:: دوره 21، شماره 4 - ( زمستان 1398 ) ::
جلد 21 شماره 4 صفحات 78-74 برگشت به فهرست نسخه ها
فراوانی آسیب‌های ارگان‌های داخل توراکس به دنبال ترومای نافذ در بیماران بستری در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان (1395)
عبدالرضا فاضل1 ، رضا افغانی 2، محمد نادران3 ، طاهره بخشی4
1- متخصص جراحی عمومی، فلوشیپ جراحی کانسر و پستان، استادیار، گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2- متخصص جراحی عمومی، فوق تخصص جراحی قفسه صدری و مدیاستن، استادیار، گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران ، af_med75@yahoo.com
3- دانشجوی رشته پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
4- تکنولوژیست جراحی، مرکز تحقیقات و توسعه بالینی مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده:   (3077 مشاهده)

زمینه و هدف: تروما مهم‌ترین علت از دست رفتن عمر موثر در جمعیت‌های انسانی بوده و دومین علت مرگ و میر در کشور محسوب می‌شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آسیب‌های ارگان‌های داخل توراکس به دنبال ترومای نافذ در بیماران بستری در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی به صورت گذشته‌نگر روی پرونده 107 بیمار بستری شده به دلیل ترومای نافذ در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان (مرکز ترومای استان گلستان) طی سال 1395 انجام شد. داده‌های موجود در پرونده بیماران شامل سن، جنس، نوع شغل، محل آسیب، نوع آسیب و علت آسیب براساس چک لیستی استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 26.13 سال در محدوه سنی 62-14 سال بود. بیشترین علت تروما، نزاع به میزان 78.5% تعیین شد. بیشترین عامل ایجاد کننده آسیب، چاقو به میزان 66.35% بود که بیشترین آسیب به ریه (11.21%) وارد شده بود. کمترین آسیب مربوط به عروق بزرگ (ورید پولمونری) با یک مورد (0.93%) بود. بیشترین فراوانی بر اساس شغل مربوط به گروه بیکار (39.25%) بود. دو مورد مرگ و میر مشاهده شد که در یک بیمار به علت ترومای قلب و در بیمار دیگر به دلیل پارگی عروق ساب‌کلاوین بود.

نتیجه‌گیری: آسیب توسط چاقو بیشترین علت ترومای نافذ در اثر نزاع خیابانی تعیین شد.

واژه‌های کلیدی: آسیب، ترومای نافذ، توراکس، ریه
متن کامل [PDF 171 kb]   (12183 دریافت)    
نوع مطالعه: تحقيقي | موضوع مقاله: جراحي
فهرست منابع
1. Hoffman E. Strangulated diaphragmatic hernia. Thorax. 1968 Sep; 23(5): 541-49. doi: 10.1136/thx.23.5.541
2. Adebonojo SA. Management of chest trauma: a review. West Afr J Med. 1993 Apr-Jun; 12(2): 122-32.
3. World Health Organization. Injury: Leading cause of the global of disease. Geneva: WHO: 2010.
4. LoCicero J 3rd, Mattox KL. Epidemiology of chest trauma. Surg Clin North Am. 1989 Feb; 69(1): 15-9.
5. Baker CC, Oppenheimer L, Stephens B, Lewis FR, Trunkey DD. Epidemiology of trauma deaths. Am J Surg. 1980 Jul; 140(1): 144-50.
6. Shackford SR, Mackersie RC, Holbrook TL, Davis JW, Hollingsworth-Fridlund P, Hoyt DB, et al. The epidemiology of traumatic death. A population-based analysis. Arch Surg. 1993 May; 128(5): 571-75.
7. Summerton DJ, Djakovic N, Kitrey ND, Kuehhas FE, Lumen N, Serafetinidis E, et al. Guidelines on Urological Trauma. European Association of Urology. 2014.
8. Shanmuganathan K, Mirvis SE, Chiu WC, Killeen KL, Hogan GJ, Scalea TM. Penetrating torso trauma: triple-contrast helical CT in peritoneal violation and organ injury--a prospective study in 200 patients. Radiology. 2004 Jun; 231(3): 775-84. doi: 10.1148/radiol.2313030126
9. Mohta M, Kumar P, Mohta A, Bhardwaj R, Tyagi A, Sethi AK. Experiences with chest trauma: where do we stand today. Indian J Crit Care Med. 2006; 10(1): 25-28.
10. Mobaleghi J, Yaghoobi Notash A, Yaghoobi Notash A, Ahmadi Amoli H, Borna L, Yaghoobi Notash A. [Evaluation of trauma patterns and their related factors in Besat Hospital in Sanandaj in 2012]. Scientific J Kurdistan Univ Med Sci. 2014; 19(1): 99-107. [Article in Persian]
11. Eastes LS, Norton R, Brand D, Pearson S, Mullins RJ. Outcomes of patients using a tiered trauma response protocol. J Trauma. 2001 May; 50(5): 908-13.
12. Van Wagoner FH. Died in hospital: A three- year study of deaths following trauma. J Trauma Inj Infect Crit Care. 1961; 1(4): 401-8.
13. Adegboye VO, Ladipo JK, Brimmo IA, Adebo AO. Blunt chest trauma. Afr J Med Med Sci. 2002 Dec; 31(4): 315-20.
14. Haratian Z, Zarei S, Lashkari MH. [Surveying the frequency of chest trauma (blunt and penetrating in Air Force Hospital, 2002–2004]. Med Sci J Islam Azad Univ Tehran Med Branch. 2005; 15(3): 147-50. [Article in Persian]
15. Behdad A, Hosseinpour M, Rezaei Adaryani M. [Assessment of Chest Trauma in Patients Admitted to Academic Medical Centers of Isfahan]. Feyz. 2008; 11(5): 43-46. [Article in Persian]
16. Beigi AA, Masoud-Pour H, Hossein-Pour M. [An Epidemiologic Study on Diaphragmatic Traumatic Injuries in Al-Zahra Medical Center, Isfahan, 2003-2007]. Feyz. 2008; 11(5): 23-27. [Article in Persian]
17. Davoodabadi A, Abdoulrahimkashi E, Fattahi M, Moosavi G A, Afshar M, Talebian A. [Epidemiology of Chest Trauma in Kashan Trauma Centers]. Feyz. 2008; 11(5): 17-22. [Article in Persian]
18. Ahmadi Amoli H, Zafarghandi MR, Tavakoli H, Davoodi M, Khashayar P. [Thoracic trauma: severity of injury in 342 patients]. Tehran Univ Med J. 2009; 66(11): 831-34. [Article in Persian]
19. Rasmussen OV, Brynitz S, Struve-Christensen E. Thoracic injuries. A review of 93 cases. Scand J Thorac Cardiovasc Surg. 1986; 20(1): 71-74.
20. Stewart RM, Myers JG, Dent DL, Ermis P, Gray GA, Villarreal R, et al. Seven hundred fifty-three consecutive deaths in a level I trauma center: the argument for injury prevention. J Trauma. 2003 Jan; 54(1): 66-70. doi: 10.1097/01.TA.0000046312.75231.74


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 21، شماره 4 - ( زمستان 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها