|
|
|
|
|
 |
مشاهده پایان‌نامه |
 |
|
|
|
| شناسه پایان‌نامه |
uni61ths492 |
| كد سه حرفی دانشگاه یا سازمان مجری اصلی |
61 |
| نام دانشگاه یا سازمان مجری اصلی |
دانشگاه علوم پزشكي گلستان |
| عنوان انگلیسی |
|
| عنوان فارسی |
بررسي شيوع علائم باليني سندرم پيش از قاعدگي و سندرم ملال پيش از قاعدگي در دانشجويان دختر رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان در سال 1389 |
| سال تحصیلی |
1388-89 |
| تاریخ آغاز |
1388 |
| تاریخ پایان |
1389 |
| شماره بازیابی دانشگاه یا مركز |
uni61ths492 |
| شماره بازیابی irandoc |
|
| زبان |
|
| رشته تحصیلی |
دكتراي حرفه اي |
| مقطع تحصیلی |
|
| تعداد صفحات |
54 |
| مشخصات ظاهری |
|
| مندرجات |
|
| نشانی وب |
|
| بودجه تخصیصی (ریال) |
|
| موضوع اصلی |
|
| رعایت سرعنوان‌های موضوعی پزشکی |
|
| چکیده پایان‌نامه به انگلیسی |
مقدمه : ارتباط بين عملكردهاي توليد مثلي زن ها و اختلالات خلفي براي قرن ها به عنوان يك اصل پذيرفته شده است.(premenstrual syndrome) يا به اختصار PMS عبارتست از مجموعه اي از تغييرات پريشان كننده فيزيكي ، سايكولوژيك يا رفتاري كه در طي فاز لوتئال هر سيكل ماهانه عود مي كند و اگر منجر به اختلال در فعاليتهاي خانوادگي ، اجتماعي يا كاري شود، سندرم ملال پيش از قاعدگي ناميده مي شود (premenstrual dysphoric disorder) يا به اختصار PMDD,PMS و رنج سني آن اكثرا جوانان هستند و اثراتي كه بر فعاليتها و رفتارهاي خانوادگي، تحصيلي و شغلي فرد مي گذارد ، بر آن شديم تا مطالعه اي در مورد شيوع علائم باليني PMDD,PMS در دانشجويان دختر رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان داشته باشيم. مواد و روشها : اين مطالعه ، از نوع مقطعي با رويكرد توصيفي - تحليل مي باشد. جمعيت مورد مطالعه دانشجويان دختر مشغول به تحصيل رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان مي باشند. پرسشنامه اي كه جهت جمع آوري اطلاعات تنظيم گرديده ، بر اساس كرايترياي DSM-IV-TR براي تشخيص PMDD و كرايترياي ACOG براي تشخيص PMS طراحي شده است. نتايج به صورت جدول و محاسبه پارامترهاي مركزي و پراكندگي توصيف و با استفاده از آزمون هاي كاي-دو و t ، تجزيه و تحليل شده است. يافته ها : از 162 دانشجوي دختر رشته پزشكي ، 93 نفر PMSداشتند(57/4%) و 37 نفرPMDD داشتند(22/8%) . شايعترين علامت جسمي در مطالعه ما احساس نفخ و افزايش وزن بود(45/7%) و كمترين ميزان شيوع مربوط به احساس خفگي و تنگي نفس بود(8%). شايعترين علامت خلقي در مطالعه ما احساس كاهش انرژي و خستگي پذيري سريع بود و كمترين شيوع در بين علائم خلقي مربوط به كاهش خواب شديد بود. نتيجه گيري : بين سن و ابتلا به PMDD رابطه معنادار وجود داشت. به اين صورت كه با افزايش سن احتمال ابتلا به PMDD بالاتر ميرود. بين سن و ابتلا به PMS ارتباطي وجود نداشت. بين سن منارك و ابتلا به PMDD ارتباط معنادار وجود داشت. به اين معني كه هرچه منرك در سن بالاتري رخ دهد احتمال وجود PMDD افزايش مي يابد. ارتباطي بين سن منارك و شيوع PMS وجود ندارد. ارتباطي بين وضعيت تاهل و PMDD,PMS وجود ندارد. بالاترين درصد ابتلا به PMDD در گروه كارورزان ديده شد(38/5%)وكمترين درصد ابتلا به گروه علوم پايه بود(16/1%). اما ارتباط معناداري بين مقطع تحصيلي و شيوع PMDD,PMSديده نشد. بين الگوي قاعدگي و ابتلا به PMDDپ,PMS ارتباطي وجود ندارد. |
| چکیده پایان‌نامه به فارسی |
|
| واژه‌های کلیدی به انگلیسی |
|
| واژه‌های کلیدی به فارسی |
واژگان كليدي : سندرم پيش از قاعدگي ، سندرم ملال پيش از قاعدگي ، دانشجويان دختر ، علائم باليني . |
| پدیدآورنده |
زينب اصغري |
| استاد راهنما |
دكتر سپيده بخشنده نصرت |
| استاد مشاور |
دكتر محمد صالحي، هادي سالاري، |
| استاد(ان) داور |
|
| چکیده بازنگری شده به انگلیسی |
|
| چکیده بازنگری شده به فارسی |
|
| واژه‌های کلیدی بازنگری شده به انگلیسی |
|
| واژه‌های کلیدی بازنگری شده به فارسی |
|
| سایر توضیحات به فارسی |
|
| سایر توضیحات به انگلیسی |
|
| دفعات مشاهده |
585 بار |
|
برگشت به فهرست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
