|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
2 نتیجه برای ندیمی
دکتر سیدمحمد علوی، دکتر محمد ندیمی، دکتر شهرام شکری، دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1389 )
چکیده
زمینه و هدف : تشخیص سل نهفته به روش آزمون جلدی توبرکولین (TST) با محدودیتهایی همراه است. اطلاعات کمی در مورد انجام آزمایشات سرولوژی برای تشخیص سل نهفته در افراد آلوده به ویروس نقص ایمنی (HIV) وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین شیوع سل نهفته در بیماران HIV مثبت و مقایسه تشخیصی سنجش آنتیبادی ضدآنتیژنهای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با آزمون جلدی توبرکولین انجام شد.
روش بررسی : در این مطالعه توصیفی 62 بیمار HIV مثبت به روش تصادفی از میان مراجعین یک مرکز ترک اعتیاد در اهواز تحت آزمون TST با ماده PPD 5واحدی و سنجش IgM علیه آنتیژنهای باسیل سل طی سال 1387 قرار گرفتند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-15 و آزمون آماری کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها : از میان 62 فرد مطالعه شده 34نفر (54.8%) ،TST مثبت داشتند؛ در حالی که فقط 6نفر (9.7%) تست IgM مثبت داشتند. سل نهفته در 37 نفر (59.7%) با یکی از دو روش فوق تشخیص داده شد. مطابقت کلی دو تست 45.2% بود که از نظر آماری معنیدار نبود. در افرادی که توسط یکی از دو تست مثبت شده بودند؛ فقط در 4.8% موارد هر دو تست مثبت بودند. عدم مطابقت در 54.8% موارد یافت شد. نتایج مثبت برای دو تست در افرادی که در دو گروه از نظر شمارش CD4 (بیشتر از 200 سلول و کمتر از 200 سلول) قرار داشتند؛ تفاوت آماری معنیداری نداشت.
نتیجهگیری : این مطالعه نشان داد که شیوع عفونت سل نهفته در بین معتادان تزریقی HIV مثبت در منطقه مورد مطالعه از سایر نقاط دنیا بیشتر است. آزمون جلدی توبرکولین تست مفیدی برای تشخیص سل نهفته در افراد HIV مثبت است و بر سنجش IgM علیه آنتیژنهای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ارجحیت دارد.
وکیل ندیمی، شهره تازیکی، فاطمه کلنگی، محمد مازندرانی، زهرا معماریانی، دوره 24، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: کبد اصلیترین ارگان دخیل در متابولیزاسیون انواع داروها و سموم است. یکی از عوارض محتمل در مصرف بیرویه گیاهان دارویی بروز آسیب کبدی است. گیاه خولنجان (Alpinia officinarum) دارای خواص بیولوژیک مختلفی از جمله اثرات آنتی هایپرلیپیدمیک، ضدالتهاب، ضد ویروس، ضد باکتری، ضد سرطان و آنتی اکسیدان است. این مطالعه به منظور تعیین سمیت کبدی عصاره آبی ریزوم گیاه خولنجان در موشهای صحرایی نر انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در 5 گروه 7 تایی شامل گروه کنترل و چهار گروه تجربی تقسیم شدند. عصاره آبی ریزوم گیاه خولنجان در دوزهای 100، 200، 400 و 800 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت 4 هفته گاواژ شد. پس از 28 روز نمونههای بافت کبد با ضخامت 5 میکرون تهیه و به روش رنگآمیزی H&E بررسی شدند. آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین ترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) با کیت شرکت پارس آزمون ارزیابی شدند.
یافتهها: سطح آنزیمهای کبدی AST، ALT و ALP در همه گروههای تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش آماری معنیداری یافت (P<0.05). آسیبهای بافتی در گروههای دریافت کننده عصاره آبی ریزوم گیاه خولنجان مشاهده شد و بیشترین آسیب کبدی شامل دژنره شدن گسترده هپاتوسیتها و نکروز هپاتوسیتهای کبدی در گروههای دریافت کننده دوزهای 400 و 800 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن مشاهده شد.
نتیجهگیری: مصرف عصاره آبی ریزوم گیاه خولنجان با دوز بیش از 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن میتواند سبب آسیب کبدی شود و در دوز 800 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن مرگآور است.
|
|
|
|
|
|