام به این کار، خودتان شماره گیری نمائید. (چرا که ممکن است طرف کدی را وارد نموده که حساسیت بر روی شما در خصوص کنترل و مکانیابی شما افزایش یابد.)
8) از گوشی های هدیه شده استفاده نکنید و قبل از هر کاری اقدام به تعویض آن نمائید.
9) بعد از گذشت مدت زمانی مشخص گوشی خود را تعویض نمائید.
10) همچنین از لحاظ پزشکی توصیه می شود در هنگام صحبت از گوش چپ استفاده نمائید و سعی نمائید گوشی رو به صورت عمودی گرفته تا خطرات کمتری شما را تهدید نماید.
تماس تلفنی با اشخاص و گرفتن مستقیم اطلاعات از آنها
در این روش از تخلیهی تلفنی، ابتدا پازلی تشکیل می گردد که گاهی برای تکمیل این پازل سال ها زمان صرف می شود. این پازل شامل موارد ذیل می گردد.
1) موضوع
2) تشکیل گروه کار های مختلف (مانند بررسی افراد مختلفی که ارزش سرمایه گذاری جهت تخلیه تلفنی را دارند)
3) تشکیل پازل و بررسی روند تکمیل پازل
4) طرح سئوالات مختلف جهت پرسیدن از افرادی که مد نظر قرار می گیرند
5) رجوع به بایگانی دقیق شان، در خصوص موضوع و سابقهی افراد
6) جمع آوری اطلاعات آشکار در خصوص موضوعی که از طریق رسانههای جمعی و نوشتاری در اختیار عموم جامعه قرار می گیرد.
7) هدف قرار دادن مرکز اصلی اداری و ساختمانی و تشکیلاتی موضوع
8) بررسی اطلاعات موازی شامل اطلاعات اولیه و مقدماتی راجع به افراد هدف، اطلاعات اولیه و مقدماتی راجع به موضوع و نوع درگیری فرد هدف با موضوع، پیدا کردن روش های اعتماد سازی، پیدا کردن سرنخ.
9) استفاده از روانشناسی ارتباطات جهت اخذ اطلاعات.
10) بررسی شخصیت افراد – مانند ترسو بودن یا نوع زبان و لهجه طرف و. ..
11) نحوهی ورود به بحث
12) نوع پوشش ( با عناوین مختلف و مراجع مهم کشوری) مثل نهاد ریاست جمهوری، قوه قضائیه، ادارهی اطلاعات، دیوان محاسبات و. ...
به عنوان مثال گاهی جهت رسیدن به شماره موبایل یک رئیس دستگاه اجرایی، ابتدا کارمندان آن دستگاه و خانواده رئیس را بررسی می کنند و مواردی اتفاق افتاده که شماره موبایل رئیس یک دستگاه اجرایی را از همسر راننده آن رئیس به بهانههای مختلف و با استفاده از ساده لوحیاش گرفتهاند. مواردی مانند نیاز به تماس فوری با همسر شما که موبایلش در دسترس نیست و نیاز به شماره موبایل رییسش داریم و. ..
راه های مبارزه با تخلیه تلفنی و تلفن های مشکوک
1) کم کردن صحبت با تلفن.
2) هنگام استفاده از تلفن به این موضوع بیندیشیم که نفر سومی در حال شنیدن مکالمه می باشد.
3) تاکسی را نشناختیم و اطمینان حاصل ننمودیم به هیچ سئوالی پاسخ ندهیم.
4) هیچ گونه مسائل و اطلاعات طبقه بندی شده را به صورت تلفنی بازگو ننمائیم.
5) حتی الامکان از پاسخ گویی تلفن به وسیله کودکان جلوگیری نمائیم.
6) آموزشهای لازم به کودکان و اعضای خانواده داده شود، که به هیچ عنوان شماره تلفن یا آدرسی را به هنگام صحبت با تلفن بازگو ننمایند.
به هر حال تخلیهی تلفنی روشی است نه چندان نوین، که کاربرد بسیاری در خصوص مسائل امنیتی و اطلاعاتی کشور دارد و ممکن است گاهی اوقات هر یک از ما نیز جزئی از پازل تهیه شده دشمنان، جهت دریافت اطلاعات باشیم.