مقدمه:   در بین نهاد های اجتماعی کشورماَ، مدرسه از مهمترین نهادهای سازمان یافته رسمی است که باید با فراهم نمودن محیطی سالم وبهداشتی به جسم وروان کودکان جامعه امکان شکوفایی بدهد وآنانرا نسبت به دیگر اشخاص ،خانواده و اجتماع مسئول سازد وازآنان مادرانی شایسته وپدرانی لایق،زنان ومردانی سالم وکارآمدومفیدبه حال اجتماع بارآورد.بدیهی است از نظراقتصادی نیز بهره دهی مطلوب وسرمایه گذاری دراین امر چه ازنظر مادی وچه از نظرنیروی انسانی جز با تاُمین سلامت دانش آموزان میسر نمیشود.تحقق این هدف مستلزم برنامه ریزی صحیح ومستمری است که در گذراز دوران تحصیل درمقاطع مختلف به دانش اموزان امکان را بدهد که حالات،رفتار و روش خود رادرمسائل مربوط به سلامتی و بهداشت اصلاح نمایند وبه تدریج عادات صحیح بهداشتی وسازنده را جایگزین آنها سازند.   مراقبت از دانش آموزان از جهات مختلف بهداشتی از عوارض اجتماعی ناشی از مسائل گوناگون و آسیب پذیری آنان پیشگیری میکند.اکثریت جمعیت (4/1جمعیت کل) ونقش حرکت وجامعه سازی وسهولت عرضه خدمات به این قشر به اهمیت توجه به آنان می افزاید. بهداشت مدارس یکی ازشاخه های مهم بهداشت جامعه است. بنابرنظریه های جدیدخدمات بهداشت مدارس، ازجمله امکانات توانمندومقرون به صرفه برای ارتقا سلامت جامعه وارتقاء سلامت نسلهای آینده می باشد.سابقه ارایه خدمات بهداشتی درمدارس به سال 1314 شمسی یعنی به 70 سال قبل برمی گرددکه بامعاینات پزشکی کودکان شروع وامروزه به مفهوم گسترده شامل مراقبتهای جسمی روانی اجتماعی ورفاه تعمیم یافته است.