تقاضاهای بازنشستگی پیش از موعد مقرر به تبعیت از قانون مشاغل سخت و زیان آور

 کارهای سخت و زیان‌آور،کارهایی است که در آنها عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار غیراستاندارد است و تنشی به مراتب بالاتر از ظرفیت‌های طبیعی، جسمی و روانی در کارگر ایجاد می‌کند و در نتیجه عوارضی به دنبال دارد.

از این رو، سال 80 قانونی برای حمایت از افرادی که در مشاغل سخت و زیان‌آور کار می‌کنند وضع شد. بر اساس این قانون هرکس مدعی است کارش جزو مشاغل سخت و زیان‌آور است، می‌تواند ادعایش را به کمیته استانی که در ادارات کار و رفاه هر استان مستقر است بدهد تا در آنجا بررسی شود البته در یک موقعیت ممکن است شغلی جزو مشاغل سخت و زیان‌آور شناخته شود اما، همان شغل در یک موقعیت دیگر به دلیل برخورداری از شرایط بهتر محیطی و امکانات کاری، ممکن است سخت محسوب نشود. همچنین هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور ۱/۵ سال محاسبه خواهد شد و افرادی که حداقل ۲۰ سال متوالی یا ۲۵ سال متناوب در کارهای سخت و زیان‌آور انجام وظیفه کرده باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مذکور را به سازمان پرداخته باشند، می‌توانند تقاضای بازنشستگی کنند. در صورتی که بیمه شدگان مشاغل سخت قبل از رسیدن به سابقه مقرر در این قانون دچار فرسایش جسمی ناشی از کارهای سخت و زیان‌آور شوند، با تایید کمیسیون‌های پزشکی با هر میزان سن و سابقه خدمت از مزایای مندرج دراین قانون برخوردار خواهند شد. در حال حاضر برخی مشاغل نظیر : معدن کاران ، پرتوکاران ، آسفالت کاران ، جوشکاری در مخازن و... در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب شوند.
مشاغل سخت و زیان‌آور موضوع مشترک سازمان تامین اجتماعی ، وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی و وزارت بهداشت ، درمان وآموزش پزشکی است. که بر اساس آن کلیه تقاضاها پس از تایید سابقه بیمه متقاضیان ، در محل کار متقاضی و بصورت مشترک توسط کارشناس بهداشت حرفه ای مرکز بهداشت و بازرس اداره کار شهرستان بررسی می گردد.

کارفرمایان کلیه کارگاه‌های مشمول قانون تامین اجتماعی که ، تمام یا برخی از مشاغل آنها حسب تشخیص مراجع ذیربط سخت و زیان آور اعلام شده است مکلف‌اند ظرف دو سال نسبت به ایمن سازی عوامل شرایط محیط کار مطابق حد مجاز و استانداردهای مشخص شده در قانون کار و آیین‌نامه‌های مربوطه اقدام کنند.