[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: معرفي مجله :: آخرين شماره :: آرشيو مقالات :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
آرشیو مقالات::
در باره نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌نامه‌ها::
هیئت تحریریه::
اعضای اجرایی::
ثبت نام::
راهنمای نگارش مقاله::
ارسال مقاله::
فرم تعهدنامه::
راهنما کار با وب سایت::
برای داوران::
پرسش‌های متداول::
فرایند ارزیابی و انتشار مقاله::
در باره کارآزمایی بالینی::
اخلاق در نشر::
در باره تخلفات پژوهشی::
رضایت‌آگاهانه‌شرکت‌درمطالعه::
لینکهای مفید::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
Google Scholar

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations66632975
h-index3117
i10-index20572

سال ۱۴۰۳ مبارک

:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
4 نتیجه برای پیران حمل آبادی

میلاد پیران حمل آبادی، امیرعلی جعفرنژادگرو،
دوره 24، شماره 1 - ( بهار 1401 )
چکیده

زمینه و هدف: کمر درد یک بیماری ارتوپدی شایع است که تا حدود 80 درصد از جمعیت جامعه را در برخی از مراحل زندگی درگیر می‌کند. یکی از ابزارهای مورد استفاده برای کاهش درد بریس است. ارتباط بین استفاده از بریس و پارامترهای راه رفتن در افراد مبتلا به کمردرد به خوبی شناخته نشده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دو بریس ساده و سنسوردار توراکولامبوساکرال بر سینتیک راه رفتن بیماران مبتلا به کمردرد انجام شد.


روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی روی 15 زن و مرد مبتلا به کمردرد در آزمایشگاه بیومکانیک مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی طی تابستان 1399 انجام شد. هر یک از شرکت کنندگان راه رفتن در سه شرایط بدون بریس، با بریس سنسوردار و با بریس ساده را انجام دادند. نیروهای واکنش زمینی حین راه رفتن توسط دستگاه صفحه نیرو ثبت و مقایسه شدند.


یافته‌ها: میانگین سرعت راه رفتن در هنگام استفاده از سه حالت بدون بریس، بریس ساده و بریس سنسور دار تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. همچنین بریس‌های ساده و دارای سنسور بر دامنه‌های نیروی عکس العمل زمین، زمان اوج گیری و مقادیر گشتاور آزاد اثر قابل توجهی نداشتند.


نتیجه‌گیری: بریس‌های ساده و سنسوردار توراکولومبوساکرال بر روی سینتیک راه رفتن بیماران مبتلا به کمردرد فاقد اثرند.


امیرعلی جعفرنژادگرو، میلاد پیران حمل آبادی،
دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
چکیده

زمینه و هدف: استفاده از بریس کمری بر روی کینماتیک و کینتیک اثرگذار است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دو نوع بریس ساده و سنسوردار توراکولومبوساکرال بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب در مردان مبتلا به کایفوز در هنگام دویدن انجام شد.


روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی روی 15 مرد مبتلا به کایفوز انجام شد. آزمودنی‌ها تکلیف دویدن را در سه شرایط بدون بریس، بریس ساده و بریس دارای سنسور انجام دادند. یک سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله بیسیم برای ثبت فعالیت عضلات ناحیه کمر و اندام تحتانی طی دویدن استفاده شد.


یافته‌ها: در فازهای پاسخ بارگیری، میانه اتکا و نوسان تفاوت آماری معنی‌داری بین شرایط مختلف وجود نداشت؛ ولی در فاز هل دادن میانه فرکانس عضله دوقلو در حالت استفاده از بریس ساده نسبت به حالت بدون بریس بزرگتر بود (P<0.05). همچنین میانه فرکانس عضله نیمه وتری در حالت استفاده از بریس سنسوردار نسبت به حالت بریس ساده به طور معنی‌داری بالاتر بودند (P<0.05).


نتیجه‌گیری: به طور کلی استفاده از بریس و به ویژه بریس سنسوردار، سبب بهبود  فعالیت عضلات در مردان مبتلا به کایفوز می‌شود.



میلاد پیران حمل آبادی، امیرعلی جعفرنژادگرو،
دوره 24، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
چکیده

زمینه و هدف: یکی از راه‌های اصلاح ناهنجاری کایفوز استفاده از بریس‌ها است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دو نوع بریس ساده و سنسوردار توراکولومبوساکرال بر مؤلفه‌های نیروی واکنش زمین در مردان مبتلا به کایفوز هنگام راه رفتن انجام شد.


روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی 15 مرد مبتلا به کایفوز سینه‌ای سه مرتبه تکلیف راه رفتن روی صفحه نیرو را در سه شرایط بدون بریس، بریس ساده و بریس دارای سنسور انجام دادند. داده‌های نیروی عکس‌العمل زمین از طریق دستگاه نیروسنج برتک جمع‌آوری شد.


یافته‌ها: بین شرایط با و بدون استفاده از بریس در مقدار نیروها، اوج نیروها، گشتاور آزاد و نرخ بارگذاری در هنگام راه‌رفتن تفاوت آماری معنی‌داری یافت نشد.


نتیجه‌گیری: تفاوتی در کینتیک راه‌رفتن در حالت‌های با و بدون بریس در مردان مبتلا به کایفوز وجود نداشت.


میلاد پیران حمل آبادی، امیرعلی جعفرنژادگرو،
دوره 25، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
چکیده

زمینه و هدف: استفاده از ارتزهای کمری مکانیک دویدن را تغییر می‌دهد. یکی از عوامل بیومکانیکی مهم در توانبخشی و پیشگیری از آسیب، انقباضات همزمان مفاصل زانو و مچ پا است. این مطالعه به منظور تعیین اثر دو نوع بریس تراکولامبوساکرال بر مقادیر هم‌انقباض مفاصل مچ پا و زانو در مردان مبتلا به کایفوز در حین دویدن انجام شد.


روش بررسی: این مطالعه شبه‌تجربی روی 15 مرد 25-18 ساله مبتلا به کایفوز بزرگتر از 40 درجه در آزمایشگاه بیومکانیک مرکز سلامت و تندرستی دانشگاه محقق اردبیلی طی تابستان 1399انجام شد. هریک از شرکت‌کنندگان به طور تصادفی سه تست دویدن را در هر یک از سه حالت بدون بریس، با بریس دارای سنسور و با بریس ساده انجام دادند. این آزمایش شامل داده‌های الکترومیوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی بود که انقباض عضلات زانو و مچ پا را در پای راست هنگام دویدن با سرعت ثابت ثبت نمود.


یافته‌ها: مقادیر هم‌انقباض عمومی مفصل زانو در حالت بریس سنسوردار نسبت به حالت بدون بریس حدود 6 درصد طی فاز پاسخ بارگذاری کاهش یافت (P<0.05). هنگام استفاده از بریس ساده نسبت به حالت بدون بریس مقادیر هم‌انقباض جهت‌دار مچ پا در فاز هل دادن حدود 38 درصد کاهش یافت (P<0.05). هم‌انقباضی جهت‌دار عضلات پهن داخلی و پهن خارجی در حالت استفاده از بریس سنسوردار نسبت به حالت بدون بریس در فاز پاسخ بارگذاری حدود 49 درصد و در فاز میانه اتکا در حالت بدون بریس نسبت به بریس ساده حدود 47 درصد افزایش یافت (P<0.05).


نتیجه‌گیری: به دلیل افزایش هم انقباضی عمومی زانو در حین استفاده از بریس سنسوردار، استفاده از بریس ساده توصیه می‌شود.



صفحه 1 از 1     

مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان Journal of Gorgan University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.15 seconds with 32 queries by YEKTAWEB 4645