از بدو تولد تا 6 ماهگی، شیر مادر بهترین غذا برای رشد و نمو جسمی و روانی نوزاد است و به علت وجود آنتی‌بادی‌ها در شیر مادر، او را در مقابل بیماری‌های گوارشی مانند اسهال، استفراغ و عفونت‌های تنفسی ویروسی واکسینه می‌شود و از بروز بیماری‌های عفونی نیز جلوگیری می‌شود. البته بهتر است که شیر مادر تا 2 سالگی ادامه یابد.

در عین حال تغذیه در دوران نوزادی می تواند بر روی ترکیب بدن نوزاد در دوران های بعدی زندگی اش نیز تاثیر گذار باشد، اما هنوز تاثیرات تغذیه با شیر مادر و یا شیرخشک به طور کامل مشخص نشده است.

در مطالعه ای که اخیرا در مجله نغذیه بالینی آمریکا چاپ شده است، تاثیر تغذیه با شیر مادر و یا شیر خشک را در ترکیب بدن نوزادان سالم و کامل مورد ارزیابی قرار دهیم. در این مطالعه توده­ی بدون چربی بدن و نیز توده چربی و یا درصد چربی بدن نوزادانی که با شیر مادر تغذیه شده اند و نوزادانی که شیرخشک خورده اند برآورد شد و داده های به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت.

در بررسی انجام شده مشخص شد در کودکانی که با شیر خشک تغذیه شده بودند، توده بدون چربی بدن در 3 -4 ماهگی، 8-9 ماهگی و نیز در 12 ماهگی بیشتر بوده و توده ی چربی بدن این نوزادان نیز در 3-4 ماهگی و 6 ماهگی نسبت به نوزادانی که شیر مادر خورده اند کمتر بوده است. برعکس، توده چربی بدن نوزادانی که شیر خشک خورده اند در 12 ماهگی بیشتر بوده است. در نهایت نتایج این مطالعات نشان داد که نوزادانی که با شیر خشک تغذیه شده اند در مقایسه با نوزادانی که شیر مادر خورده اند، ترکیب بدنی آنان متفوت می باشد، به طوری که در یک سالگی میزان بافت چربی بدن در شیرخواران از طریق شیرخشک بالاتر می باشد..

نکته عملی: با توجه به بررسی انجام شده، نوزادانی که با شیر خشک تغذیه شده اند، ترکیب بدنی متفاوتی را داشته باشند. به طوری که میزان بافت چربی بدن آنان در پایان نوزادی می تواند از نوزادان تغذیه شده با شیر مادر بیشتر باشد.

منبع:

Am J Clin NutrFeb 2012