پای پرونیت به عنوان یکی از ناهنجاری‌های رایج پا می‌تواند بیومکانیک اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. استفاده از انواع ارتوزهای پا از جمله کفی و بریس در درمان این عارضه بسیار رایج است. نتایج موجود در رابطه با اثر ارتوزها بر درد و بیومکانیک مبتلایان به عارضه پرونیت پا متفاوت است. این مطالعه مروری در زمینه ارزیابی اثر ارتوزهای پا و کفش‌ها بر بیومکانیک اندام تحتانی و تعادل در افراد دارای پای پرونیت انجام شد. جستجوی مقالات به زبان فارسی و لاتین از ابتدای سال 2004 تا انتهای سال 2022 بود که در پایگاه های تخصصی PubMed ، WOS ، Scopus ، ISC و موتور جستجو Google Scholar انجام گرفت. به علاوه نوع مطالعات جستجو شده از نوع مقالات پژوهشی اصیل، مروری و کارآزمایی بالینی بودند. 52 مقاله مرتبط با استفاده از کلید ‌واژه‌های پای پرونیت، ارتوزهای پا، کفی طبی و کفش کنترل حرکتی انتخاب شدند و در نهایت 22 مقاله در ارتباط با اثر ارتوز و کفش بر عارضه پرونیت پا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های 6 مقاله نشان‌دهنده بهبود تعادل و به طور خاص تعادل پویا بودند. بررسی یافته‌های 2 مقاله حاکی از اثرات مثبت در بهبود درد پاشنه بودند. تعداد 8 مقاله نیز گزارش نمودند کاهش نیروهای وارده بر مفاصل، جذب شوک و در نتیجه جلوگیری از آسیب‌های دویدن مرتبط با پرونیشن و بهبود فعالیت عضلانی در هنگام استفاده از ارتوز رخ می‌دهد. به علاوه، 4 مقاله بهبود عملکرد ورزشی در ورزشکاران، کاهش نیروهای عکس العمل زمین و همچنین تغییر در فرکانس فعالیت عضلات را گزارش نمودند. در نهایت تعداد 2 مقاله نشان داد که کفش کنترل حرکتی مانع تشدید آسیب در نتیجه افزایش خستگی و به دنبال آن افزایش بارگذاری مکانیکی در حین دویدن می‌شود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ارتوزهای پا و کفش کنترل حرکتی می‌توانند اثرات مثبتی بر تعادل، بهبود فعالیت عضلات اندام تحتانی، کاهش پرونیشن پا و نیروهای وارده بر پا و مفاصل اندام تحتانی داشته باشند.

یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین مفاصل بدن انسان مفصل زانو است. ژنووالگوم (زانوی ضربدری) یکی از ناهنجاری‌های اندام تحتانی در صفحه فورنتال است که می‌تواند با تغییرات بیومکانیک اندام تحتانی همراه باشد. این مرور سیستماتیک به منظور ارزیابی اثر انواع تمرینات ورزشی اصلاحی و ابزارهای حمایتی در مبتلایان به زانوی ضربدری انجام شد. جستجوی مقالات از نوع پژوهشی اصیل، مروری و کارآزمایی بالینی به زبان فارسی و انگلیسی از پایگاه‌های استنادی WOS ، SID ، ISC ، Magiran ، Scopus ، PubMed و Google Scholar منتشر شده طی ژانویه 2008 تا ابتدای مارس 2023 انجام شد. تعداد 76 مقاله مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و در نهایت 22 مقاله در ارتباط با اثر انواع تمرینات ورزشی و ابزارهای حمایتی بر عارضه زانوی ضربدری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های یک مطالعه در ارتباط با اثر تمرینات هوازی با اثرگذاری بر شاخص توده بدنی و کاهش شدت ژنووالگوم بود. یافته‌های برخی از مطالعات در زمینه اثر مثبت انجام تمرینات مقاومتی و اصلاحی بر بهبود فعالیت الکتریکی عضلات و ثبات زانو بوده است. بررسی یافته‌های یک مطالعه نشان داد که استفاده از کفی طبی می‌تواند عاملی مهم برای افزایش حمایت از مفصل زانو هنگام فرود از پله‌ها باشد. یافته‌های شش مطالعه نشان‌دهنده اثر مثبت استفاده ارتز، گوه و بریس در مبتلایان زانوی ضربدری بودند. در حالی که تنها در یک مطالعه به اثر منفی استفاده از ابزارهای فوق به دلیل کاهش زاویه محدود کننده بریس مورد استفاده در مفصل زانو، افزایش نیروهای وارده و در نهایت افزایش آسیب اشاره شده است. در نهایت یافته‌های سه مطالعه با اثر مثبت استفاده از کنزیوتیپ در مبتلایان به عارضه زانو ضربدری مرتبط بودند. به‌نظر می‌رسد که انجام تمرینات ورزشی اصلاحی به ویژه تمرینات مقاومتی با تراباند و اصلاحی همراه با ابزارهای حمایتی همچون کفی برای حمایت قوس داخلی پا و کنزیوتیپ می‌تواند برای کاهش درجات والگوس زانو در مبتلایان به عارضه زانو ضربدری مفید واقع شود.