دی‌آلکیل یا استرهای آلکیل‌آریل از 1،2بنزن دی‌کربوکسیلیک اسید، که به عنوان فتالات‌ها شناخته شده‌اند، در حقیقت مواد شیمیایی صناعی هستند که به دلیل تولید و کاربرد بالا در جامعه به عنوان آلاینده‌های محیطی مطرح هستند، چرا که در صنعت پلاستیک و محصولات مصرفی رایج کاربرد دارد. در این بین دی(2-اتیل هگزیل)فتالات (DEHP) فراوان‌ترین فتالات در محیط می‌باشد. قرار گرفتن در معرض تماس با فتالات، می‌تواند از طریق مواد شیمیایی مختلف از جمله بسته‌بندی مواد غذایی، کالاهای خانگی، مکمل‌های غذایی، مواد شیمیایی و حشره‌کش‌ها اتفاق بیفتد. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض تماس انسان با فتالات از مسیرهای مختلف، از جمله تماس مستقیم و از طریق مصرف محصولات محتوی فتالات رخ می‌دهد، و به طور غیرمستقیم از طریق شستشو با سایر محصولات، و یا آلودگی‌های زیست محیطی می‌تواند صورت گیرد. از لحاظ تاریخی، رژیم غذایی منبع اصلی تماس با فتالات در انسان عنوان شده است، اما در تمام منابع، مسیرهای مواجهه انسان به خوبی شناخته نشده است. لوازم پزشکی می‌تواند منبع دیگری از مواجهه انسان با فتالات باشد. بعلاوه، محصولات آرایشی، محصولات مراقبت شخصی، مواد دارویی، مکمل‌های غذایی، داروهای گیاهی و حشره‌کش‌ها، ممکن است باعث تماس انسان با فتالات‌ها باشد اگرچه میزان مواجهه در این زمان بسیار پایین است. در این مقاله مروری سعی شده است به متابولیسم فتالات در انسان‌ها و متابولیت‌های آن در انسان، سم شناسی فتالات‌ها، پایش محیطی این ترکیبات در مواد غذایی، محیط، محصولات آرایشی-بهداشتی اشاره گردد و در نهایت ارزیابی تماس از طریق کنترل بیولوژیکی انسان مورد بحث قرار گیرد.