زمینه و هدف : پروبیوتیک‌ها ارگانیسم‌های مفیدی هستند که اثرات درمانی خود را با جایگزین کردن فلور میکروبی ایفا می‌کنند. اشریشیاکلی، شیگلا و سالمونلا انتریکا شایع‌ترین ارگانیسم‌های عامل عفونت‌های روده‌ای هستند که در نوزادان و کودکان در سراسر دنیا منجر به مرگ و میر می‌شوند. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس روتری علیه باکتری‌های انتروپاتوژن به دو روش آزمایشگاهی و مدل حیوانی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی اثر درمانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ATCC 4356 و لاکتو باسیلوس روتری ATCC 23272 روی باکتری‌های شیگلا سونئی ATCC 9290، اشریشیا کلی ATCC 25922 و سالمونلا انتریکا BAA-708 به دو روش in vitro (چاهک آگار) و in vivo (موش BALB/c) انجام شد. همچنین اثر این باکتری‌ها روی بهبود وزن و طول عمر در موش‌ها تعیین گردید. یافته‌ها : ارزیابی in vitro و in vivo نشان داد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس روتری دارای اثر پیشگیری کننده بر باکتری‌های بیماری‌زای روده‌ای هستند. در مدل حیوانی نیز استفاده از پروبیوتیک‌ها باعث افزایش بقا و وزن و کاهش میزان کلونیزاسیون پاتوژن‌ها گردید (P<0.05). نتیجه‌گیری : مصرف لاکتوباسیلوس روتری و اسیدوفیلوس دارای اثر ضدمیکروبی بوده و می‌توان از آنها در پیشگیری و درمان بیماری‌های گوارشی استفاده نمود.

زمینه و هدف : درمان عفونت زخم به‌ویژه در موارد مزمن و پلی‌باکتریال هزینه‌های سنگینی را به دنبال دارد. این مطالعه به منظور تعیین شیوع عفونت پلی باکتریال و حساسیت ضدمیکروبی نمونه‌های عفونت زخم در بخش‌های مختلف بیمارستان بقیه الله (عج) تهران انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی از 336 بیمار بستری در بخش‌های مختلف بیمارستان بقیه الله (عج) تهران که دارای زخم عفونی بودند؛ نمونه‌گیری و کشت انجام شد. تعیین هویت براساس تست‌های بیوشیمیایی شامل تست اکسیداز، TSI، IMVIC، لیزین دکربوکسیلاز، فنیل آلانین دآمیناز، تولید H2S، اوره، حرکت، کاتالاز، کوآگولاز، تخمیر مانیتول، حساسیت به اپتوچین، حساسیت به باسیتراسین و کوتریموکسازول، رشد در محیط بایل اسکولین و تولید DNase انجام گردید. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها با استفاده از آنتی‌بیوگرام به روش انتشار دیسک به‌طور انتخابی در مورد 14 آنتی‌بیوتیک درمانی مهم تعیین شد. یافته‌ها : 294 نمونه از نظر وجود عامل پاتوژن باکتریال مثبت بود و از این تعداد، 364 ایزوله با 11 نوع باکتری مختلف حاصل شد. براساس نتایج کشت، از 294 نمونه مثبت، 245 نمونه منوباکتریال و 54 نمونه پلی‌باکتریال با انواع دو باکتریایی (45 نمونه)، سه باکتریایی (7 نمونه) و چهار باکتریایی (دو نمونه) به‌دست آمد. استافیلوکوک اورئوس، انتروکوک و اشریشیاکلی به ترتیب با مقادیر 29.7% و 15.6% و 15.6% دارای بیشترین فراوانی بودند. شایع‌ترین الگوی عفونت‌های دوباکتریایی استافیلوکوک اورئوس- انتروکوک (33%) و بیشترین بخش عفونت‌های پلی‌باکتریال با دخالت باسیل‌های گرم منفی در بخش جراحی (32.5%) ایجاد شده بود. نتایج آنتی بیوگرام نشان‌دهنده میزان بالای مقاومت آنتی‌بیوتیکی در ایزوله‌ها بود. موثرترین آنتی‌بیوتیک علیه باکتری‌های گرم منفی ایمی‌پنم و آمیکاسین و علیه باکتری‌های گرم مثبت ونکومایسین تعیین شد. همچنین 71 درصد ایزوله‌های استافیلوکوک اورئوس به اگزاسیلین مقاوم بودند. نتیجه‌گیری : تنوع عوامل باکتریایی این مطالعه مشابه با مطالعات خارجی بود. اکثر موارد عفونت زخم پلی‌باکتریال توسط پاتوژن‌های شایع بیمارستانی ایجاد شده و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی بالای آنها بسیار هشداردهنده است.

زمینه و هدف : فرآورده‌های پروبیوتیکی حاوی باکتری‌های مفیدی هستند که اثرات مفیدی در سلامتی مصرف کننده برجای می‌گذارند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها در حضور پری‌بیوتیک‌ها علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز انجام شد.

روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی پروبیوتیک‌های لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس رامنوسوس در حالت ترکیب با پری‌بیوتیک‌های رافینوز، لاکتولوز، اینولین و تری‌هالوز (به میزان یک درصد) در محیط MRS براث به مدت 24ساعت در دمای 30 درجه سانتی‌گراد در شرایط بیهوازی کشت داده شدند. سپس با روش چاهک پلیت اثر ضدمیکروبی مایع شناور آنها روی دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز ارزیابی شد.

یافته‌ها : پروبیوتیک‌ها در حضور پری‌بیوتیک‌ها اثر ضدمیکروبی بالاتری نسبت به حالت بدون افزودن پری‌بیوتیک نشان دادند (P<0.05). این یافته در رابطه با اثر ضدمیکروبی لاکتوباسیلوس کازئی به همراه رافینوز یک درصد علیه لیستریا منوسایتوجنز بسیار مشهود بود. به طوری که در حالت بدون حضور پری‌بیوتیک قطر هاله عدم رشد 11.75 میلی‌متر و در حضور رافینوز یک درصد به حد 14.66 میلی‌متر رسید.

نتیجه‌گیری : اثر ضدمیکروبی پروبیوتیک‌ها در حضور پری‌بیوتیک‌ها نسبت به حضور پروبیوتیک به تنهایی علیه استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا منوسایتوجنز بیشتر بود.

زمینه و هدف : هیپریسین به عنوان ماده اصلی در گونه‌های مختلف گیاه هیپریکوم دارای خاصیت ضدمیکروبی، ضدویروسی، مهارکنندگی غیراختصاصی کیناز و مهارکنندگی آنزیم دوپامین بتا هیدروکسیلاز است. این مطالعه به منظور مقایسه میزان هیپریسین و اثر ضدمیکروبی، آنتی‌اکسیدانی و سمیت سلولی گیاه گل راعی (Hypericum perforatum L.) جمع‌آوری شده از مناطق مختلف جغرافیایی ایران شامل سه استان قم، گلستان و کردستان انجام شد.

روش بررسی : در این مطالعه توصیفی میزان محتوی هیپریسین عصاره متانولی از اندام‌های هوایی گیاه گل راعی با روش UV-Vis تعیین شد. فعالیت ضداکسیدانی عصاره‌ها از طریق اندازه‌گیری فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH و مهار پراکسیداسیون لیپید مشخص گردید. فعالیت سمیت سلولی از طریق آزمون تعیین میزان مرگ و میر میگوی آب شور مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی با بررسی قطر هاله عدم رشد در آزمون دیسک دیفیوژن و تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی بررسی شد.

یافته‌ها : میزان هیپریسین موجود در نمونه‌های قم، گلستان و کردستان به ترتیب ppm 673، ppm 1223 و ppm 1568 تعیین شد. میزان فعالیت ضداکسیدانی و سمیت سلولی در نمونه‌های کردستان بیشتر از نمونه‌های قم و گلستان بود. در بررسی خواص ضدمیکروبی، از نظر تعداد میکروارگانیسم‌های حساس به عصاره، روند کلی قم کمتر از کردستان و نیز قم و کردستان کمتر از گلستان مشاهده شد. با این وجود در مورد دو سویه از جنس استافیلوکوکوس، عصاره گیاه کردستان با هاله‌ای برابر با 19 و 17 میلی‌متر به ترتیب برای استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیس و میزان حداقل غلظت مهارکنندگی برابر با 250µg/mL برای هر دو سویه نام برده فعالیت بیشتری از خود نشان داد.

نتیجه‌گیری : غنای هیپریسین در نمونه گیاهی گیاه منطقه سردسیر کردستان بیشتر بود. فعالیت ضدمیکروبی، ضداکسیدانی و سمیت سلولی در عصاره‌های مورد مطالعه قابل توجه بوده و روند تغییرات این فعالیت‌ها با روند تفاوت میزان هیپریسین در آنها هماهنگ است.

زمینه و هدف: عفونت‌های بیمارستانی چالش بزرگ سیستم بهداشتی و درمانی است و به‌عنوان یکی از عوامل مخاطره‌انگیز در بیماران بستری شناخته شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدمیکروبی لباس‌های نانوذرات نقره کارکنان پرستار بر باکتری‌های گرم مثبت انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی روی روپوش 200 پرستار در دو بیمارستان شهرستان سیرجان در استان کرمان انجام شد. ابتدا فعالیت ضدمیکروبی پارچه‌های نانوذرات نقره روی باکتری استافیلوکوک اورئوس با بررسی OD (برابر 0.325) محیط کشت تایید گردید. نمونه‌گیری از روپوش پرستاران در هر بخش در دو حالت قبل و بعد از استفاده از روپوش‌های نانوذرات نقره با استفاده از سواب استریل مرطوب به‌عمل آمد. نمونه‌های حاصله کشت داده شدند و کلنی‌های تشکیل شده بررسی شدند. از تست بیوشیمیایی برای شناسایی باکتری‌های جدا شده استفاده گردید.

یافته‌ها: بیشترین نوع پاتوژن گرم مثبت جدا شده از روپوش‌های معمولی مربوط به استافیلوکوک اپیدرمیس (43درصد) و کمترین نوع پاتوژن جدا شده مربوط به استرپتوکوک (یک درصد) بود. بعد از استفاده از روپوش‌های نانوذرات نقره میزان بار میکروبی لباس‌ها به صفر رسید.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد باکتری‌های گرم مثبت روپوش کارکنان پرستار بعد از تماس با نانوذرات نقره از بین می‌روند.